Komense kapper en charmezanger François Ramon op pensioen

“Mijn god, ik ga nog minder tijd hebben dan nu”, lacht Francois. © CLEL CLEL
Christophe Lefebvre
Christophe Lefebvre Medewerker KW

Na meer dan 40 jaar al zijn klanten van frisse haarsnits te hebben voorzien, hangt kapper François Ramon (63) zijn scharen aan de haak. De man was 4 decennia lang niet alleen een getalenteerd kapper, hij ontpopte zich eveneens tot een erg gewaardeerde charmezanger. “De micro wordt wel nog niet meteen opgeborgen!”

Geen Komenaar die François Ramon niet kent. Tijdens de week was hij de vaste kapper van heel wat dames, veelal gecharmeerd door zijn vlotte manier van praten. De weekends waren dan weer de momenten waarop hij steevast op één of ander podium terug te vinden was. “Ik wilde oorspronkelijk opticien worden maar al snel bleek dat, hoewel de praktische vakken helemaal mijn ding waren, ik absoluut geen zin had om die saaie theorie te verwerken. Ik koos dan voor die andere praktische richting: haren knippen!”

Met een brede glimlach, typerend voor de goedlachse man, blikt hij terug op een bewonderenswaardige carrière. “Het werd snel duidelijk dat ik voorbestemd was om kapper te worden en, na een passage in Ieper om de Nederlandse taal bij te schaven, kwam ik hier in Ten Brielen terecht. Ik heb er al die tijd mijn kapsalon opengehouden en heb natuurlijk heel wat dingen de revue zien passeren. Mijn cliënteel bestaat voor 80% uit dames en die weten wat ze willen. Hoewel de technieken en de producten binnen de wereld van de kapsalons stevig zijn geëvolueerd, blijken de traditionele methodes nog steeds in de smaak te vallen.”

Focus op zang

Het feit dat het grootste deel van de klanten uit dames bestond, is niet alleen te wijten aan de snijtechnieken van François. De man bouwde ondertussen ook al een aardig palmares als charmezanger uit. “Al moet je natuurlijk niet denken dat ik hier ganse dagen stond te zingen in mijn salon. Neen, ik probeerde dat toch gescheiden te houden en als ze me wilden horen zingen? Dan stuurde ik ze door naar één van mijn optredens.”

Van een druk gevuld leven naar het pensioen, het is op dat moment dat er vaak sprake is van ‘een zwart gat’. “Mijn god, ik ga nog minder tijd hebben dan nu”, lacht François. “Natuurlijk ga ik de klanten missen, die hebben me 40 jaar lang door dik en dun gesteund. Zelfs na de coronacrisis, eentje waarbij ik zelf een aantal dagen in het ziekenhuis terecht ben gekomen, bleven ze me trouw. Maar nu kan ik me volledig op het zingen toespitsen en het ziet er naar uit dat het een druk seizoen zal worden. Ik heb mezelf ook beloofd dat ik ook opnieuw ga fietsen, om mijn lichaam gezond te houden. Het is nu alleen nog maar de vraag of ik het nog zal kunnen, na al die jaren.”

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier