Katia Maeyaert (51) is een rasechte Oostendse en supertrots op haar geboortestad. Sinds vier jaar kan iedereen meekijken hoe ze Oostende ziet via haar Instagramprofiel katlovesostend. Haar pareltjes van foto’s allemaal genomen met een iPhone vallen overduidelijk in de smaak, want Katia heeft intussen al bijna 4.000 volgers.
Katia Maeyaert heeft de Mercator al bezocht en is ook goed vertrouwd met het hartje van Oostende, want ze woonde er al in haar prilste kindertijd. “Ik ben geboren en getogen op de Visserskaai, waar mijn ouders het bekende restaurant Lusitania uitbaatten”, vertelt ze. “Enkele maanden na het overlijden van mijn papa Tony in 2002 kwam het restaurant in andere handen. Maar ik woon vandaag nog altijd in het centrum van Oostende.”
Heb je zelf ook in het restaurant gewerkt?
“Dat was nooit mijn ambitie, want ik had alle nadelen gezien van het runnen van een restaurant: hard werk, personeelsproblemen, noem maar op. Maar toen er eens een medewerker was uitgevallen, zat ik net tussen twee jobs in en kwam ik een handje toesteken bij mijn ouders. Dat beviel me zo dat ik acht jaar in de Lusitania ben blijven plakken. Ik hield van het contact met de klanten en had daar enorm veel voldoening van.”
Vind je het een voor- of een nadeel, opgroeien in de horeca?
“Als kind vond ik dat dubbel, maar nu zie ik vooral de voordelen en daar ben ik heel dankbaar voor. Wij woonden boven het restaurant. Zo ben ik opgegroeid bij echte Oostendenaars, tussen de grote mensen, en leerde het leven kennen zoals het is. Op het eerste gezicht was er een groot contrast tussen wat zich afspeelde in het restaurant zelf en wat er achteraan in de keuken gezegd werd, maar ik heb geleerd dat de mensen eigenlijk net hetzelfde zijn, en dezelfde problemen hebben.”
Nooit gedacht om het restaurant verder te zetten?
“Het afscheid heeft zeer gedaan, maar na de ziekte en het overlijden van onze papa was het geen optie om door te gaan. Als je zelf niet in de keuken staat, zoals mijn ouders, ben je te afhankelijk van je chef-kok. Personeelsverloop heeft een grote impact. Dat is een van de nadelen als je een restaurant houdt.”
Je maakt prachtige foto’s van je geboortestad. Hoe begon dat?
“Ik noem het geen fotografie, maar iPhonografie. Ik doe alles met mijn iPhone en vanuit een buikgevoel. Ik was helemaal geen zo’n fotografe voor de opkomst van de iPhone en kreeg nooit een opleiding fotografie. Maar veel mensen vinden het mooi. Mijn stijl van fotograferen behoeft blijkbaar geen complexe camera of lenzen. Soms werk ik de foto’s wel wat bij, ook gewoon met mijn iPhone, maar dat is het dan ook.”
Heel veel gebruiksgemak dus.
“Inderdaad. Het belangrijkste is dat je een oog hebt voor wat mooi is. Ik vind het soms zelfs een beetje gênant tegenover gespecialiseerde fotografen die met al hun materiaal komen aanzeulen, maar voor mij is het gewoon klik doen als ik een mooie zonsondergang of iets anders zie.”
Waarom ben je je foto’s gaan delen op Instagram?
“Door mijn job als account manager heb ik vrienden in alle uithoeken van de wereld. Ik begon hen foto’s door te sturen en ze vonden die zo mooi, dat ze reageerden: Jij moet op Instagram. En zo startte ik in 2019 mijn account katlovesostend. Elke dag post ik een foto. En ook al ben ik niet actief op zoek naar volgers, ik heb er intussen al 3.984. Dat gebeurde allemaal heel organisch.”
Je beperkt je strikt tot mooie beelden van Oostende.
“Dat is zo. Er komt niets privé op mijn account en de foto’s zijn allemaal genomen binnen de stadsgrenzen van Oostende. In principe plaats ik ook geen mensen op mijn foto’s, of het zou een silhouet zijn van iemand in de verte. Ik maak wel beelden van de sneeuw, de kerstmarkt, de Oktoberfoor, de Lichttunnel… en uiteraard de zee en het strand.”
Wat is je favoriete fotolocatie?
“De Rock Strangers zijn mijn préféré. Het is zo dankbaar om daar foto’s te maken! Nochtans zijn het ook de enige foto’s waar ik negatieve commentaren op krijg. Kritiek op kunstenaar Arne Quinze, de hele reutemeteut. Maar ik vind die beelden echt mooi.”
Zijn de foto’s ook de dag zelf genomen?
“Nee. Ik heb een heel grote database aan foto’s en kan daar altijd uit putten. In volle zomer post ik uiteraard geen foto van de stad in de sneeuw. Maar ze zijn daarom niet van de dag zelf. Maar ik trek dus wel elke dag ook als ik op reis ben een kwartiertje uit om een foto op Instagram te plaatsen.”
Stop je veel tijd in het maken van al die foto’s?
“Twee, drie uur per week, zoiets. Als het me past. Ik ben een echte huismus, maar het is een ideale reden om buiten te komen. Ik dwing mezelf om dat te doen in alle weersomstandigheden. Als het regent of sneeuwt, dan zeg ik: het is het moment! Of als het fel waait. Dan loop ik met de zandkorrels tussen de tanden. Maar een goede foto kan je niet forceren. Dat komt dikwijls toevallig, als het goede moment daar is.”
Je fotografeert zowel belle-époquepanden als woontorens van de Oosteroever. Vind je beide even mooi?
“Ik heb niets tegen de grote nieuwbouwprojecten, zoals op de Oosteroever of aan de Northlaan. Ik ben er wel tegen dat men authentieke panden uit de belle époque laat verloederen of afbreekt om te vervangen door eenheidsworst. Soms zijn mijn foto’s daar een statement tegen.”
Wat is je drijfveer om dit te doen?
“Ik wil de mensen tonen hoe ik mijn stad zie of voel. Ik fotografeer niet alleen het perfecte. Het hoeft niet afgelikt te zijn. Soms hoor je mensen negatief spreken over Oostende, maar daar wil ik mijn liefde en trots voor mijn geboortestad tegenover zetten. Als ik beelden zie van Oostende, zoals in de reeks Een jaar op zee van Wim Lybaert, dan word ik er bijna emotioneel van.”
www.instagram.com/katlovesostend
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
