In de nacht van zaterdag op zondag is Carlo Herpoel – de oprichter van Belgium Aid vzw – het slachtoffer geworden van zinloos vandalisme. Zijn keukenbus, die hij overigens volledig zelf financierde, is gevandaliseerd. Het verdict is hard. Zes ruiten zijn ingeslagen, de inboedel is door elkaar gegooid en ook enkele andere voertuigen op het erf zijn beschadigd. Er is duizenden euro’s aan schade. “Eerlijk? Ik weet even niet meer wat te doen.”
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
“Ik ga waar machteloosheid toeslaat.” Het is de leuze van de Heulse filantroop-hulpverlener – en ook KW-freelancer – Carlo Herpoel (61). De zin staat ook spreekwoordelijk gebeiteld in de Lijnbus die hij omvormde tot een keukenbus. Z’n laatste hulpverleningsavontuur speelde zich Zahle in Libanon, op een boogscheut van de Syrische grens. In de nacht van zaterdag op zondag sloeg het noodlot toe in Carlo’s eigen leven. Enkele onbekenden vandaliseerden zijn keukenbus.
De schade is groot. Zes ruiten zijn ingeslagen, het interieur is door elkaar geschud en de vandalen richtten hun pijlen ook op enkele andere bezittingen op het erf waar de bus geparkeerd stond. Zes ruiten moesten eraan geloven, een caravan is beschadigd en een andere bus is eveneens open geforceerd.
Zinloos vandalisme
Een verslagen Carlo Herpoel reageert: “Ik kreeg het deze avond te horen en ben snel komen kijken. Het is veel erger dan ik verwachtte. Alles is dubbel beveiligd, dus ze hebben het serieus geforceerd. We zullen de camerabeelden van op het erf bekijken.” Er stonden ook enkele teksten op de bus, waaronder ‘Fuck Anderlecht’. “Ik ben niet eens Anderlecht-supporter. De reden moet niet persoonlijk geweest zijn dan. Het is gewoon zinloos vandalisme.”
Sinds Carlo in 2011 zijn eerste hulpactie ondernam in Haïti met het door hem opgerichte Belgium Aid vzw, bracht machteloosheid hem al naar Oekraïne, de Filippijnen, Dunkerque, Idomeni in Griekenland en zelfs dichter van huis in… Wallonië – al was dat niet telkens met deze keukenbus in kwestie. In Turkije diende de bus zes maanden. Het team van Carlo maakte toen 924.000 verse maaltijden voor slachtoffers van de zware aardbeving. De bus was allesbehalve aan z’n zwanenzang toe. “Er zat nog heel wat in the pipeline”, zegt Carlo. “Eerlijk? Ik weet het zelf even niet meer. Waarom toch? De bus is er net om mensen te helpen…”
