Kortrijkse leraar en rasacteur Joris Sustronck (90) overleden

Joris Sustronck, met pet, zich richtend tot die andere theatercoryfee Eugène, met het Zwevegems Teater in het stuk ‘Vader Zaliger’ in 1986 in een regie van Raf Lesage. Links Lieven Vanhee (+) en Moniek Debels, rechts Herman Depraetere (+). (Foto a-Hol)Joris Sustronck, aan de zijde van ondermeer Eugène Delabie (links) en Herman Depraetere (rechts) in het stuk 'Vader Zaliger', in actie bij het Zwevegems Teater op 27 oktober 1986. Acteurs: Mieke Berghman, Aurel Decock, Moniek Debels, Eugène Delabie, Herman Depraetere, Joris Sustronck, Lieven Vanhee, Hilde Verstraete. © PATRICK HOLDERBEKE HOL
Redactie KW

Kortrijk Op 29 juli is de bekende Kortrijkse acteur Joris Sustronck overleden. Beroepshalve was hij leraar maar was daarnaast wijd en zijd bekend als veelzijdig acteur en regisseur, vooral bij Theater Antigone en het Zwevegems Teater. Hij speelde zelfs een gastrol in de film De Witte en daar was hij best trots op.

Joris Sustronck is op 5 november 1930 in Avelgem geboren als jongste in een gezin van zeven kinderen. Hij werd regent Nederlands, Frans en aardrijkskunde en begon zijn loopbaan als leraar aan het Sint-Jan Berchmanscollege in Brussel. Daarna werd hij in Kortrijk leerkracht aan het Provinciaal Technisch Instituut (PTI) en in het Sint-Niklaasinstituut gaf hij Nederlands en declamatie.

Als acteur begon hij bij Taal en Kunst in Kortrijk en stond daarna vele jaren op de planken bij Theater Antigone. Daarna was hij nog vele jaren actief bij het Zwevegems Teater, als acteur én regisseur. Ook was hij gastregisseur bij gezelschappen zoals in Stasegem en Heestert.

Herbert Flack

Trots was hij toch wel op zijn gastrol in de film De Witte van Robbe De Hert uit 1980. Daarin predikte hij vanop de kansel als missiepater. “De film komt zo wel om de zoveel jaar op tv en telkens herinnerde hij ons daar dan aan om zeker te kijken!” zegt zoon Peter, advocaat in Kortrijk. “Hij had ook nog een gastrolletje in Zware Jongens met Gaston en Leo. Ook in de tv-jeugdreeks Robinson Crusoë speelde hij mee, samen met Herbert Flack.”

Joris Sustronck, topacteur in het amateurtoneel, verkoos het onderwijs boven een professionele theaterloopbaan. (GF)
Joris Sustronck, topacteur in het amateurtoneel, verkoos het onderwijs boven een professionele theaterloopbaan. (GF)

Hij was van jongs af en van huis uit ook een Streuvels-bewonderaar. Toen hij in 1963 een nationale declamatieprijs won, mocht hij die persoonlijk uit handen van Streuvels ontvangen. Later bracht hij ettelijke keren Streuvels’ Het leven en de dood in de ast als monoloog.

“Ik koester niets dan goede herinneringen aan Joris”, zegt collega-acteur en generatiegenoot Oswald Maes (86). “Het eerste waaraan ik denk, is Wachten op Godot, een veeleisend stuk. Joris had een bijzonder goed geheugen én een mooie stem. Hij beheerste het publiek en had zeker beroepsacteur kunnen worden. Hij stak ook zijn Vlaamsgezindheid niet weg: toen de familie Lomme (de ouders van actrice Chris Lomme, red.) in Kortrijk Franstalige voorstellingen begon te geven, heeft hij zich daar fel tegen verzet.” Joris heeft trouwens in Kortrijk nog de Gouden Pluim gewonnen voor zijn inzet voor het Vlaams imago van Kortrijk.

Stefan Vancraeynest (72) van het Zwevegems Teater speelde in ruim 20 stukken met Joris Sustronck samen: “Met De Toevallige Dood van een Anarchist en Zondagswandeling, waarin we beiden speelden, wonnen we het Landjuweel. Joris was een heel veelzijdig acteur die als mens genereus en integer was, warm, minzaam én een echte ploegspeler. Net als zijn collega Eugène Delabie verkoos hij het onderwijs boven een professionele theaterloopbaan.”

Joris was getrouwd met Ghislaine Lepeer, destijds ook leerkracht aan het Sint-Niklaasinsituut. Ze was ook schminkster en costumière bij het Zwevegems Teater. Zij kregen drie kinderen: Peter (met Hilde Verhaeghe, Kortrijk) Maarten (Erembodegem) en Griet (met Filip Ameye, De Pinte). Hij had drie kleinkinderen en twee achterkleinkinderen.

Sint-Vincentius

Joris woonde vanaf 1961 in Marke. Na het overlijden van zijn echtgenote in 2013 verhuisde hij naar Kortrijk, eerst in een assistentiewoning, de voorbije drie jaar in het wzc Sint-Vincentius. De afscheidsviering heeft donderdag plaatsgehad in de Sint-Maartenskerk in Kortrijk. Zijn laatste rustplaats krijgt hij op de begraafplaats in Marke.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Expertise