De Tieltse schrijfster Ann De Craemer geeft elke week een inkijk in haar leven.
Vorige week, op 9 juni, is ook de horeca binnen weer opengegaan. Het ‘rijk der vrijheid’ komt daarbij heel dichtbij – met als belangrijkste stap dat ook in Tielt de vaccinatie als een sneltrein loopt. Ik was opgelucht een paar dagen geleden op de FB-pagina van Stad Tielt te lezen dat het mondmasker op straat niet meer hoeft. Eindelijk zijn we verlost van die ‘muileband’, zoals veel mensen het vervelende lapje stof in het dialect noemden.
We hebben maandenlang zoveel mogelijk binnenshuis geleefd en kunnen nu eindelijk weer ons leven buiten de deur opbouwen. Voor sommigen is dat echter niet zo makkelijk. Zo las ik op de site van VRT NWS over het zogenaamde ‘grotsyndroom’: een nieuwe term die gebruikt wordt om aan te geven dat mensen het misschien wel moeilijk gaan hebben om na de pandemie hun gewone leven op te pakken en de normale sociale interacties weer aan te gaan.
Het lijkt gemakkelijk om dat weg te lachen, want we hebben er zo naar gesmacht om weer onder de mensen te komen, toch? Ja, maar niettemin herken ik mezelf wel in sommige aspecten van het grotsyndroom. Small talk , bijvoorbeeld, de nietszeggende praatjes over het weer en andere banale ditjes en datjes – hoe ging dat ook alweer? Ik merk dat ik dat in zekere zin opnieuw moet aanleren; dat ik het ook niet meer zo graag doe als vroeger, en dat soort interacties dus liever uit de weg ga. Het komt terug, want ik hou van praten met mensen, maar de vaardigheid om dat te doen, daar moet ik nog wat op oefenen.
Het grotsyndroom uit zich ook in de angst om anderen te omhelzen. Vaak gaat daar onhandig grappend de vraag ‘Ben je al volledig gevaccineerd?’ aan vooraf. Pas wanneer dat voor beiden geldt, wordt er zonder zorgen geknuffeld. De argwaan voor corona zal nog een tijdje blijven bestaan. Maar in september, wel, dan knuffel ik er gewoon iedereen op los!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
