Ze is nog maar 21 jaar, maar al elf jaar trouwe supporter van KV Oostende. Mila Provoost was er elke wedstrijd bij en nu moet ze, zoals veel supporters, toekijken hoe haar geliefde club binnenkort officieel het faillissement zal aanvragen. Het is voor veel Oostendenaars een zware domper, omdat de hoop echt leefde dat het nog goed zou komen. “Eerlijk gezegd, het dringt nog niet helemaal door.”
KVO staat bekend als een echte familieclub waar de sfeer onder de supporters altijd heel amicaal is. Dat voelde Mila Provoost ook toen ze op 10-jarige leeftijd voor het eerst een wedstrijd bijwoonde. “Ik ben niet opgegroeid met voetbal, maar ik begon het wel al wat te volgen. Elf jaar geleden nam mijn nonkel me toevallig eens mee naar een wedstrijd van KVO. Ik ben daar als het ware mijn hart verloren. Er hing daar zoveel sfeer, dat sprak me echt aan. Ik ben mijn vrienden beginnen meenemen naar de wedstrijden en op vandaag ben ik een diehard supporter. Ik volg alle wedstrijden uit en thuis”, vertelt Mila.
Wat KVO nu zo speciaal maakt? “KVO, dat is één familie, een community. Je komt er binnen en je kent iedereen. Dat is het voordeel van een kleinere club. Je komt overeen met zowel de medewerkers, die zelf ook supporter zijn, als de spelers. Alles gaat er familiaal aan toe. De spelers hebben dit jaar ook echt keihard gevochten in heel moeilijke omstandigheden. Dat creëert sowieso een band. Je werkt aan één doel, allemaal samen.”
Hoop
Het nieuws over het faillissement kwam dan ook keihard binnen bij Mila en heel wat andere supporters. “We hebben het niet zien aankomen. Er was vorige week nog een bericht van de voorlopige bewindvoerder dat enkel nog de laatste details moesten worden uitgeklaard voor er een overnemer zou zijn. Iedereen had vertrouwen in Werner van Oosterwyck.”
Mila had grote hoop voor de overname. “Ik had zelfs de overnemer nog gezien op de laatste wedstrijden. Dat gaf echt hoop. En dan plots kwam eergisteren het bericht dat enkel een mirakel ons nog kon redden.”
Het dringt nog niet helemaal door bij Mila dat KVO op 3 juni het faillissement zal aanvragen. Ze organiseert ze op 2 juni een afscheidsmars- en drink. “Mijn hart brak echt. Ik spendeer daar al mijn weekends. Het is echt nog niet helemaal binnengedrongen. Ik ben meteen na het vernemen van het nieuws aan de slag gegaan om toch nog één keer iedereen samen te brengen, van vrijwilligers, medewerkers, supporters tot spelers en oud-spelers. We moeten dit verhaal samen op een mooie manier kunnen afsluiten. We moeten nog één keer allemaal samen ‘Op de vissemarkt’ zingen. Daarna zal het pas binnenkomen bij mij, denk ik. Dan zal er een zwart gat volgen. Voor mij is KVO mijn sociaal leven. Ik ga niet naar de uitgaansbuurt, ik ga naar KVO. Ik ken daar iedereen en iedereen kent mij.”
Ongeloof
Er heerst volgens de studente Marketing en communicatie veel ongeloof bij de supporters. “En veel woede omdat we allemaal weten hoe het gelopen is. We weten dat één persoon verantwoordelijk is voor deze afloop. Mensen beginnen nu al herinneringen te koesteren. Er is al een Facebookpagina opgericht om herinneringen te delen zoals toen we gepromoveerd zijn naar eerste klasse of de Europese wedstrijd naar Marseille. Je ziet dat het leeft en er is de troost dat we elkaar nog hebben. Die community mag niet stukgaan. Het is daarvoor veel te mooi.”
Dat er ondanks het harde nieuws opnieuw gezocht wordt om een doorstart mogelijk te maken is goed nieuws voor de studente. “Iedereen is zeker dat er opnieuw voetbal moet komen in Oostende. De echte fans zullen er dan opnieuw bij zijn om de club te steunen. Wij zullen trouw blijven aan onze club, wat er ook gebeurt.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
