“Later wil ik begraven worden in mijn narrenkostuum”: Brian Claeys is 30 jaar Ieperse stadsnar

Brian Claeys in actie tijdens de Kattenstoet. © EF
Stefaan Dehaerne
Stefaan Dehaerne Medewerker KW Westhoek

De Kattenstoet van zondag 12 mei is in aantocht en dat zullen we in Ieper geweten hebben. De promomachine van het organiserend comité draait ondertussen op volle toeren. Voor stadsnar Brian Claeys wordt het een bijzondere editie, want het is welgeteld 30 jaar dat hij de rood-witte zotskap opzet voor speciale gelegenheden in opdracht van stad Ieper.

Voor het dertigjarig jubileum van de stadsnar kwamen Peter Slosse, diensthoofd Toerisme, en Wesley Butstraen, productiemedewerker van de Kattenstoet, op het idee om een nieuw kostuum te laten maken. “Brian Claeys trekt het huidige pak immers al dertig jaar met veel plezier aan voor Ieperse festiviteiten. Iedereen begrijpt dat na drie decennia een retouchebeurt niet meer voldoende was. En aan wie konden we dat beter vragen dan aan de modeafdeling van de Heilige Familie? Zij hebben immers al replica’s van Merghelynckkostuums voor ons gemaakt en die waren fantastisch.”

Zo kwamen ze terecht bij de leerlingen van het zesde jaar mode en de begeleidende leerkrachten Rita Lenoor en Ann Verbeerst van de Heilige Familie. “We hadden gelukkig het oude narrenpak als basis en dat scheelt uiteraard in de uitvoering”, vertellen de leerkrachten. “Als je enkel een foto zou hebben, dan zou het heel wat moeilijker zijn. We hebben het oude pak zorgvuldig uit elkaar gehaald en er voor het comfort van de nar een paar centimeters bij gedaan. Het nieuwe narrenpak ademt ongetwijfeld iets beter…”

Opgebeld in Turkije

Brian Clayes zal het oude pak wel eerst nog een keer aantrekken. “Dat zal op zondag 24 maart zijn naar aanleiding van de wielerwedstrijd Gent-Wevelgem. Het zal toch een speciaal moment zijn, want ik heb heel wat meegemaakt in dat kostuum. Jaarlijks had ik zeker een 15-tal opdrachten waarvoor ik gevraagd was om het evenement op te starten. In Elverdinge of Zuidschote moest ik dan ovenkoeken gooien naar het publiek vanuit de kerktoren. Of in Hollebeke waren het pluchen beertjes. Natuurlijk zijn de speelgoedkatjes, waar ooit geldprijzen aan hingen, het origineelst om te doen. Het verst dat ik ooit als stadsnar Ieper moest vertegenwoordigen was Pittem. Naar het buitenland ben ik nooit geweest.”

“In 1994 werd ik opgebeld in Turkije met de vraag om één keer stadsnar te spelen”

Brian weet nog goed hoe zijn narrenverhaal destijds begon. “Ik was in 1994 in Turkije op vakantie en werd opgebeld om eenmalig de rol van stadsnar op me te nemen. De rest ken je ongetwijfeld: ik heb de narrenscepter nooit meer afgestaan.”

Brian Claeys krijgt zijn nieuw pak overhandigd van leerkrachten Rita Lenoor en Ann Verbeerst.
Brian Claeys krijgt zijn nieuw pak overhandigd van leerkrachten Rita Lenoor en Ann Verbeerst. © EF

En eigenlijk begon het Kattenstoetverhaal van Brian al veel vroeger. “Ik ben begonnen als klein narretje. Tijdens mijn legerdienst mocht ik van mijn verantwoordelijke naar huis komen om deel te nemen aan de Kattenstoet. Later speelde ik volksmens en uiteindelijk kwam ik bij het ketelgerecht terecht, waar ik zowel de rol van beul als duivel heb gespeeld. Heel onze familie heeft ooit samen op die wagen gestaan. Dat waren mooie tijden, waar we bekende Ieperse figuren uit de hoofdtribune haalden om in de ketel te gooien. Ik herinner me nog dat er ooit een politieagent in terechtkwam en die bleek zijn wapen kwijt te zijn. Gelukkig vonden we het vlug terug.”

Over het lastigste van zijn opdracht moet Brian niet lang nadenken. “Dat is zonder enige twijfel het schminken. Gelukkig kan ik hiervoor ook al dertig jaar lang rekenen op de hulpvaardige en vaste hand van mijn vrouw.”

Mooiste moment

Brian beseft dat hij als stadsnar net iets meer mocht zeggen dan de doorsnee burger. “Dat deed ik nooit wanneer ik niet in mijn narrenpak zat én ik moest ook geschminkt zijn. Dan pas zat ik echt in mijn rol van stadsnar.”

Wanneer we vragen naar zijn mooiste moment, wordt het ontroerend. “Dan denk ik aan het moment dat mijn pasgeboren kleinkind Colin (Pypeleers, red.) op mijn schoot zat terwijl ik nog mijn narrenkostuum aan had. Dat is van november 2004 geleden (zie foto) en moet waarschijnlijk voor een activiteit rond Sint-Maarten geweest zijn. Ondertussen is Colin 20 jaar en zullen we tijdens de Kattenstoet samen op de kar staan. Ik ben deze week nog gaan kijken en de wagen is om bij te kwielen, zo mooi!”

Brian Claeys met kleinzoon Colin op de schoot, 20 jaar geleden.
Brian Claeys met kleinzoon Colin op de schoot, 20 jaar geleden. © EF

Of hij al gedacht heeft aan opvolging? “Hoelang ik dit nog doe, weet ik niet. Maar het staat al op papier dat ik in mijn narrenkostuum wil begraven worden in een open kist. Na de crematie wil ik dan uitgestrooid worden op zee. Eigenlijk zou ik het liefst uitgestrooid worden vanop de belforttoren, maar dat zal wegens regelgeving waarschijnlijk net iets te hoog gegrepen zijn, vrees ik. Ze mogen me dan gerust in het oude pak hijsen, want het zou zonde zijn om het nieuwe pak daarvoor op te offeren.”

Stadsnar Brian zal tijdens de Kattenstoet van zondag 12 mei voor het eerst te zien zijn in zijn nieuwe pak.