Koen Crucke (73) voelt zich al 14 jaar kiplekker in De Haan. Van de paardenzegening tot Trammelant: als er iets te beleven valt, is de aangespoelde Gentenaar er graag bij. Al ruikt MC Spaghetti ook zijn kans om meer in te zetten op de jeugd. “Misschien een soort Tomorrowland in de Potinière?”
Hoe zou je jouw band metDe Haanomschrijven?
“Ik heb een drukke agenda, en als ik thuiskom, heb ik graag rust. ’s Zomers wemelt het hier van de toeristen, maar da’s niet die drukte van een grote stad. De zee zie ik soms wekenlang niet, maar in Gent zag ik ook niet elke dag ’t Belfort. Ik ga altijd met plezier naar huis in De Haan. Ik voel me er thuis en wil nooit meer weg.”
Wat is je mooiste jeugdherinnering aan deze gemeente?
“Die keer dat mijn grootmoeder – een Bellemse boerin – voor het eerst meekwam. Tachtig jaar en nog nooit de zee gezien. Nu hadden we haar tóch zo ver gekregen, en haar reactie was goddelijk: ‘Al da water!’, riep ze vol ongeloof. ‘Zó veel water!’ Ja, die keer met ons grootmoe was legendarisch!”
Wat is er het meest veranderd inDe Haansinds je jeugd?
“Dat is het nu juist met De Haan: het is een tijdcapsule. ‘Net een postkaartje’, zeg ik wel vaker. De kracht van dit badplaatsje is dat het pittoreske karakter van weleer hier zo goed bewaard is gebleven. De Haan zal altijd De Haan blijven. Wat wel veranderd is, is de mentaliteit van de mensen. De vuile boel die dagjestoeristen hier soms achterlaten… Het respect is een beetje zoek.”
Welke persoon of vereniging verdient volgens jou meer erkenning?
“Met Trammelant kan je hier tot in de vroege uurtjes over de koppen lopen, maar ‘s morgens is alles weer spic en span. De mannen van de technische dienst verdienen daarom een pluim.”
Wat is je favoriete plek in De Haan?
“Ik ga graag op wandel in de Duinbossen: goed om je hoofd leeg te maken. Maar er zijn zoveel mooie plekjes in De Haan. In de villawijk kun je echt je ogen uitkijken. Ik kan er nooit passeren zonder een babbeltje te doen met mijn goede vriend Einstein: ‘Aaah den Albert… Albertooo hier’, zeg ik dan. (lacht) Toen we vroeger in de Van Maerlantlaan woonden, passeerde er zo’n begeleide tour langs het huis van Einstein. ‘En hier woont Koen Crucke’, hoorde ik de gids dan zeggen.”
“Ik moet altijd een babbeltje slaan met mijn goede vriend Einstein”
Welke lokale horecazaak raad je iedereen aan?
“Beaufort, voor een koffie met een goeie pannenkoek, of een lekker fris slaatje. Bistro ‘t Molenhuys, als je eens echt goed wil tafelen. De paling is er uitstekend, net als de Gentse waterzooi en de gamba’s. Ook de beste bouillabaisse heb ik hier gegeten! Lekker én betaalbaar. Bij Chen’s in Vosseslag ga ik dan weer graag voor een goeie rijsttafel.”
En om te shoppen?
“Da’s wel een gemis. Om te shoppen moet je naar Blankenberge of Oostende. We gaan er dikwijls met de kusttram, op bezoek bij onze zoon. Op woensdag ga ik wel graag hier naar de markt. Achteraf blijven we dan hangen in de Beaufort voor een aperitiefje. Ik ben graag onder de mensen.”
Wat zou je graag anders zien in De Haan?
“Er zou wel wat meer te doen mogen zijn voor de jeugd. Die openbare verlichting zou om middernacht niet moeten doven. En dat gratis parkeren is een zegen én een vloek: mensen laten hier de wagen achter en nemen dan de kusttram naar elders.”
Zou je hier willen oud worden?
“Ja, hoor. Pas op, ik wil wel in Gent begraven worden. Op Campo Santo in Sint-Amandsberg. Maar in De Haan wil ik op een dag gerust mijn ogen sluiten. Ik bén trouwens al oud.” (lacht)
Als je zelf één ding mocht realiseren voorDe Haan, wat zou dat dan zijn?
“Een soort Tomorrowland met MC Spaghetti en gasten. De Potinière On Fire, of zoiets. Hallo, meneer de burgemeester?”
