‘Ik word 20 in 2000.’ Zo heette de rubriek waarin meer dan 500 jonge West-Vlamingen in onze krant vertelden over hun leven. Twintig jaar later confronteren we hen met hun uitspraken van toen. Deze week: Lorenzo Dejonghe.
Wie is Lorenzo Dejonghe?
Lorenzo Dejonghe (°24 juni 1980) is de zoon van Eddy Dejonghe (66) en Thérèse Werbrouck (65) uit Torhout. Dimitri (37) is zijn broer. Lorenzo woont samen met zijn partner Karolien Bruynooghe (38) en hun twee zonen Kasper (7) en Stan (2 in februari) in de Kortemarkse deelgemeente Handzame.
Hij behaalde een bachelordiploma Journalistiek aan Howest in Kortrijk en is sinds 2004 als journalist aan de slag bij Focus/WTV.
In zijn vrije tijd speelt Lorenzo toneel bij ‘t Souffleurke in Rumbeke en geniet hij van het gezinsleven.
“Als ik in één dag 100.000 frank moet uitgeven, schenk ik dat aan een goed doel”
“Daar sta ik nog altijd achter. Al wil ik dat goed doel wel kennen, zodat ik ook weet dat mijn geld goed terecht komt. Goede doelen zijn voor mij erg breed: ook lokale verenigingen vallen daar onder. De brandweer die een kalender verkoopt bijvoorbeeld, of de jeugdbeweging die met koekjes of bloemen van deur tot deur trekt. Voor hen haal ik graag mijn portefeuille boven. Zelf ben ik van nature nogal een spaarder. Ik zal elke aankoop goed overwegen en lang uitkijken naar wat het voordeligst is. Ik probeer ook zoveel mogelijk zelf te doen. Zo heb ik onlangs nog zelf een terras bij ons thuis aangelegd. Ik ga altijd op zoek naar de spreekwoordelijke batjes . Onze nieuwe koffiemachine heb ik via internet in Oostenrijk gekocht en een van onze kinderkamers komt uit Polen. Zelfs met verzendingskosten was het nog goedkoper dan die hier aan te schaffen. Over écht grote aankopen denk ik altijd zeer goed na. Duizend euro is voor mij een psychologische drempel. Of ik ondertussen al eens effectief 100.000 frank (2.500 euro, red.) op één dag heb uitgegeven? Uiteraard, we bevinden ons er zelfs in: ons huis.”
“Ik ben een fuifnummer. Ik organiseer fuiven bij KSA Torhout, maar zit ook graag in een gezellig Torhouts café om met vrienden te praten”
“Dat klopt nog steeds, al maakt corona het er niet makkelijker op om te fuiven. (lacht) Tijdens mijn jonge jaren heb ik heel wat fuiven en feestjes in elkaar gebokst en dat zit nog altijd in mijn bloed. Op de babyborrel van onze jongste zoon Stan heb ik zelfs een dj-setje gespeeld. En wanneer mijn vrouw Karolien veertig wordt, binnen twee jaar, organiseer ik sowieso een feest voor haar. Als het tegen dan alweer mag, uiteraard. Ik was tot twee jaar geleden ook een van de vaste dj’s in het Roeselaarse café De Vagant, maar nu krijgt het gezinsleven alle prioriteit. Ik heb het nachtleven wel flink zien veranderen door de jaren heen. Die écht grote fuiven, met vijf- tot zesduizend bezoekers, lijken stilaan voltooid verleden tijd. Ik hou wel de beste herinneringen over aan de 100-dagenfuiven die ik met KSA Torhout heb georganiseerd. Onvergetelijke ervaringen waren dat. Ik ben ook een sociaal dier, al ondervind ik nu maar weinig last van de coronamaatregelen, moet ik toegeven. Ik hou me aan de regels, dan kunnen we zo snel mogelijk weer normaal leven.”
“Ik verkies een kort en gezond leven boven stokoud worden en jarenlang sukkelen”
“Die mening staat nog steeds overeind, al is mijn situatie toch ietwat veranderd in vergelijking met twintig jaar geleden. Ik rook al sinds mijn achttiende en ben ondertussen al een drietal keer gestopt. Zonder blijvend resultaat, evenwel. Ik besef dat ik misschien iets gezonder moet leven. ’s Ochtends eet ik nog altijd een boterham met choco, maar daar staat nu ook een kom muesli bij. Het beste van twee werelden. Nu ik zelf kinderen heb, wil ik ook voor hen in goeie conditie blijven. Ik wil die twee kastaars zien opgroeien, hé. Maar als ik in het sukkelstraatje moet belanden om écht oud te worden, daar pas ik voor. De levenskwaliteit is ook belangrijk.”
“Ik ben anti-gsm. Hoe meer mogelijkheden er zijn om te communiceren, hoe minder we dat dan in het echt met elkaar zullen doen”
“Profetische woorden! Twintig jaar geleden had ik nog geen gsm, nu is de smartphone niet meer uit ons leven weg te denken. We hebben dat bakske voor alles nodig. Het is onze telefoon, onze computer en bankautomaat, onze radio en fototoestel en zelfs onze televisie. Gek hoe de wereld zo snel kan veranderen. Ik heb mijn smartphone voor professionele redenen constant nodig. Wie zonder door het leven stapt, wordt zelfs als wereldvreemd bestempeld. Maar ik probeer af en toe ook momenten zonder smartphone in te bouwen. Thuis en al zeker op café of restaurant. Niets hatelijker dan wanneer je gezelschap de hele tijd op de gsm zit te tokkelen. Dan kan je evengoed thuisblijven.”
“De jeugdbeweging is héél belangrijk. Een fantastisch middel om vriendschappen op te bouwen”
“Bij de KSA in Torhout heb ik de tijd van mijn leven gehad. Ik was er tot mijn 21ste lid en heb er enorm veel geleerd. Activiteiten in elkaar steken, de jaarlijkse kampen op poten zetten…. Het heeft me zelfs een zitje in de gemeenteraad van Torhout opgeleverd! Ik heb nog altijd goeie contacten met de KSA’ers van weleer, maar ik geloof eerder in het 7 jaar-principe, waarbij vriendschappen elke zeven jaar kunnen vervellen. Maar dat neemt niet weg dat, wanneer ik een collega van toen tegen het lijf loop, de herinneringen in het rond vliegen. De jeugdbeweging heeft me mooie waarden gegeven en me op weg gezet in het leven. Ik sta er trouwens niet van te kijken dat jeugdverenigingen ook nu nog zo populair zijn. Het is een typisch Vlaams fenomeen dat kinderen ook buitenshuis een warm nest biedt. Mijn zoon Kasper is momenteel geen lid van een Chiro of KSA, maar voetbalt bij VP Gits. Sportclubs zet ik qua verbondenheid en groepsgevoel op hetzelfde niveau als jeugdbewegingen.”
Lees hier het interview van 20 jaar geleden:
Lorenzo Dejonghe werd op 24 juni 1980 geboren. In het jaar 2000 mag hij dus 20 kaarsjes uitblazen. Hij is de zoon van Eddy Dejonghe en Thérèse Werbrouck uit de Sterstraat 23 op de wijk Sint-Henricus. Hij heeft nog een jongere broer, Dimitri (16). Lorenzo is het voorbije jaar in dienst geweest bij Soliver, een glasverwerkend bedrijf in Rumbeke, gespecialiseerd in de fabricatie van autoruiten. Straks ruilt hij die job voor studiearbeid : hij start zijn eerste jaar politieke en sociale wetenschappen aan de Gentse universiteit. In zijn vrije tijd is hij actief in de leiderswerking van KSA Torhout. Ook speelt hij toneel bij ‘t Souffleurke in Rumbeke en draait hij wekelijks als dj muziek in het Gentse café Delirium Tremens. Voorts is Lorenzo vaardig in het imiteren van stemmen: Louis Tobback en… burgemeester De Cuyper zijn z’n favorieten.
Je moet in één dag 100.000 frank uitgeven zonder het op je spaarboekje te zetten. Wat doe je ?
Lorenzo : “Ik schenk het geld aan een goed doel. Niet via een rekeningnummer van één of andere organisatie, maar rechtstreeks via iemand die sociaal werk verricht. Ik wil weten waar de centen naartoe gaan en zeker zijn dat er niets aan de bramen blijft hangen. Als ik het geld voor mezelf zou moeten uitgeven, zou ik er cd’s mee kopen. Vooral Studio Brussel-muziek, om op fuiven te draaien.”
Ben je een fuifnummer ?
Lorenzo : “Jazeker. Jaarlijks help ik bij het organiseren van de 100 %-fuif van KSA Torhout. Die heeft straks op zaterdag 2 oktober in de Stoeterij Deloof plaats. Zelf neem ik regelmatig aan fuiven deel, het liefst van verenigingen die er veel energie hebben in gestopt. De megaparty’s van bijvoorbeeld Radio Donna zeggen me minder. Dansen doe ik tijdens fuiven niet zo veel, wel af en toe een beetje rondspringen voor de leute . Ik blijf er zelden langer dan tot 2 u. ‘s nachts rondhangen. Liever zak ik daarna naar een gezellig Torhouts café af. Om nog wat met vrienden na te praten.”
Betreur je het wegvallen van Rock Torhout als helft van het T/W-festival ?
Lorenzo : “Vanzelfsprekend. Rock Torhout gaf uitstraling aan onze stad. Het is spijtig dat het festival er niet meer is. Ik moet nochtans bekennen dat ik geen enkele editie heb bijgewoond. Ik was telkens met KSA op kamp.”
Zou je stokoud willen worden ?
Lorenzo : (overpeinzend) “Dat hangt ervan af. Ik verkies een kort, maar gezond leven boven oud worden na jarenlang sukkelen. Liever aan 70 dood na een fantastisch bestaan, dan aan 90 na een rotleven. Ik ben niet iemand die ver vooruitkijkt. Ik vind dat we beter van dag tot dag genieten.”
Volg je de federale politiek ?
Lorenzo : “Ja. Op de voet zelfs. Ik ben al lang in politiek geïnteresseerd, vandaar mijn studiekeuze. Ik hoop dat de paarse regering stand houdt, al vrees ik dat de coalitiepartners regelmatig met elkaar in de clinch zullen raken. Compromissen sluiten, wordt noodzakelijk, maar is geen schande. Het politieke jaar was nog maar net begonnen, of er moesten al brandjes geblust worden. De CVP heeft te lang het beleid bepaald, het was tijd voor verandering. Het is niet goed dat eenzelfde partij voortdurend aan de macht is. Nu en dan moet er een nieuwe, frisse wind waaien.”
Jongens en meisjes van 16 jaar, met hun gsm in aanslag fietsend op straat. Wat voel je daarbij ?
Lorenzo : (resoluut) “Walging ! Ik ben anti gsm. Nochtans zou ik zo’n ding goed kunnen gebruiken, maar ik blijf de boot afhouden. Hoe meer mogelijkheden de mensen krijgen om te communiceren, hoe minder ze dat écht doen. Straks zie je op straat of in de winkel niemand nog gewoon een babbeltje slaan. Voor veel jonge gastjes is een gsm niets anders dan een rage. Ze hangen hun telefoon aan hun broeksriem, opdat iedereen goed zou zien dat ze zo’n toestel hebben. Effenaf belachelijk.”
Welk tv-programma mag voor altijd van de buis verbannen worden ?
Lorenzo : “Voor mijn part mogen alle soaps uit het programma-aanbod verdwijnen. Ik kan begrijpen dat sommige mensen van die reeksen houden om hun tijd te verdrijven, maar aan mij zijn ze niet besteed. Nochtans kijk ik vrij veel televisie. Vooral de journaals interesseren me. Sommigen zeggen dat het VRT-journaal het beste is, maar ik ben het daar niet mee eens. Ik kijk meestal naar het VTM-nieuws. Ik vind dat journaal degelijk. Alleen de te lange uitweidingen over lifestyle en mode storen me soms.”
Frieten met een frikadel of kreeft met een fris slaatje ?
Lorenzo : (lachend) “Ik ben net terug van een KSA-leidersweekend in Westouter en heb daar kreeft gegeten ! Eerlijk waar, de kreeft was een onderdeel van het visbuffet dat we naar binnen hebben gewerkt. Toch verkies ik frieten, zij het zonder frikadel. Als ik naar een frietkot ga _ wat regelmatig gebeurt _, dan bestel ik bij mijn frieten graag een Bicky Burger. Vroeger verkoos ik een zigeunerstick, maar die tijd is voorbij. Voilà, nu kennen alle Weekbode-lezers mijn culinaire interesses.”
Prins Filip heeft de ware Mathilde gevonden. Ben je blij voor hem ?
Lorenzo : “Waarom niet ? Hij is 39, dus mag hij al eens aan een vrouw denken. Ik gun het hem. Mathilde ziet er goed uit, is eenvoudig gekleed en een jongedame van bij ons. Natuurlijk kan ik alleen op haar uiterlijk afgaan, ik ken haar niet persoonlijk. Maar ze heeft West-Vlaamse familiebanden, dus zal het wel goed met haar zitten.”
Hoe belangrijk is de jeugdbeweging ?
Lorenzo : “Héél belangrijk. Ze is een zinvol alternatief voor de computertoestanden waarop veel jonge mensen kicken . De jeugdbeweging blijft een fantastisch middel om vriendschap te sluiten, gezellig samen te zijn en zonder technische snufjes een spel te spelen. Niet te missen !”
Ik was 20 in 2000
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
