“Ik ben vrijwilligster geworden, omdat ik geen werk vond”, stelt Christine Van Royen (67). Zij is sinds haar geboorte slechtziend en onderscheidt enkel licht en donker.
Christine is lid van de stedelijke raad voor personen met handicap: “Ik heb enkel een korte periode in een bank gewerkt en nadien een diploma van sociaal werk behaald. Desondanks kreeg ik geen job meer aangeboden, mijn handicap was voor veel bazen een hinderpaal. Om mezelf nuttig te maken ben ik vrijwilligerswerk in woonzorgcentra gaan doen. Twintig jaar lang praatte ik in Roeselare met bewoners die nood hadden aan een gesprek. Nu verzorg ik in het Hof Bladelin maandelijks een muzikale namiddag rond een thema. Voordien ontleen ik enkele cd’s in de bib en speel dan nummers af in het woonzorgcentrum. Zo leer ik zelf ook wat bij.”