De afgelopen weken kon je op Canvas naar het programma Sekswerkers kijken. Over het wel en wee van mensen die aan sekswerk doen. Onder hen ook Judith Verbrugge uit Roeselare. Zij werkte vijf jaar lang als escort. “Ik wou mijn kinderen de kans geven om te studeren. Zeker niet voor de luxe, dat interesseert me niet”, aldus Judith die er recent mee gestopt is.
Judith Verbrugge, haar eigen alias om de anonimiteit te garanderen, is een rasechte West-Vlaamse van in de veertig die sinds enkele jaren in Roeselare woont. Ooit leidde ze met haar man een succesvol bedrijf, samen met haar kinderen vormde ze het perfecte gezin, er was geen vuiltje aan de lucht. Tot de twee uiteen gingen en ze als alleenstaande in geldnood belandde. Van de ene op de andere dag begon ze als escort.
Dat lijkt ons een radicale beslissing?
“Dat was het ook. Had je mij een maand eerder gezegd dat ik als escort aan de slag zou gaan, ik zou je zot verklaard hebben. En toch is het gebeurd. Ik had wel werk, maar verdiende als alleenstaande mama te weinig om mijn gezin te onderhouden. Het was zelfs zo erg dat mijn kinderen niet zouden kunnen studeren. Dat wou ik absoluut niet laten gebeuren en dus ging ik op zoek naar een oplossing. Op dat moment, ruim vijf jaar geleden, zat ik ook op Tinder. Ik sprak af met mannen om hen beter te leren kennen, ging met hen iets eten, maar op het einde van de rit wilden ze alleen maar met mij naar bed. Als het zo zit, dacht ik, kan ik mij evengoed laten betalen. Zonder dat geld zouden mijn kinderen nu niet studeren.”
“Achteraf bekeken was het niet de eerste keer dat ik ‘mijn diensten’ aanbood in ruil voor geld. Als studente deed ik zonder te beseffen hetzelfde. Ik studeerde, maar had verschillende extra baantjes nodig om rond te komen. Dat ging ten koste van mijn studies. Ik heb toen een oudere man leren kennen die mijn studies en een appartement in de buurt zou betalen in ruil voor mijn gezelschap op tal van gelegenheden. Hij was mijn ‘sugar daddy’ lang voor de term uitgevonden werd.”
Wist je omgeving van je werk?
“Nee, ik hield het angstvallig verborgen voor mijn omgeving en dat was erg moeilijk. Je hebt niemand om mee te praten over de vele zaken die je tegenkomt, geen klankbord, je draagt de last op je eentje. Tot ik op een dag een stalker had. Geen klant, maar iemand die ik ooit via Tinder leerde kennen. Ik wou geen relatie met hem, maar hij dus wel. Hij is me overal gevolgd en heeft zo ontdekt dat ik als escort aan de slag was. Hij dreigde ermee om het aan mijn familie te vertellen als ik niet met hem ging. Op dat moment heb ik zelf de weg vooruit gekozen. Met een bang hartje vertelde ik thuis dat ik niet zoveel ‘uitzette’ als ze dachten, maar dat ik aan het werken was. Mijn jongste dochter had al een vermoeden en het was duidelijk dat ze er geen probleem mee hadden. Ze vroegen of ik het uit vrije wil deed en of ik het graag deed, dat was voor hen het belangrijkste. Je merkt dat de jongere generaties er meer voor openstaan dan anderen.”
Alleenstaande vrouwen wil ik helpen zodat ze niet hetzelfde als ik tegenkomen
Het is en blijft dan ook geen alledaags beroep. De meningen zijn uiteenlopend en vaak niet altijd even positief…
“Dat klopt, terwijl er tientallen soorten sekswerk zijn. Van masseuse tot iemand achter een raam of een escort. Het stereotiep beeld is dat van een knap jong ding met korte rok en netkousen, terwijl dat allesbehalve het geval is. Wij zijn ook geen lustobjecten, net zoals we niet meer of minder zin hebben in seks dan anderen. Ik ben maar een gewone vrouw. Mensen hebben een bepaald beeld over ons en hebben snel een oordeel klaar. Het blijft een stigma hebben en het onderwerp komt amper aan bod, terwijl er over alle andere zaken wel gebabbeld wordt. Nochtans: iedereen heeft seks. En ik moet toegeven dat ik er ook aan mee doe. Door het zo lang geheim te houden voor mijn omgeving, maar ook door anoniem te willen blijven.”
Wat was je drijfveer?
“Geld in de eerste plaats, daar moeten we niet om liegen. Voor mijn kinderen en om opnieuw zelfstandig te kunnen leven. Niet voor de grote luxe. Dure kleren of handtassen interesseren me niet. Ik heb toffe dingen gedaan de afgelopen vijf jaar en leuke plaatsen bezocht, maar meer dan een extraatje was het niet voor mij. Daarnaast vind ik dat iedereen recht heeft op intimiteit. Het is niet voor iedereen vanzelfsprekend en dan zijn wij er om de mensen te helpen. In het begin aanvaardde ik klanten van alle leeftijden, maar ik merkte toch wel een grote kloof in aanpak met de jongere klanten. Door het vele porno kijken, zijn zij mismeesterd en vergeten ze dat seks veel meer is dan gewoon de daad zelf. Ik kon ook niet zomaar ergens binnenkomen en aan de slag gaan.”
Je was te zien in het programma Sekswerkers, met welke bedoeling?
“Ik heb lang getwijfeld of ik het zou doen, maar ik ijver al een tijdje voor de rechten van sekswerkers. De job zelf is legaal, maar alles er rond is illegaal. Als ik iemand tips geef, dan ben ik crimineel bezig. Zorg voor een deftig wettelijk kader, zodat ook sekswerkers recht in hun schoenen staan. In de afgelopen covid-periode is meer dan duidelijk geworden dat we in de kou blijven staan als het erop aankomt. Door het decriminaliseren van het faciliteren van sekswerk zal je misbruik ook meer bannen.”
Het is niet je enige engagement?
“Mocht ik ooit de Lotto winnen, dan richt ik een vereniging op die alleenstaande vrouwen ondersteunt. Ik kwam er alleen voor te staan en belandde in de problemen doordat ik amper wist hoe of wat. Ik ben niet alleen in dat geval, mijn verhaal is heel herkenbaar, ik wil die vrouwen kunnen helpen. Tonen dat ze er niet alleen voor staan en mee op zoek gaan naar oplossingen.”
Je bent recent gestopt, van waar die beslissing?
“Ik heb het altijd graag gedaan, maar het vraagt ook enorm veel van je, zowel mentaal als op vlak van gezondheid. Het is sowieso geen job die je een leven lang kan uitoefenen. Uiteindelijk heb ik enkele maanden geleden beslist om te stoppen. Het is weer tijd voor een stabiel leven. Ik heb een toffe job gevonden, dankzij een klant nota bene. Bovendien ben ik opnieuw klaar om een relatie aan te gaan. Beide combineren zie ik niet zitten. Je kan niet van iemand houden en ondertussen met anderen naar bed gaan, ook al is het beroepsmatig. En hoewel mijn omgeving me altijd gesteund heeft, merk ik toch bij sommigen dat ze blij zijn dat ik opnieuw in het ‘normale circuit’ zit, zoals ze zelf zeggen.” (lacht)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
