Komen pakt de gemeentelijke speelpleintjes aan
Om de kinderen een veilige, stevige en vooral originele speeltuigen te kunnen geven, trok de gemeente enkele creatieve registers open. Het speelpleintje van Ten Brielen is het eerste dat een make-over kreeg en dient meteen als voorbeeld voor wat nog moet volgen. “Kinderen kunnen op deze unieke trein niet alleen veilig spelen, de link met de geschiedenis van de gemeente is eveneens nooit ver weg”, glundert Komens burgemeester Alice Leeuwerck.
Dat de speelpleintjes aan renovatie toe waren, is in het geval van Komen misschien wel een understatement te noemen. “Deze plekken dateren nog uit een tijdperk waar een plank en enkele nagels meer dan voldoende waren om kinderen urenlang bezig te houden. Die tijden liggen achter ons en ondertussen zijn er zelfs voor de kleinste speeltuigen erg strenge normen die gerespecteerd moeten worden.”
Amélie Cospain, die als verantwoordelijke voor de dienst Welzijn van de gemeente de taak kreeg het project uit te werken, moest zich door een aanzienlijke papierberg worstelen. “Wanneer openbare besturen speelpleintjes willen herinrichten, moeten ze de vooropgestelde normen respecteren. Op gebied van brandveiligheid, gezondheid en zelfs het ecologische aspect is er weinig marge om te werken. Combineer dit met het feit dat mensen in onze huidige maatschappij ook snel in hun giftige pen kruipen wanneer iets niet bevalt en je begrijpt dat dit geen eenvoudige uitdaging was. We vroegen dan ook enkele offertes op maar merkten al snel dat hiervoor aanzienlijke budgetten nodig waren, geld dat er niet is. Uiteindelijk ging ik aankloppen bij onze eigen technische dienst en dit bracht ons hier, vandaag naar dit schitterende resultaat.”
Het pleintje van Ten Brielen onderging een volledige metamorfose en de schrijnwerkers van de gemeente timmerden een creatieve speeltrein in elkaar. “Heel even voelde ik het kindse in mij opnieuw opborrelen” lachte de burgemeester vrolijk bij de opening. “De trein bestaat uit meerdere componenten die allen een link met onze geschiedenis hebben. De graanwagon doet denken aan de graanproductie van Molen Soete, de ton is dan weer een verwijzing naar het brouwmuseum en een gedecoreerde wagen die meteen doet denken aan het lintenmuseum. Het speeltuig voldoet aan zelfs de meest strenge regels en zal als leidraad dienen voor de renovatie van onze andere speelpleintjes. Dit is vakwerk van eigen bodem en we mogen trots zijn op de vakkennis van onze mensen.”
(CL)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier