“Zadelpijn na twee uur? Dan weet je dat het nog 46 uur feest wordt”, blikt kersvers Indoor Champion Gilian Devolder (24) lachend terug. Hij slaagde in zijn opzet om in zaal Paloeder 48 uur non-stop op de rollen te fietsen. Een marathon van spieren, zweet en een hoop karakter met amper vier uur pauze en dat ten voordele van Pelicano, dat strijdt tegen kinderarmoede. “Het lastigste momentje was om 4 uur zondagochtend, na 2 uur slaap”, aldus de sportieveling.
Wat begon als een lockdownidee ‘90 days to become a marathon runner’, groeide uit tot een indrukwekkende reeks sportieve uitdagingen met een warm hart. Toen hij in 2021 stopte met voetballen, ging hij op zoek naar een nieuwe hobby. “Een topsporter zal ik nooit worden, maar wat ik wel heb is een stevige dosis doorzettingsvermogen.” Vanuit dat gegeven ontstond ’90 days to become’. Negentig dagen trainen voor een extreme uitdaging die hij dan tot een goed einde tracht te brengen. Van marathonloper tot fietser van de Ronde van Vlaanderen, van bokser, de Vlaamse grens affietsen tot halve triatleet. Vorig jaar strooide een kruisbandletsel eind maart roet in het eten, maar afgelopen weekend was het dan zover en kroonde de Yvegemnaar zichzelf tot Indoor Champion met zijn zesde stunt: 48 uur trappen voor het goede doel. “Je ingesteldheid moet goed zitten, dan kan je veel meer dan je denkt”, zei hij voor de start.
16.000 calorieën
En of het goed zat. Met slechts vier uur pauze, nul coach, een aantal fietstrainingen en tonnen doorzettingsvermogen, hield Gilian het vol tot het bittere eind. Zijn dankwoord? Recht uit het hart, met een flinke knipoog: “Merci allemaal om ne keer te komen supporteren voor mij”, begon hij met een ietwat vermoeide stem. “Ik had veel tijd om na te peinzen wat da’k ging zeggen”, stak hij laconiek de draak met zichzelf. Zo’n 250 sympathisanten, familieleden en vrienden die de laatste seconden, iets voor 19 uur op paasavond, luidop aftelden, lachten hartelijk mee, allen blij voor Gilian die zijn uitdaging tot een goed einde bracht. In totaal had hij 760 kilometer op de teller en een verbranding van 16.000 calorieën. Zijn vrienden vertelden dat hij alles wat hij aangereikt kreeg opat, van pannenkoeken tot pizza.
Permanentie
Over het ganse weekend passeerde een kleine duizend man waarvan zijn familie zorgde voor permanentie, tussendoor was er randanimatie met karaoke, spinningsessies, DJ’s een diepvriesfrietkaarting en een bar met drank, frietjes, droge worstjes en een hoop pannenkoeken die de Kerels van het derde en vierde middelbaar van de Chiro -waarbij Gilian leider is- verkochten als kasactie voor een zomeractiviteit. “Ik wil heel veel mensen bedanken voor wat er hier allemaal gebeurd is, ook mijn sponsors”, vervolgde Gilian die zelfstandig asbest- en EPC-deskundige is, waarop een eerste applaussalvo volgde. “Zonder jullie was dit niet mogelijk. Dankjewel voor de steun, ik hoop dat we wat geld opgehaald hebben voor het goede doel en ook een beetje voor de Kerels die met hun drie kilo pannenkoeken een bodempje wilden leggen voor hun kamp.” Het bleken er echter 300 stuks te zijn! Een toehoorder zette dit recht, waarna een tweede, nog luider, applaus volgde.
Mooi event
En het bedanken ging verder: “Ik wil in het bijzonder mijn familie bedanken en de vrijwilligers van Ride to Unite die hier het ganse weekend kwamen helpen en 48 uur ook hebben euh… staan kijken.” Hilariteit in de zaal en alweer een applaus. “En dan nog een paar heel speciale mensen die ik wil bedanken: Boekie om het te organiseren en dan als laatste Eleni!” Zijn vriendin, Eleni Debusschere uit Vichte was zijn rode draad: ze deed alles op social media, ook de flyers, planning en de verslagen van de bijeenkomsten vooraf. “Ik zou zeggen tot volgend jaar, maar daar ga ik nog eens over peinzen”, zei Gilian met een vette knipoog, waarop een lachsalvo door de zaal rolde en een finaal applaus. “Nu slapen en morgen de schade opmeten”, gaf hij nog mee. En je achterwerk? “Niet belasten! Heel blij dat het voorbij is, maar alleszins vollen bak genoten: het was een mooi event!”
