Lindsy Dehollander blikt 20 jaar later terug op Miss België-avontuur: “Ik zou het nu niet anders aanpakken dan toen”

Net geen 20 jaar geleden beleefde Lindsy Dehollander haar Miss België-avontuur, waarbij ze in december 2003 eerste eredame werd en dus net naast het felbegeerde kroontje greep. Twee decennia later blikken we samen terug en luisteren we naar wat er allemaal op volgde.

Het begon allemaal met kleine verkiezingen met een deelname aan de Miss België-verkiezing als summum op haar eenentwintigste. Het was een tante die haar altijd aanspoorde om ooit toch eens mee te doen. Al zaten haar ouders er ook voor iets tussen, want toen ze als weekendjob in de modellenwereld terechtkwam, ging de bal pas goed aan het rollen.

Wat heb je geleerd uit heel deze ervaring en wat zou je nu anders doen om meer kans te maken op de titel?

“Ik heb vooral geleerd om te genieten van al wat je mag en kan meemaken in het leven, ongeacht hoe alles loopt. Eigenlijk zou ik het niet anders aanpakken dan toen. Ik ben uiteindelijk tweede geworden door te zijn wie ik ben. Al heel vroeg bleek er een grote favoriet (Ellen Petri, red.) en daar kon ik niet tegenop.”

Heb je het gevoel dat je bekend was en heeft je Miss België-deelname je leven beïnvloed?

“Ja, eigenlijk wel. Er werd redelijk veel over geschreven in de ‘boekjes’ en kranten. Dat was zeker verrassend, want ik was als tweede geëindigd. Ik ben heel dankbaar omdat het steeds op een positieve manier is dat de mensen mij aanspreken. Ik werd ook gevraagd voor actes de présence en iedereen sprak mij aan over het hele gebeuren. Toen alle aandacht uitgedoofd was, heb ik uiteindelijk de keuze gemaakt om een gezin te stichten samen met Pieter en in West-Vlaanderen het huisje, tuintje, boompje, kindje-leven te leiden.”

Zou je je kinderen aanraden en steunen om deel te nemen aan dergelijke verkiezingen?

“Ik zou het hen zeker niet uit hun hoofd praten. Ik heb immers ook de kans en steun gekregen, dus zou ik hetzelfde doen: hen motiveren om het te doen. Als ze er zelf niet over beginnen, dan zou ik het zo laten. Dat is echt iets wat je zelf heel graag moet willen. Het is nu wel een heel andere tijd. Vroeger was er geen sprake van sponsoring of sociale media. Dat zou extra druk betekenen, waar je minder vat op hebt.”

“Na de media-aandacht vond ik rust in West-Vlaanderen” – Lindsy Dehollander

Ondertussen werd je mama. Hoe heeft dit je leven beïnvloed? Welke levenslessen heb je hieruit geleerd?

“Trouwen is er nog niet van gekomen, mama worden wel! Eens je mama wordt, ben je dat voor de rest van je leven. Je eigen vlees en bloed, daar doe je alles voor. Het leuke is dat je trots kan zijn op wat je hen geleerd hebt en zien dat ze daar iets mee doen maakt je gelukkig. Voor de rest is evenwicht vinden tussen werk, gezin en ontspanning de grootste uitdaging.”

Van welk plaatsje, evenement of activiteit in Ieper kun je het meest genieten?

“Naast mijn ouderlijke thuis hou ik ervan om in Ieper even door de straten en pleintjes te wandelen. Genieten van een drankje in één van de verschillende leuke tearooms en cafeetjes is ook altijd leuk, zoals Milk ’n Sugar, Kaffee André, Fika of Mimi’s.”

Mogen we je een ambassadrice van Ieper noemen? Zou je meedoen aan de verkiezing van Kattenkoningin, als dat opnieuw mocht georganiseerd worden?

“Het zou een eer zijn om me zo te mogen noemen, maar opnieuw deelnemen zit er niet in. Ik heb dat achter mij gelaten.”

Wat zou jij als Ieperse burgemeester als eerste aanpakken? En wat vind je de sterkte van Dikkebus?

“De leegstand van panden, want dit is wel heel erg jammer voor onze mooie stad. Dikkebus is niet ver van Ieper en alles is aanwezig: een bakkerij, slagerij, apotheek en buurtwinkeltje. Alleen missen we een bankautomaat.”

Waar droom je nog van?

“Dromen moet je altijd blijven doen, maar hoe ouder ik word, hoe moeilijker ik dat vind. Als je jong bent, droom je vooral materialistisch. Nu hoop en droom ik vooral dat onze kinderen het leven mogen hebben waar zij van dromen. Of toch tenminste mogen bereiken waar ze hard voor werken. En uiteraard ook dat onze gezondheid goed blijft, zodat we het geluk mogen hebben om samen verder te genieten!”