In een klein stationnetje ’s morgens in de vroegte… kan je toch op beide oren slapen. Dat verzekeren Wouter en Severine, die het station van het Ieperse dorp Vlamertinge ombouwen tot vakantiewoning. Het beschermde pand met rijke historie is al lang geen station meer, maar de trein passeert er nog. “Je merkt er niks van. En dan nog, het hoort bij de charme van het gebouw.”
In het Ieperse dorp Vlamertinge werd halfweg de negentiende eeuw een station gebouwd. Victor Hoet, de grootvader van ‘kunstpaus’ Jan Hoet, was er voor en na de Eerste Wereldoorlog stationschef. ‘De statie’ was tijdens de oorlog het dichtste bevoorradingspunt voor de Britten bij het front en werd nadien heropgebouwd. Sinds de jaren tachtig stopt de trein er niet meer en volgde de bescherming als monument, omdat het station volgens Vlaams agentschap Onroerend Erfgoed mee “de eigen architecturale karakter bepaalt van de lijn Kortrijk-Poperinge”.
Het gebouw deed de voorbije jaren dienst als Chirolokaal, tandartsenpraktijk en horecazaak ‘Halte 69’, maar kwam een tijdje geleden te koop. Wouter Polfliet (48) en Severine Debreuck (46) hebben het nu gekocht. Zij baten bijna drie kilometer verderop eetcafé St.Christophe uit in dezelfde straat bij Ieper. “Ik ben zelfs geboren bij deze weg en heb dat gebouw nog geweten als station, met de frituur ervoor”, zegt Wouter. “We leerden het karakter van het pand kennen, toen hier nog een horecazaak zat.”
Ideaal voor families en vriendengroepen
Een nieuwe horecazaak in het station was geen optie voor het koppel. “Omdat we al een horecazaak hebben en we zijn van het principe dat je dat niet goed kan doen op twee locaties tegelijk”, vervolgt Wouter. “We bouwen het momenteel om tot een vakantiewoning voor een twaalftal personen. Ideaal voor families en vriendengroepen op meerdaagse in onze prachtige streek. Vakantiegangers kunnen van hier vertrekken naar Ieper, Poperinge, Heuvelland of de kust. Buiten het station richten we aan de ene kant een tuin in met barbecue en aan de andere kant een privéparking voor wagens en fietsen.”
De vakantiewoning wordt genoemd naar hun eetcafé: Halte St.Christophe. “Het is een opmerkelijke koop en we kregen al veel reacties uit het dorp. De mensen zijn blij dat het pand een nieuw leven krijgt. Corona? Dat schrok ons niet af. Met vrienden gingen we de voorbije twee jaar wel eens op weekend in de Vlaamse en Waalse Ardennen. Ook bij ons merkten we veel toeristen uit eigen land. We mikken op dat publiek, want Britten trekken eerder naar de hotels en het centrum van Ieper. We hopen binnen enkele maanden te verhuren.”
Het treinspoor naast het station wordt nog gebruikt. “Voor we de koop sloten, kwam ik ter plaatse om de passage van de treinen aan den lijve te ondervinden. De trein passeert enkel overdag en maximaal twee keer per uur. Dat duurt maar vijf tot tien seconden. Wanneer je erop zit te wachten, hoor je het, maar in gezelschap of tijdens een bezigheid merk je er niks van. En dan nog, het hoort bij de charme van het gebouw”, besluit Wouter. (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
