Lenny Naert en Elke Viaene verloren zelf een kindje en zijn nu trekkers van koesterhuis

Initiatiefnemers Lenny Naert en zijn vrouw Elke Viaene poseren met een koesterkoffer. © AN
Annelies Nollet
Annelies Nollet medewerker KW Kortrijk-Menen

Op 18 december opent het Berrefonds, een vzw die zich inzet voor gezinnen die een kindje verloren, het eerste koesterhuis van West-Vlaanderen in Kortrijk. Initiatiefnemers zijn Annelien Viaene, Elke Viaene en haar man Lenny Naert. Het koppel verloor twee jaar geleden zelf een dochtertje, Ellie-May. “De wereld draait voort, maar de jouwe staat stil”, vertelt Lenny. “Daarom willen we de mensen een plek aanbieden waar ze hun verhaal kwijt kunnen en waar alle emoties passend zijn.”

Het dochtertje van Lenny en zijn vrouw Elke uit Kortrijk bleek bij de echo op 22 weken een ernstige afwijking te hebben in de hersenen. Het koppel trok direct naar het universitair ziekenhuis in Leuven. Op 24 september 2018 is hun dochter Ellie-May daar geboren en helaas ook overleden.

“We kregen op dat moment de koesterkoffer van het Berrefonds van een verpleegster”, vertelt Lenny. “Die worden uitgedeeld in 79 procent van de Vlaamse ziekenhuizen. In de koffer vind je van alles om herinneringen te creëren aan je kindje. Een speciaal flesje bijvoorbeeld waar je een haarlokje kan indoen. Of het nodige materiaal om een voetafdrukje te maken. De koffer is volledig gratis en je kiest zelf welke dingen je eruit gebruikt. Dat heeft ons toen enorm geholpen. Het is natuurlijk heel spijtig dat we zoiets hebben moeten meemaken, maar ik ben blij dat het gebeurde in een tijd waar mensen begrijpen hoe ingrijpend zo’n verlies is.”

Alle emoties zijn passend

Omdat de koesterkoffer hen zo geholpen had, besloten Elke en Lenny langs te gaan bij de vzw erachter, het Berrefonds. “Het eerste en enige koesterhuis staat in Antwerpen en is alleen open op donderdag. Dus dat is meteen een ritje van twee uur voor ons”, aldus Lenny. “Maar dat was het wel waard”, vervolgt Elke. “Zodra je er binnenstapt, voel je gewoon die mantel der liefde. Er wordt echt naar je geluisterd. Je kan er een gesprek aangaan, maar niet vanuit een therapeutische insteek. Gewoonlijk zijn de vrijwilligers die naar je luisteren mensen die hetzelfde meegemaakt hebben, of mensen die dicht bij iemand staan die een kindje verloor. Dat mis ik soms echt in onze maatschappij, dat je gewoon je verhaal kan doen, zonder meer.”

“Inderdaad”, vult haar man aan. “Het is een plek waar alle emoties passend zijn. En dat is nodig want soms krop je die gevoelens echt op om naar het werk te gaan bijvoorbeeld. Maar die moeten er ooit wel weer uit. Er wordt geweend, maar ook gelachen in het koesterhuis.”

De nood is ook hier hoog. Onze hoop is dat er op een dag in elke provincie een koesterhuis is

Hun positieve ervaring en de grote vraag naar een koesterhuis in West-Vlaanderen zette het koppel ertoe aan om op Christine, de oprichter van het Berrefonds, af te stappen. “We vertelden haar dat we het zagen zitten om de trekkers te worden van een koesterhuis in Kortrijk. Zij zag dat meteen zitten, want de nood is hoog. Gelukkig sprong Stad Kortrijk, en dan vooral de huidige burgemeester Ruth Vandenberghe, ook meteen mee op de kar. Zij voorzagen een pand en dat zijn we nu aan het opknappen. In december hopen we te kunnen openen en halfweg januari willen we, als de crisis het toelaat, de eerste gasten ontvangen.”

Juiste woorden helpen vinden

Het koesterhuis van Elke, Lenny en Annelien wordt op verschillende manieren uniek. “In het eerste deel gaan we een winkeltje inrichten”, legt Elke uit. “Dat wordt de enige plaats in Vlaanderen waar je de geschenkjes die verkocht worden op de webwinkel van het Berrefonds, fysiek kan kopen.”

“Bovendien willen we niet alleen mensen verwelkomen die een kindje verloren. Ook mensen uit hun omgeving zijn welkom. Die weten vaak niet wat gezegd, dus zwijgen ze maar. Maar dat vonden wij heel erg. Want dan sterft je dochter eigenlijk een tweede keer, omdat ze doodgezwegen wordt. Langs de andere kant zijn opmerkingen als ‘Ben je er al een beetje over?’ of ‘Je hebt toch al een kindje?’ of ‘Je bent nog jong, je kan nog eens proberen’, niet meteen wat je wil horen op zo’n moment. Niet dat we met de vinger willen wijzen. Wij doen ook domme uitspraken, want we zijn ook maar mensen. Maar we willen wel het taboe doorbreken en mensen helpen om de juiste woorden te vinden voor hun geliefden.”

Annelien, Lenny en Elke aan het Koesterhuis. Burgemeester Ruth Vandenberghe (rechts) steunt het project.
Annelien, Lenny en Elke aan het Koesterhuis. Burgemeester Ruth Vandenberghe (rechts) steunt het project.© AN

De reacties op het initiatief zijn overweldigend. “Veel mensen beloofden ons nu al om langs te komen”, weet Elke. “De nood is ook hier hoog. Onze hoop is dat er op een dag in elke provincie een koesterhuis is.”

“Want zeker nu is dat extra nodig”, besluit Lenny. “Ik kan mij niet voorstellen dat we het in die donkere periode zonder steun en een goede knuffel van familie en vrienden hadden moeten stellen. Toch is dat nu voor veel koppels het geval. Ook op dat gebied hopen we te kunnen helpen.”

Het koesterhuis bevindt zich in de Lange-Brugstraat 1. Op 20 december opent het koesterwinkeltje. Dat zal elke zaterdagnamiddag open zijn van 14 tot 17 uur. Op zondag kan je er vanaf 10 januari tussen 9 en 12 uur terecht voor een warme koffie en een gezellige babbel. Als de huidige crisis het allemaal toelaat tenminste.

Elke en Lenny zijn nog steeds op zoek naar vrijwilligers die een handje willen toesteken. Wie interesse heeft kan contact met hen opnemen via de website van het Berrefonds. Je kan daar ook de vorderingen aan het Kortrijkse koesterhuis op de voet volgen.