In de Jan Breydellaan 15 in Kortrijk vind je een heuse kersttuin. Er staan lichtgevende notenkrakers, reuze zuurstokken en zelfs een heuse kerstlantaarnpaal met een kleine kerstman erin. ‘s Nachts brengt de tuin wat licht in de straat tijdens de donkere decembermaanden. Dat is exact de bedoeling van de ontwerper, Yves Vanoosthuyse. Hij begon de kersttuin oorspronkelijk in Engeland om zijn pleegmoeder op te beuren. Nu is het een eerbetoon voor haar geworden. “In Engeland was de kersttuin drie keer groter.”
“Wat je hier ziet, is eigenlijk een miniatuurversie. In Engeland was de kersttuin drie keer zo groot. Zo was er een gigantische slee waar mensen in konden zitten.” Dat zegt Yves Vanoosthuyse, de eigenaar van de kersttuin in de Jan Breydellaan. “Ik ben in november begonnen met de bouw van de kersttuin. Een paar mensen wierpen mij een vreemde blik omdat ik vrij vroeg begon met de kerstverlichting. Maar nu glimlacht iedereen die passeert. Mensen vragen mij soms of ze even in mijn tuin mogen staan. Ik wilde ook een muzieksysteem hier in België installeren, maar ik wou geen problemen met mijn buren ”
Klacht
“Ik maak kerst altijd extra special door mensen gelukkig te maken. Vorig jaar was zeer donker door corona, toen ben ik begonnen met de kerstverlichting. Een van mijn buren zei tegen mij: “Je geeft een beetje licht aan iedereen die passeert.” Ik heb de kersttuin twee maanden lang laten staan. Toch klaagden mijn buren toen ik de verlichting weer opruimde”, lacht Yves.
De kersttuin is een eerbetoon aan Yvette, de pleegmoeder van Yves. “In 2016 hebben zowel mijn tante als mijn mama op dezelfde dag een beroerte gehad. Toen moest ik een moeilijke beslissing maken. Neem ik mama mee naar Engeland zodat ik haar volledig kan verzorgen of laat ik tante van Engeland naar België brengen? Uiteindelijk koos ik om naar Engeland te verhuizen want tante haar huis was groter. In de jaren dat ik voor zowel mijn tante als voor mijn moeder zorgde, wou ik mama wat opbeuren. Ze zat vaak aan de voorruit. Daarom zorgde ik ervoor dat onze voortuin het hele jaar lang heel mooi was. Zo bouwde ik ook tijdens de lente een heuse paastuin. Kinderen konden in onze tuin rondwandelen en er speelde muziek. Al moet ik wel zeggen dat ik zot werd van die deuntjes. Dat systeem werkte met een automatisch oog. Als er iemand de tuin bezocht, speelde het liedje opnieuw. Maar mama vond dat megaleuk. Ik bracht Pasen en kerst tot bij haar en je zag echt die glinstering in haar ogen. Mama kon niet meer spreken, maar ze gaf nog zoveel liefde. Dat kan ik nooit meer vergeten,” vertelt Yves. “Ze is in 2019 gestorven, maar met de kersttuin wil ik haar in ere houden.”
“Een van mijn buren zei me al dat ik zorg voor licht voor iedereen die hier passeert”
Deze winter komt Yves even tot rust, maar in maart wil hij zijn nieuwste project verderzetten. “Ik heb heel lang voor mijn mama en mijn tante gezorgd. Ik zou dat graag verderzetten want ik zorg graag voor mensen. Momenteel wil ik een klein kasteel kopen in Frankrijk. Ik wil daar een hotel maken voor mantelzorgers en de personen voor wie ze zorgen. In het château kunnen ze even relaxen terwijl ik mij ontferm over hun dierbaren. Want iemand dag en nacht verzorgen, is zwaar. Mijn doel is nu hen even wat rust geven. Als ik voor mensen kan zorgen, voel ik mij beter”, besluit hij.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
