Twee Brugse broers vielen (opnieuw) in de prijzen bij de verkiezing van de Beste Belgische Wijn. Opvallend: Lodewijk Waes (51) werkt eigenlijk als advocaat. “Wijnbouwen is zo’n beetje een uit de hand gelopen hobby geworden”, zegt hij.
Bruggeling Lodewijk Waes heeft een nogal opvallend visitekaartje. Daarop prijkt naast advocaat namelijk ook wijnbouwer. “Heel verschillend. Ik kan ‘s morgens in toga door de rechtbank stappen en ‘s middags op mijn tractor door de wijngaard rijden. Die afwisseling houdt het wel allemaal heel erg boeiend. En net zoals ik als advocaat naar perfectie in mijn dossiers streef, doe ik dat als wijnbouwer ook.”
Na studies in Spanje en heel wat bezoeken aan wijngaarden daar kreeg Lodewijk zelf de smaak te pakken. Hij kocht een halve hectare grond in Zwijnaarde en begon wijn te verbouwen. “Wijnstokken groeien eigenlijk overal. De kwaliteit van de wijn is uiteindelijk afhankelijk van de wijnbouwer zelf. En hoe die met zijn perceel en wijnstokken omgaat. Ik koos aanvankelijk bewust voor een klein stuk grond. Op die manier kon ik het onder controle houden en de kwaliteit echt nastreven.”
Wijnen Waes – Lodewijks jongere broer Lieven neemt het commerciële luik voor zijn rekening – groeide en het wijndomein is ondertussen vier hectare groot. Binnenkort komt er ook een gloednieuwe vinificatieruimte op het domein. Een stevige investering. “Momenteel herinvesteren we elke euro die we aan onze wijn verdienen. We kunnen er niet van leven, neen. Het is meer een uit de hand gelopen hobby. De volgende generaties zullen pas letterlijk de vruchten kunnen plukken van ons werk nu.”
Al vallen “Waes Wit” en “Waes Rood” ook nu al in de smaak. Zo staan ze op de kaart in sterrenrestaurant De Jonkman. En vorige week haalden ze allebei een gouden medaille tijdens de verkiezing van de Beste Belgische Wijn. “Als enige wijndomein uit Oost- en West-Vlaanderen kaapten we daar twee gouden medailles weg. Een teken dat we goed bezig zijn en ons met de top van de Belgische wijnen kunnen meten. Ik durf zelfs zeggen dat we niet misstaan tussen bekende Franse of Spaanse wijnen. Dat bewezen we al tijdens internationale wijnwedstrijden. Het probleem is dat Belgische wijnen vaak stiefmoederlijk behandeld worden. Mensen denken dat we hier geen deftige wijnen kunnen maken. Niets is minder waar en dat willen we bewijzen.”
Lodewijk houdt een pleidooi voor de Belgische wijnbouwers. Niet verwonderlijk gezien zijn hoofdberoep. “Ik blijf uiteraard in de eerste plaats advocaat. Daar houd ik ook nog steeds van. Weet je, in de advocatuur zit je sowieso met een technische en een menselijke kant van de zaken. En dat is bij de wijnbouw net hetzelfde. Je moet heel wat intelligentie in zo’n fles steken, maar uiteindelijk hoort er ook wat emotie bij.”
Het wijndomein produceerde afgelopen jaar 4.000 flessen. Door de uitbreiding zullen dat er binnenkort 15.000 worden. Valt dat nog een hobby te noemen? “Goh, een dag telt 24 uur. En als je er daarvan 16 nuttig kan besteden lijkt me dat in orde. Er kruipt heel wat tijd in. In het weekend ben ik zowat permanent op de wijngaard. Ik doe het ganse jaar eigenlijk alles zelf, enkel in de zomer komen er wat jobstudenten helpen. Maar een wijngaard moet wel het hele jaar onderhouden worden. Maar goed, het is nu eenmaal een passie. En een fijne afwisseling na een dag achter mijn bureau.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier