Ze kreeg de welverdiende titel van Krak in 2021 als erkenning voor haar eindeloze inzet voor zwerfkatten. Een jaar na haar overwinning is Annemie Messelis (61) nog steeds actief tussen de viervoeters. “Toen ik Krak van de gemeente werd, vonden mensen plots veel sneller de weg naar Katimoe”, lacht ze vanuit haar opvangcentrum.
Wie in Menen spreekt over de opvang en het welzijn van zwerfkatten, kan niet om Katimoe heen. De organisatie, waarbij Annemie aan het roer staat, heeft zich in enkele jaren tijd kunnen uitbouwen tot een broodnodige schakel voor het dierenwelzijn in de grensstad. “De titel van Krak kwam compleet onverwacht”, vertelt ze.
“Je denkt van jezelf natuurlijk altijd dat je nooit zoiets kunt winnen. Toen ik plots te horen kreeg dat ik een jaar lang Krak zou zijn, was het wel even slikken. Naast het ongelofelijke eergevoel merkte ik wel op dat mensen plots sneller de weg naar Katimoe vonden. Het is een dagelijkse strijd om voldoende middelen te kunnen verzamelen, maar door die titel stopten hier vaker mensen met kattenvoer of andere zaken.”
“Ook via de website verliep het stukken beter. Wanneer mensen een kat willen adopteren moeten ze een volledige vragenlijst invullen. De laatste vraag is steevast ‘hoe hebben jullie ons leren kennen’ en daar kwam toch meer dan eens de benoeming van Krak naar voor.”
Operaties
Annemie blijft gemotiveerd zich het lot van straatkatten aantrekken, al kreeg ze vorig jaar toch een stevige klap te verwerken. “Ik werd plots gebeten door een kat die we wilden opvangen”, zucht ze. “Op zich niet zo heel erg uitzonderlijk, al voelde het hier al erg snel anders aan. Ik had enorm veel pijn in mijn vinger, hoewel de bijtwonde zelf redelijk klein was.”
“Toen er maar geen beterschap kwam, trokken we naar de dokter en daar kreeg ik te horen dat ik een gevaarlijke bacterie had opgelopen. Heel even vreesden we zelfs dat mijn vinger zou moeten worden geamputeerd, maar we bleven hopen”, vertelt Annemie.
“Na die beet vreesden we dat mijn vinger zou moeten worden geamputeerd”
“Ondertussen heb ik al verschillende operaties achter de rug en binnenkort is dat opnieuw het geval. Ze zullen een nieuwe pees in mijn vinger steken. Een operatie die me hopelijk terug in staat zal stellen om mijn vinger te gebruiken. Het worden nog lange maanden van revalidatie, maar ik ben hoopvol.”
“Of ik na dat voorval niet heb gedacht om alles stop te zetten? Nooit! Tot mijn laatste zucht zal ik blijven strijden voor het welzijn van katten in onze gemeente. Zo eenvoudig krijgen ze mij niet klein en ik ben uiterst dankbaar voor de vrijwilligers die voortdurend klaarstaan om me te helpen.”
Stemmen voor de Krak van 2022 van jouw gemeente kan nog tot 15 januari op www.kw.be/krak.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier