Dominique Weydts (61) na de allesverwoestende brand bij Brooklyn: “In twee uur tijd 40 jaar herinneringen kwijt”

Voor Dominique Weydts was het een afscheid van Brooklyn in mineur.© Kurt De Schuytener
Voor Dominique Weydts was het een afscheid van Brooklyn in mineur.© Kurt De Schuytener
Kurt Vandemaele
Kurt Vandemaele Reporter

Dominique Weydts (61) had zich zijn afscheid bij Brooklyn anders voorgesteld. Even zag het ernaar uit dat hij zijn 40-jarige carrière bij de Stasegemse gigant in vrijetijdskledij toch nog in schoonheid zou kunnen afsluiten. De firma had de corona-epidemie overleefd. Maar op 2 juni ging plots het hoofdkwartier in de vlammen op, het magazijn waar Dominique al jaren de leiding over heeft. Met een krop in de keel zag hij tal van herinneringen in een paar uur gewist. Het bedrijf dat hij straks verlaat, is niet meer wat het was. Maar Dominique weet zeker dat Brooklyn uit zijn as herrijst.

Vorig weekend stond Brooklyn voor het eerst in vele jaren niet op de braderie in Kortrijk. “Het kon gewoon niet,” zegt Dominique. “We hadden voor iedere winkel op maat gemaakte tenten, speciale afdaken, schragen en tafels… Maar alles is weg. We hebben ook geen goederen meer om uit te stallen. Want alles wat naar de braderieën ging, lag in het depot opgeslagen.”

“Eigenlijk sloeg alles tegen toen het magazijn in de fik stond,” vertelt-ie. “Er waren al een hele tijd wegenwerken aan de gang. Die moesten eigenlijk al afgelopen zijn. De brandweer was vooraf komen kijken hoe ze in geval van brand bij het magazijn zouden geraken, maar die avond moest een werknemer die in de buurt woont voorlopen, om te tonen hoe ze het gebouw konden bereiken. Ze hebben water moeten halen bij Lano, in een achterliggende wijk ook en zelfs uit het kanaal is water opgepompt. Maar het mocht allemaal niet baten. Met de krop in de keel stond ik toe te kijken hoe in twee uur tijd meer dan 40 jaar herinneringen gewist werden.”

Straffe bazen

“Het eerste moment gingen Ubbe Descamps en zijn vader Lieven, die samen met zijn vrouw Rita het bedrijf heeft gesticht, helemaal door het lint. Maar toen de brand onder controle was, duurde het niet lang of ze zeiden: “We gaan uit onze as herrijzen.” Ze werden daarbij gesterkt door de golf van sympathie die meteen tot stand kwam. Je oogst wat je zaait, mijn bazen zijn ongelooflijk straffe mensen. De volgende dag waren er al drie gebouwen ter beschikking waar ze tijdelijk het hoofdkwartier konden vestigen. De eigenaars van het magazijn op de Pottelberg waar we nu zitten, zouden de volgende dag normaal een contract tekenen met een nieuwe huurder. Maar ze zeiden: “Nee, we gaan dat niet doen, nemen jullie het maar, zolang het nodig is.” Intussen is al beslist dat er een nieuw magazijn komt op de plek waar het oude stond. Het wordt anders en beter. Niet alleen moeten de 7 winkels vanuit dat magazijn bevoorraad worden, ook de e-shop is daar nu gevestigd. De corona-epidemie mag er dan wel ingehakt hebben, ze heeft ervoor gezorgd dat de internetverkoop echt op gang gekomen is en intussen de verminderde omzet in de winkels grotendeels compenseert.”

Menselijkheid

Volgend jaar wordt Brooklyn 50. Dominique zal de feesten niet meer als werknemer beleven. “Het lukt niet meer. ’s Morgens moet ik een kwartier lang rugoefeningen doen om de hele dag te kunnen functioneren. Het is mooi geweest. Ik ben begonnen bij Brooklyn op 25 maart 1981. Er waren toen 5 winkels. Omdat een mens schoolplichtig is en iéts moest studeren, had ik vanuit mijn interesse voor moto’s A2 mechanica gevolgd. Mijn eerste job was als kwaliteitscontroleur in een bedrijf op ’t Hoge waar ze brons- en aluminiumpoeder maalden. Vuil werk. Mijn vader was gestorven op zijn 35 en ik keek op naar mijn broer, die toen al bij Brooklyn aan de slag was. Brooklyn was in die tijd echt dé winkel waar je naartoe wou als je hip en eigentijds gekleed wou zijn. Mijn broer kwam altijd thuis met geweldige verhalen over zijn werk. Op een dag zei hij: “Er gaat iemand weg in het depot. Zou je het niet zien zitten om zijn plaats in te nemen?” Ik heb geen moment getwijfeld. Mijn broer was toen leidinggevende in het magazijn en is er enkele jaren later vertrokken en ik heb toen de leiding overgenomen. Dat moet 35 of 36 jaar geleden zijn.”

“Ik ben er gebleven omwille van de sfeer, de menselijkheid. Lieven Descamps is een geweldige man. Hij heeft eigenlijk pas tijdens de laatste lockdown voorgoed de gebouwen verlaten. Zijn kantoor is nu thuis. Maar hij steekt nog altijd een handje toe als het nodig is. Brooklyn is zijn kind hé. Lieven is buitenaards. Ik vraag me soms af hoe hij het allemaal doet. En Ubbe is uit hetzelfde hout gesneden. In deze tijden heb je iemand nodig die ervoor zorgt dat je bedrijf meegaat met de tijd. Dus het was goed dat die opvolging er gekomen is.”