Regisseur Lode Steenhoudt (48) heeft een nieuwe worp gebaard. Geen hedendaagse muzikale docureeks zoals Pop-O-rama op Canvas, het programma waarmee hij vijf jaar geleden hoge ogen gooide, maar een podcast, vernoemd naar dat fameuze album van de Britse Popgroep The Cure, uit 1980: ‘Boys don’t cry’.
‘Boys don’t cry?’ is een podcast die ‘het cliché dat mannen niet over hun emoties durven, kunnen of willen praten’, tackelt. Een podcast die enerzijds de maatschappelijke druk op mannen om hun emoties te verbergen onderzoekt, maar anderzijds ook veel dieper graaft. Tien persoonlijke verhalen over pijn, woede, (de afwezigheid van) familiale relaties en de zoektocht naar een manier om deze onder ogen te komen. Strijdend tegen smart, en vechtend met de verwachtingen van de maatschappij.
keurslijf
Eerst was het niet de bedoeling om een podcast te maken. Toen Lode Steenhoudt zijn idee aan de tekentafel toevertrouwde, schreef hij een blauwdruk uit van wat een human interestreeks moest worden. Iets rond zijn fascinatie voor avontuur. Iets over mannen ook. Mannen die, net als vrouwen, door de samenleving in een bepaald keurslijf gedwongen worden. Want de algemene verwachting is dat een man sterk is. Stoer. Weinig emoties uitstraalt ook. Of toch, dat is wat de maatschappij ons wil doen geloven. Kan, of beter, mág, een man zijn gevoelens onder woorden brengen? En hoe doet hij dat? De zoektocht van de man, die zich wil afzetten tegen z’n stoere imago, en tegelijk zijn hand uitstrekt naar kwetsbaarheid, wilde Lode in beeld brengen. Een idee was er al: een reis vanaf ‘The Old Man of Stoer’ in Schotland naar het Nederlandse gehucht Tranendal. Een piloot-aflevering was gepland, maar toen sloeg het wereldberoemd beestje corona toe, en was er van reizen geen sprake meer. Een podcast-reeks, in het eigen Kortrijk, bracht soelaas. De eerste tien afleveringen zijn alvast inspiratievol en pakkend.
“Ook Nathan Vos was een inspiratie”, vertelt Lode. “Hij is een Nederlandse journalist die een boek schreef, gericht naar mannen naar aanleiding van de zelfdoding van zijn broer. Ook corona, hoe vreemd dat ook klinkt, heeft het een en ander getriggerd. Dat beestje zorgt voor isolatie, en versterkt de meest depressieve gevoelens en gedachten. Kijk maar naar de Vlaamse Youtuber Kastiop, die uit het leven stapte. Ook veel generatiegenoten hadden het moeilijk. Dat zette me aan het denken.”
Iedereen heeft pijn, oude pijn al dan niet verwerkt. Ook zij die denken van niet. zegt Lode. Zijn podcast kietelt dat onderwerp, en nodigt iedereen, mannen en vrouwen, uit om zelf eens in de spiegel te kijken aan de hand van de getuigenissen van moedige mannen. “Niet alleen het verhaal is interessant, maar ook, en vooral, de tips en handvaten die die mannen gebruiken om zichzelf uit de put te trekken. En hoe ze hun maskers van zich af te zetten.”
De podcast ‘Boys don’t cry’ draait dus om de poging van mannen om bestaansrecht te geven aan hun problemen en emoties, aan hun grootste pijn. Een pijn die ook Lode zelf moest trotseren. Een die hijzelf nog steeds niet overwon. “Rond 2004 begonnen ze, de paniekaanvallen. Ik was werkloos en doelloos. Ik weigerde me door mijn angsten te laten beperken en dacht na over hoe die paniek me letterlijk vooruit kon helpen in plaats van tegen te houden. En op een gegeven moment vond ik het: ik moest mijn angsten counteren met schoonheid, en avontuur. Dus begon ik kleine trips te plannen. Te voet, met de fiets of met de moto.”
schoonheid zalft
Lode reisde naar plekken die zijn pijn weerspiegelden. Naar Doel, naar Mont-Sainte-Aldegonde, naar Aubange. Plaatsen die refereerden naar obstakels als een doel, zijn ego en bang zijn. Zaken die hem tegenhielden te zijn wie hij wilde zijn. “De ontdekking van die schoonheid daar, maakte me dankbaar. Dat werkte voor mij.” En de podcast? “Die toont wat werkt voor andere mannen.”
Lode interviewde negen heren. Onder meer Brent Vanneste van Stake passeert de revue. Ook Alexander, directeur van de Kortrijkse schouwburg, vertelt over zijn worsteling na zijn ongeval waardoor hij rolstoelgebruiker werd. Een van de meest inspirerende verhalen is die van theatermaker en kersverse vader Michaël. Zijn Facebook-post, met een link naar de film ‘The Wisdom of Trauma’, trok Lodes aandacht. “Ik vroeg hem via chat: waarom deel je dat? Hij zei me dat hij zijn pijn niet wilde doorgeven aan de volgende generatie. Daar herkende ik me in. Ons eerste echte gesprek, face to face, was meteen het interview. Alles was rauw en echt. Michaël vertelde over zijn vaderschap, zijn Spaanse vader die hij nooit gekend had, en hoe hij die twee afgescheiden werelden in verbinding had gebracht. Een ongelooflijk relaas. En zo zijn ook de andere.”
Lode en zijn team namen deze zomer de meeste gesprekken op, zowel audio als video, maar recent pas kwam Boys Don’t Cry? officieel in de ether. Mede naar aanleiding van het DS podcastfestival van De Standaard in Oostende. Lode hoopt zo constructieve feedback van een professionele jury te krijgen. Dat hij de smaak te pakken heeft, is duidelijk. “Het stopt niet bij tien gesprekken, neen. Die basis was nodig om het project financieel van de grond te krijgen. Ik ben en blijf nog steeds op zoek naar verhalen. Naar de kracht van de kwetsbaarheid in mannen.”
De podcast van Lode Steenhoudt kan je beluisteren én bekijken op de website https://www.boysdontcry.be/
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
