Als tienermeisje kampte ze met overgewicht, vandaag is ze ‘Madam Bakster’: de slanke zaakvoerster van een bakkerij met gezonde taarten en desserts in Gent. Het is de opvallende metamorfose van de uit Knokke-Heist afkomstige Laura Verhulst (27). Bij de 25ste verjaardag van de obesitaswerking aan het Zeepreventorium in De Haan doet ze haar verhaal.
“Als kind kampte ik al met overgewicht, maar op heel jonge leeftijd vond ik dat niet zo’n probleem”, vertelt Laura. “Overgewicht zit in de familie en mijn ouders zeiden me altijd dat ik me er niet voor hoefde te schamen. Ze stonden er wel achter dat ik wou afvallen, maar gaven me nooit het gevoel dat ik minder waard was. Daar ben ik hen heel dankbaar voor. Maar op latere leeftijd ervoer ik wel dat onze maatschappij overgewicht veroordeelt. Ik was weerbaar genoeg en wist van me af te bijten, maar toch… Je spiegelt je aan leeftijdsgenoten, sommigen hadden al een vriendje en ik niet… Ik werd doorverwezen naar enkele diëtisten, maar dat had nooit effect. De wilskracht ontbrak om er iets aan te doen. Pas na het zien van een reportage op televisie over de obesitasbehandeling in het Zeepreventorium kwamen we op het idee dat dat wel iets voor mij was.”
Troost in eten
“Rond mijn 15e woog ik 80 kg”, aldus Laura. “Dat is bovengemiddeld, maar op het randje om in het Zeepreventorium te worden opgenomen. Maar toen kwam er in korte tijd veel gewicht bij. Ik voelde me uitgesloten en had niet het gevoel dat ik mijn overgewicht zelf kon oplossen. Daarom zocht ik troost in eten. De behandeling in het Zeepreventorium doorbrak die vicieuze cirkel.”
“Ik weet nog dat ik in die eerste weken brieven schreef naar vriendinnen dat het Zeepreventorium net een klooster was. Je mocht enkel eten wat je werd voorgeschoteld en op momenten dat het toegelaten was. Maar samen hadden we allemaal hetzelfde doel voor ogen, dat schept een band. Zo voelde ik me er vrij snel thuis en werd het een heel positieve ervaring.”
“Ik was wel wat geprivilegieerd”, beseft Laura. “Veel andere tieners die de behandeling volgden, kwamen uit een moeilijke thuissituatie, ze kampten vaak ook met leerachterstand… Velen kregen thuis ook geen gezonde voeding. Zo vertelden ze me bijvoorbeeld dat ze in het weekend naar de McDonalds waren geweest. Als ik in de weekends naar huis ging, zeiden ze me dat ik al zoveel was afgevallen, dat ik goed bezig was… Dat gaf me moed om door te zetten.”
“Moeilijk gebleven”
“We werden er heel sterk gemotiveerd om af te vallen. Twee keer per week was er een weegmoment. Uiteindelijk viel ik 22 kilo af, van 80 naar 58 kilo”, herinnert Laura zich. “Dan volgt natuurlijk de grote uitdaging: op gewicht blijven als je weer thuis bent. Met de angst om daar niet in te slagen, heb ik nog lange tijd geworsteld. Wat en hoeveel mag ik eten, at ik niets ongezonds? Op de duur ben je daar de hele dag mee bezig. Het is heel moeilijk om er geen obsessie van te maken. Het plezier om te eten verdween. Voeding werd iets functioneel, niets meer.
“Je moet op je gewicht letten, maar het is heel moeilijk om er geen obsessie van te maken”
“Ik ben vandaag nog altijd erg bezig met mijn gewicht en gezonde voeding, maar nu controleert het mijn leven niet meer. Het blijft wat zoeken naar een gezond evenwicht. Toen ik verder ging studeren in Gent, vond ik beetje bij beetje een eetfilosofie die bij me paste. Ik leerde weer genieten van voeding en werkte aan mijn zelfbeeld. Alleen voor die desserts die ik vroeger zo graag at, leek ik geen plekje te vinden. Daar worstelde ik niet alleen mee. Veel mensen die gezonde voeding belangrijk vinden, schrappen zoetigheden van de kaart. Terwijl desserts ook een sociale functie hebben. Zo ben ik beetje bij beetje beginnen experimenteren met recepten voor gezondere taarten, zonder bloem, boter, suiker of room, maar met volwaardige alternatieven. Eerst bakte ik af en toe een taart voor mezelf of voor vrienden, maar dat groeide al snel uit tot meer.”
Madam Bakster
“Ik wou een dessert bakken dat paste in mijn levensfilosofie. Ik begon te experimenteren in de keuken en bakte mijn eigen taarten. Die vielen in de smaak, waarna mensen me vroegen om iets voor hen te maken… en zo ging de bal aan het rollen. Vijf jaar geleden startte ik Madam Bakster op, een bakkerij van gespecialiseerde gezonde taarten en desserts in Gent. We serveren die in ons koffiehuis, je kan ze bestellen en afhalen via verkooppunten in heel Vlaanderen en intussen schreef ik twee kookboeken.”
“Ik gebruik andere zoetstoffen, zoals dadels en kokossuiker, en volwaardige voedingsstoffen. Met Madam Bakster wil ik zorgen dat iedereen weer kan genieten van desserts, door de lege calorieën en allergenen die bij traditionele patisserie onvermijdelijk zijn, te vervangen door natuurlijke grondstoffen”, zegt Laura, die intussen getrouwd is en na haar studies taal- en letterkunde in Gent bleef hangen. “Dankzij mijn onderneming heb ik mijn moeilijke relatie met voeding een plekje kunnen geven.”
Zeepreventorium: “Problematiek steeds complexer”
Het Zeepreventorium in De Haan is een pediatrisch revalidatiecentrum, waar kinderen en jongeren verblijven met diverse chronische aandoeningen: longaandoeningen, mucoviscidose, diabetes… en sinds 25 jaar dus ook obesitas, een ernstige vorm van overgewicht. De kinderen en jongeren verblijven er, lopen er school en krijgen een totaalbehandeling aan zee. “Ze worden sterk psychologisch getraind, op motivatie en uitstel van behoeftebevrediging. De jongeren krijgen vertrouwen en voelen dat ze er niet alleen voor staan”, vertelt psychologe Ann Tanghe, die aan de wieg stond van de obesitaswerking. “De therapie is door de jaren heen intensiever moeten worden. De complexiteit werd groter. Steeds vaker hadden kinderen naast obesitas ook gedrags-, medische- of psychologische problemen…” Op vraag van het kabinet van minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD) werkte het Zeepreventorium een conceptnota uit voor de behandeling van obesitas in de toekomst. “Een nieuwe studie acht het mogelijk om aan bariatrische chirurgie maagverkleiningen en dergelijke te doen vanaf 16 jaar. Vroeger was dat 18 jaar”, vertelt Nick Marlein, directeur zorg van het Zeepreventorium. “Wij sluiten chirurgische ingrepen niet uit, maar pas nadat alle andere stappen zijn doorlopen. “Het risico op complicaties is groot en er is nog weinig bekend over de gevolgen van zo’n ingreep op zo’n jonge leeftijd. Op dit moment wordt een operatie op die leeftijd nog niet terugbetaald.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier