Lumina Michiels (15) is de Kinderkrak van De Haan: “Ik ben wel een beetje een competitiebeest”

Lumina Michiels werd vorig jaar op het podium geroepen bij de jaarlijkse uitreiking van de sporttrofeeën in haar gemeente. Naast nog een hele resem andere onderscheidingen, behaalde de 15-jarige Haanse al driemaal brons op het Belgisch kampioenschap Lifesaving Ocean. “De trofeeënkast wordt stilaan te klein”, glundert trotse mama Elena. Ook Lumina’s jongere zus Emilia is goed op weg om een zwemkrak te worden.

Lumina Michiels (15) werd vorig jaar ook door haar zwemclub Vrije Zwemmers Wenduine gehuldigd als verdienstelijke reddend zwemster. Volgens mama Elena stond dat in de sterren geschreven.

“Lumina was altijd al een waterratje: al op haar derde leerde ze zwemmen, en als we op vakantie waren, kon ze haar duikbril nooit eens vijf minuten aan de kant laten liggen”, vertelt Elena. Toen ze tien was, sloot Lumina zich aan bij North Sea Lifeguards.

“Ik maakte er toen voor het eerst kennis met het reddend zwemmen, en mocht al snel meedoen aan de competitie. Ik bén ook wel een beetje een competitiebeest”, glimlacht ze.

Strandredder

Lumina’s favoriete onderdeel van het lifesaving of reddend zwemmen, is het open water-gedeelte. “Van oktober tot april trainen we in het zwembad, daarna start het ocean seizoen. Dan zwemmen we in open water, boarden we met rescueboards en varen we met surfski’s, een soort kajak waarbij je met een peddel roeit. Daarnaast zijn er ook nog loopproeven: negentig meter sprinten en twee kilometer lopen in zacht zand. Lifesaving is dus echt wel een volwaardige sport”, legt Lumina enthousiast uit. Surfen, wakeboarden, suppen; de jonge zwematlete doet het allemaal even graag. “Zolang ik maar op het water kan zijn”, klinkt het.

“Reddend zwemmen is een volwaardige sport, daar hoeft niemand aan te twijfelen”

In juni wordt Lumina 16 jaar: de vereiste minimumleeftijd voor de cursus strandredder. “Volgende zomer wil ik al op het strand staan, en als reddend zwemster heb ik een streepje voor. De zeestromingen en de windrichting zijn bij het boarden superbelangrijk, waardoor ik de zee door en door ken. Als strandredder heb je natuurlijk een enorme verantwoordelijkheid, maar ondertussen ben ik dan wel waar ik het liefste ben: op het strand”, glimlacht ze. En ondertussen droomt Lumina stilletjes ook van het EK. “Ik ben dit jaar geselecteerd voor het nationaal jeugdteam”, zegt ze trots.

‘Kleine’ zus Emilia trad in Lumina’s voetsporen en is goed op weg bij de -14. “Ze hebben altijd al een beetje dezelfde hobby’s gehad”, zegt mama Elena. “Ook gaan ze allebei naar de muziekschool en de dansles. Bezige bijtjes…”

Accordeon

Lumina koos voor een opvallend instrument aan de muziekschool. “Ik speel accordeon”, glimlacht ze. “Mama haar papa speelde ook accordeon.” Dat muzikale zit volgens Elena in de genen. “Maar ik heb pas leren zwemmen samen met Lumina: toen zij op haar vijfde haar eerste zwembrevetten behaalde, kreeg ik mijn eerste zwemles. Vroeger was ik altijd bang van water, maar ik ben gerustgesteld met twee zulke goeie zwemsters in huis.”

“Zwemmen en dansen zijn volgens mijn trainer trouwens een topcombinatie”, zegt Lumina. “De spieren die je ontwikkelt bij het dansen, komen bijvoorbeeld ook goed van pas bij het surfskiën.”

“Heel leuk als je kinderen zoveel interesses hebben. Ook al draait ‘taxi mama’ soms overuren”, lacht Elena. Kunstschaatsen hebben de zusjes namelijk óók nog een tijdje gedaan. “Maar uiteindelijk hebben ze toch een keuze moeten maken.”