Michèle Glorieux (15) is de Kinderkrak van Pittem: “Mijn toneeldebuut smaakt naar meer”

Michèle Glorieux kan je met recht en reden een bezige bij noemen. Ze zette dit jaar haar eerste stappen op het toneel, doet aan paardrijden, is lid van de jeugdfanfare P-nuts en is een fervent lid van KSA Pittigem. Ze is een krak in dit alles nog te combineren met haar studies.

Michèle Glorieux (15) is de dochter van Nele Vande Vyvere en Maxim Glorieux. Ze heeft nog een jongere broer Louis en studeert Latijn-wiskunde aan De Bron in Tielt. Begin dit jaar kon Pittem al kennismaken met Michèle in de rol van Noor in het toneelstuk Adres 13 van Theater Buitenbeentje, maar ze heeft veel meer in haar mars.

“Mijn toneeldebuut was de vervulling van een lang gekoesterde droom”, vertelt ze enthousiast. “Ik volg al dictie vanaf het eerste leerjaar en momenteel zit ik in de richting theater, waar we regelmatig opdrachten en oefeningen krijgen. Alles dan eens kunnen toepassen in een echt toneelstuk is toch nog iets anders. Ik heb er lang naar uitgekeken en nu het stuk gespeeld is, smaakt het zeker naar meer. Het repeteren was leuk, maar vraagt ook heel wat tijd. Wanneer je dan het volledige stuk mag spelen, merk je dat het de vele inspanningen waard was.”

Klarinet

“De liefde voor muziek heb ik met de paplepel meegekregen. Mijn opa speelt tuba in de fanfare en mijn mama sopraan-saxofoon. Ik volg al muziekschool sinds het derde leerjaar, maar sinds het eerste leerjaar doe ik al podiumkriebels, zeg maar de eerste stappen in dictie en muziek. Toen ik moest kiezen voor een instrument werd het de klarinet. Een keuze die ik mij nog geen moment beklaagd heb, want ik vind het nog altijd een mooi instrument. Inmiddels ben ik, wegens tijdsgebrek, gestopt met de muziekschool. Ik heb altijd wel interesse gehad om bij de fanfare te gaan en heb zelfs een tijdje met de grote fanfare meegespeeld, maar voor een kind was het verschil toch te groot. Toen mijn mama besloot haar schouders mee onder de heropstart van de jeugdfanfare P-nuts te steken, heb ik dan ook niet getwijfeld en ben ik lid geworden. Daarbij spelen is veel leuker en ik ben dus zeker van plan het te blijven doen. Ik zie dit als voorbereiding op de grote fanfare, waar ik hoop ooit te mogen in terechtkomen”, gaat Michèle voort.

Bounty

Michèle is ook een grote dierenliefhebber. “Zo ben ik in het derde leerjaar eenmaal per week beginnen paardrijden in de manege in Egem, waar ik ook les kreeg en dressuur leerde. Sinds dit jaar ga ik echter niet meer naar de manege, maar rijd ik bij mijn tante in Eeklo op haar paard Bounty en ik moet zeggen dat het wel leuker is. Daar waar ik in de manege met verschillende paarden moest rijden, werk ik nu altijd met hetzelfde paard en dan bouw je wel een mooie band op met het dier. Ik krijg privéles van mijn tante en leer nu ook springen, waardoor ik al tweemaal aan een wedstrijd heb mogen deelnemen, wat echt wel superleuk was. Een eigen paard zou ik op dit moment echter nog niet willen. Ik zie bij mijn tante hoeveel verzorging een paard vraagt. Ik zou dan mijn andere activiteiten moeten laten vallen en dat heb ik er niet voor over”, zegt ze.

KSA

Sinds het eerste leerjaar is Michèle ook lid van de KSA. “Ik zou het niet meer kunnen missen. Ik ben nu jonghernieuwer en we hebben door de jaren heen een zeer leuke groep opgebouwd, waarmee we enorm veel plezier maken. Dat geeft alleen maar meer zin om terug te gaan. Ik weet nu al dat ik zeker in de leiding zal gaan. Wat mij vooral motiveert om te gaan is het groepsgevoel en de samenhorigheid. Ik ben van nature een sociaal persoon en dat kan ik in de jeugdbeweging onbeperkt zijn.”

En hoe combineert ze dit alles met haar studies? “Ik heb een zekere druk nodig om te kunnen presteren en studeren. Ik hou ervan om dingen te combineren en wanneer dat er niet zou zijn, zou ik denk ik moeite hebben om in gang te schieten. Ik moet ook altijd bezig zijn. Ik behoor zeker niet tot de zogenaamde ‘gsm-generatie’. Mocht ik uren met mijn gsm bezig zijn of spelletjes spelen op een spelconsole dan zou ik mij er slecht bij voelen en zou ik dat als verloren tijd aanzien. Let op! Dat betekent niet dat ik altijd drukte nodig heb. Ik kan ook enorm genieten van de stilte of van gewoon te luisteren naar anderen. Het is gewoon belangrijk dat ik mijn tijd nuttig besteed.”