De schelpenwinkel op de Groentemarkt moet deze maand nog verhuizen. Pol Vanhoeck en Diana Pierre moeten hun etalage leegmaken en verhuizen naar een appartement, maar voor hun unieke collectie schelpen is nog geen oplossing gevonden.
Diana Pierre en Pol Vanhoeck startten in 1959 met een souvenirwinkel in de Nieuwstraat. In 1978 verhuisden ze naar de Groentemarkt 1, waar ze verder hun schelpenwinkel uitbaatten en achteraan de winkel woonden. In 1995 ging het koppel met pensioen, en sloot de winkel de deuren. Maar de etalage bleef behouden. In die etalage stelt Pol zijn eigen verzameling tentoon, en reconstrueerde hij een kunstwerk van James Ensor, nagemaakt met echte schelpen. Pol kreeg dan ook de bijnaam ‘Ensor II’. De etalage is in al die jaren een echte attractie geworden. Tientallen mensen staan elke dag de collectie te bewonderen en foto’s te nemen.
In bruikleen
In 2014 hoorden Diana en Pol dat hun winkel en woonst verkocht waren aan een nieuwe eigenaar. Vastgoedmakelaar Ronny Geldhof kocht het pand om er zijn kantoren in onder te brengen. In april van dit jaar deden Diana en Pol nog hun verhaal in deze krant, in de hoop dat ze nog in hun woning konden blijven. Ze mochten een paar maanden langer blijven dan verwacht, maar in de loop van deze maand moeten ze er definitief weg. Ondertussen hebben ze een nieuwe appartement gevonden in Oostende. Al heel wat schelpen zijn ingepakt in dozen, maar de etalage is er voorlopig nog.
De schelpencollectie is het levenswerk van Pol en dat wil hij niet zomaar uit handen geven. Hij kreeg al vele aanbiedingen van mensen die de collectie bestaande uit duizenden schelpen willen overkopen. Maar daar denkt Pol niet aan : de schelpencollectie is zijn levenswerk. “We houden de collectie bij om later in bruikleen te geven”, zegt hij. “Eventueel zou de verzameling een plek krijgen in het op te richten Ensor bezoekerscentrum. Het zou een ideale plek zijn en veel bezoekers aantrekken.”
Ondertussen kregen Pol en Diana bezoek van de nieuwe schepen van Cultuur Bart Plasschaert. “Het is een moeilijke situatie”, zegt de schepen. “Enerzijds heb ik wel begrip voor de eigenaar. Die wacht nu al maanden tot hij in zijn nieuwe kantoren kan. Maar aan de andere kant heb ik veel begrip voor de mensen van de schelpenwinkel. Het probleem is dat ze geen afscheid willen nemen van de collectie. Het is een unieke verzameling en het zou enorm jammer zijn om dat verloren te laten gaan. Want laten we eerlijk zijn, eens iets in dozen belandt, raakt het er vaak niet meer uit.”
Doodzonde
“De etalage is een stuk erfgoed geworden, Ensoriaans bijna. We zouden dus graag in samenspraak met Pol en Diana tot een oplossing komen. Het Stadsmuseum is een optie, of eventueel een leegstaand pand waar de etalage kan heropgebouwd worden… Het zal wel nog lang duren tegen dat het bezoekerscentrum van Ensor af is, dus moeten we op zoek naar een tussentijdse oplossing. Er zijn verschillende mogelijkheden. Maar ik begrijp natuurlijk ook wel dat het niet evident is voor hen om afscheid te nemen van de collectie. Het is tenslotte hun levenswerk. Maar de bal ligt in hun kamp. Zij moeten nu beslissen wat te doen. Persoonlijk vind ik het doodzonde dat de etalage zal verdwijnen”, zucht Bart Plasschaert tot slot. Maar Pol liet optekenen : “Ik ben nog niet klaar om afscheid te nemen van mijn schelpen.”
(GLO)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier