“Er moet een gedragen langetermijnvisie komen voor de toekomst van de kust.” Die boodschap brengen de tien gecoro’s van de kust, de adviesraden voor ruimtelijke ordening van de kustgemeenten, in een manifest van tien bladzijden naar aanleiding van de 60ste verjaardag van de wet op stedenbouw. Er zijn volgens de experten heel wat uitdagingen op vlak van klimaat, mobiliteit en urbanisatie, waar op vandaag een te versnipperde visie over bestaat.
Elke gemeente heeft wettelijk voorzien een gecoro. In dit adviesorgaan zetelen experten en mensen uit het middenveld, die advies geven voor een goede, kwaliteitsvolle ordening van de ruimte. Vanuit de tien kustgemeenten vonden de voorzitters het tijd om een eensgezinde tekst op te stellen en over te maken aan de Vlaamse overheid.
“We stellen vast dat door de bestuurlijke versnippering en door het uitblijven van een Vlaamse langetermijnvisie, er kansen worden gemist aan de kust”, zegt Georges Allaert, emeritus hoogleraar ruimtelijke planning aan de Universiteit Gent en voorzitter van de gecoro in Middelkerke. “Van de klimaatwijziging en de impact ervan op de lange termijn ligt men nog steeds niet wakker, ondanks de vele tekenen. Wij willen graag onze verantwoordelijkheid opnemen en geven daarom -voor de eerste keer samen- een manifest uit”, licht Allaert toe.
Klimaat
Het manifest vertrekt vanuit enkele vaststellingen waar de experten zich zorgen over maken. “We stellen vast dat de privatisering van de stranden, duinen en pleinen steeds verder gaat. Ik denk maar aan de strandbars. We mogen daar niet te ver in gaan. Ik ben niet tegen die bars op zich, maar als je kijkt in delen van Knokke of Blankenberge, blijft er weinig publieke ruimte over”, zegt Allaert. De privatisering van het strand vormt onder meer een probleem voor de klimaatuitdagingen. De huidige oplossingen zijn volgens het manifest niet voldoende. “Er wordt nog steeds te weinig geïnvesteerd in projecten om de veerkracht en robuustheid van onze kust te verhogen. De projecten die men doet in dit perspectief zijn goed bedoeld, maar het blijft te veel fragmentair.”
Allaert en zijn collega’s zien veel meer oplossingen om de kust te beschermen op zee zelf. “Er zijn al projecten zeewaarts. Een rif rond de kust, door de zandbanken met elkaar te verbinden over de hele lengte van de kust, is een waardevol idee. Door robuustere ingrepen zal je ook andere economieën genereren. Ik denk maar aan de kweek van algen en wier. De visserij krijgt een andere dimensie, maar je kan langs lagunes ook opportuniteiten zien. Het zijn grote uitdagingen, waarbij je zee en land als één geheel moet benaderen. Als je daar vandaag niet aan begint, komt er niets van in huis. Een specifiek kustplanbureau moet de kracht hebben om samen met het bestuur iets te genereren.”
Mobiliteit
Dat geldt volgens de gecoro’s ook op vlak van mobiliteit. “De structuur van het verkeers-en vervoerssysteem aan de kust is nog steeds in hoofdorde dezelfde als in de Belle Epoque. Er ligt een zeedijk en parallel werd een kustbaan aangelegd, met daarbij een tramnet om de kust te verbinden. Bij de aanleg van de E40 en A11 is de kans gemist om via een ‘kam’-structuur onze badplaatsen beter toegankelijk te maken. Vandaag zien we dit in de files van en naar de opritten en overbelasting in de badplaatsen zelf. Mensen willen anno 2022 nog altijd met hun auto tot aan de zeedijk rijden, dat krijgen we er niet uit. Inzake openbaar vervoer is de structuur ook erg archaïsch en verouderd. Met de recente oprichting van drie vervoersregio’s voor de kust heeft men ook de kans gemist om de kust als één vervoerregio te bekijken”, klinkt het nog.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
