Jeanne Boulet uit Heuvelland mag 100 kaarsjes uitblazen

Jeanne Boulet uit de Niepkerkestraat 3 in Nieuwkerke is 100 jaar geworden. Jeanne werd geboren op 9 juni 1923 in dezelfde straat waar ze nu met haar dochter Joseline woont. De huidige Niepkerkestraat heette vroeger de Nieppestraat. “Om naar het Franse Nieppe te gaan,”, zegt de 100-jarige.

Jeanne vierde haar 100ste verjaardag in haar favoriete huisrestaurant in Voormezele samen met haar twee kinderen Didier (72) en Joseline (76) Leroy. Jeanne heeft twee kleinkinderen, Nathalie (45) en Christof (43) en drie achterkleinkinderen, Nathan (18), Juliette (16) en Milou (6).

Oorlogsjaren

Jeanne groeide op naast de boerderij van haar nonkel Arsène Boulet die burgemeester was van Nieuwkerke. “Met zijn dochters trok ik vaak op. Toen zij naar school gingen in Ieper, op pensionaat in de Sainte-Famille (nu Heilige Familie) trok ik mee.” Als jong meisje en tijdens de oorlogsjaren fietste Jeanne samen met haar vriendin vaak naar Steenwerck. “Op de heenweg hadden we tabak verstopt in zakken die onder onze rokken waren genaaid. Vanuit Steenwerck kwamen we terug met boter. Aan de douane waren we heel vriendelijk en zwaaiden we vrolijk naar de douaniers. We konden zo doorfietsen.”

Brouwerij

Haar ouders hadden een brouwerij en Jeanne, als enige dochter, hielp vaak mee. “Na de oorlogsjaren werd geen bier meer gebrouwen. Het bier kwam toe in grote vaten en werd op flessen getrokken. Ik heb vele flesjes van een etiket voorzien hoor.” In 1946 trouwde Jeanne met Vital Leroy die naast de brouwerij woonde. “Hij werd vroeg wees en mijn moeder heeft zich wat ontfermd over hem. En Vital werd mijn man.”

Haar dorp

Vital stierf op 55-jarige leeftijd. Jeanne ging vanaf dan veel op reis, nu eens met een vriendin dan eens met haar dochter. Op een paar controles bij de oogarts na verkeert Jeanne in goede gezondheid. Uitvoerig kan ze praten over haar dorp waar ze nu al haar hele leven woont. “Op de markt stond een kiosk. Een orkest kwam er spelen en mijn papa leerde er me dansen. Met de dorpskermis was het de gewoonte dat we alle café’s in het dorp bezochten. En veel plezier maakten en dansten want dat was wat ik graag deed.” (MDN)