In de Hendrik Baekelandlaan in Aartrijke zaten Danny Van de Velde (64) en Annemie Tylleman (63) van zondag 23 tot en met zondag 30 juli met veel spanning naar de Tour de France Femmes te kijken om hun dochter Julie (30) tijdens de derde rit de bolletjesrit te zien veroveren. “Wij zijn ontzettend trots op haar prestatie én op die van de hele ploeg. Ze hebben het fantastisch gedaan. Hun Tour is geslaagd.”
Julie Van de Velde reed de tour met haar team Fenix-Elegant en zette een straffe prestatie neer tijdens de derde rit. Na een solo van 60 km kreeg ze niet alleen de prijs voor de strijdlust maar mocht ze ook de bolletjestrui aantrekken. En dat tijdens haar eerste Tour. Ook haar ouders Annemie en Danny kijken meer dan tevreden terug op de Tour. “Vorig jaar was Julie geselecteerd om te trainen voor de allereerste Tour de France voor vrouwen, maar uiteindelijk mocht ze niet deelnemen. Dit jaar was dat wél het geval en ze had ons al gezegd dat ze heel goed in vorm was. We wisten al dat ze het goed zou doen in de bergritten. Maar de kers op de taart kwam in de rit van dinsdag 25 juli. Julie ontsnapte, pakte punten en reed 60 km solo. In de laatste 100 meter werd ze ingehaald. Spijtig, zeker omdat ze zo dicht bij een Tourzege stond, maar Julie is nu eenmaal een klimmer en geen spurter. Toen we haar in die bolletjestrui zagen, waren we ontzettend trots. Maar voor ons is het aller-aller-belangrijkste uiteraard dat ze veilig aankomt. Als je je dochter aan 70 km per uur in de regen een afdaling ziet maken, dan hou je je hart vast. Wij zouden in dergelijke weersomstandigheden in de bergen zo’n snelheid zelfs nog niet durven rijden met onze auto”, begint Danny.
“Het belangrijkste is dat Julie veilig aankomt”
“Julie stuurt ons altijd meteen een sms’je nadat ze aangekomen is, dikwijls zelfs nog voor we al weten wat de eindstand is. Dan zijn we gerust. Nadat ze de bolletjestrui veroverd had, vertelde ze ons dat ze de hele rit in de boter had gefietst”, pikt Annemie in. “Of we het niet jammer vonden dat we er niet bij waren in Frankrijk? Ja en neen. Uiteindelijk kan je de koers veel beter volgen op televisie waar je dan ook nog eens interessante commentaar bij krijgt. Maar als je dan ziet hoe goed Julie het deed, dan vind je het natuurlijk wel spijtig dat je er niet bij bent.”
Sportief gezin
De koersbenen van Julie, die heeft ze van Annemie. “Wij zijn een sportief gezin, al ben ik eerder een recreatief fietser. Tot aan mijn pensioen drie jaar geleden, fietste ik wel elke dag twee keer 17 km naar en van mijn werk in het Onze-Lieve-Vrouwecollege (Olva) in Assebroek”, aldus Danny die er directeur was.
Annemie had, net als Julie ook graag gekoerst. “Maar ik mocht niet van mijn moeder. Al zal ze niet blij zijn om dit te lezen, want ik heb het zelfs al eens op televisie gezegd”, lacht Annemie. “Maar het is wel zo. Ik kon als kind al goed lopen, voetballen, fietsen… Mijn broer Kamiel is vijf jaar ouder en ik herinner me nog goed dat hij me in de lagere school – wij woonden beneden de berg in de Noordstraat – altijd een ruime voorsprong gaf. Ik fietste voor dood maar al-tijd haalde hij me in. Nooit kon ik van hem winnen. Ook toen ik naar het eerste middelbaar ging, wou mijn moeder dat Kamiel met mij meereed. Elke dag opnieuw reden we als in een koers van Aartrijke naar Torhout en terug. Het is toen dat ik de wielermicrobe heb opgepikt. Maar onze grootvader Karel Dewachter koerste ook al, dus Kamiel en ik deelden het van niet ver.”
Julie, Babette en Jonas – de drie kinderen van Annemie en Danny – hebben allemaal een koersfiets, net als Annemie zelf. “In 2009 ben ik kampioen van Groot-Zedelgem geworden, maar veel meer dan parochianenkoersen heb ik nooit gereden”, vervolgt Annemie. “Ik fiets vooral voor het plezier. Zes jaar geleden zijn mijn dochters en ik gaan mountainbiken in Zwitserland. Een reis waar we mooie herinneringen aan koesteren.”
Harten veroverd
Julie is pas op haar 23ste beginnen fietsen. “Julie was een meer dan begenadigd (veld)loopster, maar door blessures is ze gestopt. Ze is niet van de ene op de andere dag op de fiets gesprongen, fietsen was al een alternatief. Maar nadat ze definitief gestopt is met lopen, heeft ze zich al snel gefocust op de fiets. Dat het zo’n succes zou worden, lag niet binnen de verwachtingen, zeker omdat ze toen al 23 jaar was. Maar het is natuurlijk heel fijn dat ze nu prof is. De reacties die we de voorbije dagen kregen, waren ontzettend positief. Veel mensen leefden met Julie mee. Julie zei het zelf ook de voorbije dagen: ik heb veel hartjes bijgewonnen tijdens de Tour.”
Dankzij haar straffe prestatie is Julie ook geselecteerd om deel te nemen aan het WK wielrennen elite vrouwen dat op zondag 13 augustus gereden wordt in Glasgow. De wegrit is vanaf 13 uur te volgen op VRT1.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
