De vzw ‘Together we’re strong’, ontstaan vanuit een aantal Rotary- en Zontaclubs in de Brugse regio, onderneemt binnenkort haar negende (para)medische missie naar Oeganda. Ook de studente verpleegkunde Jackie Atim uit Sijsele gaat mee.
De uit Oeganda afkomstige Jackie Atim woont met haar Belgische man Philippe Dejonghe en drie kinderen in Sijsele. Ze studeert verpleegkunde aan de hogeschool ZoWe in Brugge. Op woensdag 5 februari vertrekt Jackie voor een tiendaagse paramedische missie naar Oeganda. Jackie zit dus nog op de schoolbanken, maar toch heeft ze er al een hele loopbaan in de hotel- en toerismesector opzitten. De ontmoeting met Philippe Dejonghe in een hotel in Kampala, de hoofdstad van Oeganda, deed haar op een heel andere pad belanden.
Ouders vroeg verloren
“Ik ben geboren in het dorpje Iceme”, start Jackie. “Mijn vader was tandarts en stierf toen ik maar 4 jaar was. M’n moeder had een eigen winkeltje, maar ook haar ben ik vroeg verloren. Ik was nauwelijks 6 jaar oud toen ze stierf. Ik ben opgevoed door mijn oom, die ik eigenlijk als mijn vader beschouw, en mijn tante. Mijn oom, die in de hoofdstad Kampala woonde, was wel een man met aanzien in de streek. Hij was dierenarts en stond er ook aan het hoofd van een gevangenis en was voorzitter van een aantal bedrijven. Van hem, en ook wel van mijn tante, heb ik geleerd om goed te studeren en hard te werken. Ik ging hotelmanagement studeren en heb in hotels gewerkt. Toen ik 20 jaar was, ben ik mama geworden van Angelo. Hij is er nu 15 en woont hier ook bij ons in Sijsele. Maar ik ben niet veel langer dan een jaar bij de papa gebleven. Het was geen goede relatie en jarenlang had ik geen vertrouwen meer in mannen. Ik wilde een sterke zelfstandige vrouw zijn en mijn eigen keuzes maken. Het hotelwezen was echt mijn ding. Ik maakte er promotie, werd hotelmanager en verdiende goed mijn geld. Ik kocht een mooie woning in de heuvels en richtte die in als Bed & Breakfast.”
“Ik zal nuttig zijn als tolk, zeker voor de lokale talen”
In 2014 leerde Jackie haar man Philippe Dejonghe kennen. Philippe is actief in de import- en exportsector. Hij trok aanvankelijk naar Zuid-Afrika om daar de commerciële mogelijkheden te bekijken en reisde zo samen met een vriendin door naar de Oegandese hoofdstad Kampala. “Die vriendin werkte bij Brussels Airlines en ik kende haar ook. Ze waren samen vanuit Rwanda met de auto naar Kampala gereden. Ik heb hen ontmoet in het restaurant van het hotel waar ik werkte en werd zo aan Philippe voorgesteld”, vertelt Jackie. “Het klikte goed. In dat eerste jaar is hij maar liefst 22 keer naar Oeganda gevlogen om me te zien! Hij zag het niet zitten om in Oeganda te komen wonen, maar ik vond het ook niet evident om in België te komen wonen. Ik hield van mijn land en had er een mooie job en ook een mooie B&B. Nog in Oeganda raakte ik zwanger van ons eerste kindje, maar het was een moeilijke bevalling. Dat heeft er Philippe toen ook toe aangezet om naar België te komen, omdat de gezondheidszorg hier veel beter is.”
Mee op missie
Philippe en Jackie woonden een jaartje samen in Sint-Andries, maar wonen sinds 2016 in Sijsele. “Ik heb eerst een integratiecursus gevolgd en daarna verpleegkunde gestudeerd. Eigenlijk droomde ik er als kind zelfs van om dokter te worden”, zegt Jackie. “Ik heb altijd voor mensen willen zorgen. Binnenkort begin ik aan het tweede jaar verpleegkunde. In het begin was het moeilijker omdat ik nog Nederlands moest leren, maar nu kan ik er al behoorlijk goed mee overweg”, stelt Jackie, die erop stond om dit interview in het Nederlands te doen.
“Ik was erg opgetogen toen me gevraagd werd om mee te gaan op de medische missie naar Oeganda, en dan nog wel naar mijn geboortedorp. We zullen er de bevolking zoveel mogelijk bijstaan. Dat is ook wel nodig, want er is een gebrek aan medische zorg. Er zal ook training gegeven worden aan lokale verpleegkundigen en aan vroedvrouwen. Ook de bekende chirurg Reginald Moreels gaat mee. In die regio kampt de bevolking nog met aandoeningen zoals waterhoofden en spina bifida, dus er zullen heel wat operaties uitgevoerd worden. Ik denk dat ik, behalve mijn verpleegkundige bijstand, ook nuttig zal zijn als tolk want ik spreek zeven talen. Ik ken er een aantal lokale talen, zoals de taal die in mijn geboortedorp wordt gesproken.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier