Korporaal Philippe (65) uit Komen na 44 jaar met pensioen: “Veel tijd doorbrengen met mijn familie”

Na 44 jaar actieve dienst als vrijwilliger heeft korporaal Philippe Lahousse (65) zijn helm definitief aan de haak gehangen. De man zette zich meer dan vier decennia in voor zijn gemeente, vaak met gevaar voor eigen leven. De brandweerman-op-rust gaat zich alvast niet vervelen, want een grote familie zit op hem te wachten.

“Het past nu niet, kom daarvoor later nog eens terug!” Philippe lacht wanneer hij terugdenkt aan dat moment in 1980. “De toenmalige brandweer van Waasten was bezig met een intensieve recruteringscampagne. Ze wilden vrijwilligers hebben die dicht bij de kazerne werkten, om zo overal snel ter plaatse te kunnen zijn. Ik was toen aan de slag wat verder in de straat, in een schrijnwerkerij. Samen met mijn echtgenote hadden we zopas een huis gekocht, dus het leek me niet meteen het gepaste moment. Toch prikkelde het wat en ik ben uiteindelijk eens gaan luisteren naar wat ze allemaal te vertellen hadden. Tjah, de rest is een beetje gekende geschiedenis zeker?”

Passie

Philippe doorliep alle trainingen, en schopte het tot korporaal binnen de eenheid. “En dat is gaandeweg gegroeid tot een echte passie. Er zijn natuurlijk heel wat minder aangename momenten die me voor altijd zullen bijblijven. Dan denk ik aan gruwelijke ongevallen op de N58 of mensen die zelfmoord pleegden. Toch waren er ook heel wat blije momenten. Zo kon ik werken aan mijn collectie van brandweeritems, die ondertussen al is aangedikt tot meer dan 7.000 stukken. Ik beschik zo over een unieke verzameling van meer dan 400 brandweerhelmen die uit alle uithoeken van de wereld komen. Daarnaast kon ik die passie ook aan mijn zoon overdragen. Waar zijn de tijden dat hij op zijn fietsje sprong, om te komen kijken waar zijn papa aan het blussen was. Ondertussen is hij kapitein bij de regionale brandweerdienst en is hij postoverste hier in Komen-Waasten. Of ik me niet ga vervelen? Mijn god, ik kom nu al tijd tekort. Ik heb een grote familie die zit te wachten tot ik wat meer tijd men hen kan doorbrengen. De brandweerkazerne? Ja, daar zal ik vaak wel nog te zien zijn.”