Viviane Blauwblomme uit Bissegem kampt al heel haar leven met de gevolgen van kleurenblindheid. Er heerst dan ook nog veel onwetendheid over de aandoening. Ingenieur en goede vriend Robbie Thielemans verlicht nu haar leven. Een goed jaar geleden maakte hij een eerste versie van de BiColoRo, een kleurenscanner die hij binnenkort op de markt wil brengen.
Alleen al in ons land lijden 450.000 mensen aan kleurenblindheid. Het is een erfelijke aandoening die vaak onder de radar blijft. “Zo’n acht procent van de mannen is kleurenblind, bij vrouwen gaat het om één procent”, legt Viviane Blauwblomme ons uit bij haar thuis in Bissegem. Bij haar kwam de kleurenblindheid aan het licht tijdens een medisch onderzoek in het eerste leerjaar. Ze groeide op in de jaren 70, een periode waarin de onwetendheid rond kleurenblindheid zodoende nog groter was dan vandaag. Toen dacht men zelfs dat kleurenblindheid enkel voorkwam bij mannen. Het is pas vele jaren later dat ze de diagnose kreeg.
Beperkingen
Al haar volledige leven botst Viviane op de beperkingen ten gevolge van de aandoening. “Je voelt je er ambetant en onzeker door”, is ze eerlijk. “Je weet bijvoorbeeld niet eens welk kleur het kleedje is dat je aan het passen bent in een kledingwinkel en durft dat ook niet elke keer te vragen.” Sterker nog: Viviane werkte vroeger in een wolwinkel, met alle gevolgen van dien. Ze moest vaak bluffen over de kleuren van de wol wanneer klanten haar erom vroegen.
“Trouwens, van zodra je zegt dat je kleurenblind bent, willen mensen je testen”, gaat de Bissegemse verder. “Dan beginnen ze te wijzen en vragen ze je welk kleur een bepaald voorwerp is. Kleurenblindheid betekent niet dat ik geen kleuren zie, hé! Het betekent dat ik ze anders waarneem of niet goed kan onderscheiden. Dit is gewoon hoe mijn ogen werken. Het voelt soms alsof ik me moet verdedigen voor iets waar ik niet eens aan kan doen.” Blauwblomme benadrukt dat ze zo goed als dagelijks met de ongemakkelijkheden geconfronteerd wordt. “We kunnen als maatschappij meer rekening houden met kleurenblindheid. Waarom worden bijvoorbeeld de kleurnamen van een product niet eens geplaatst op de etiketten in de supermarkt?”
BiColoRo
Enter, de BiColoRo. Toen Viviane een goed jaar geleden op de koffie ging met haar goede vriend, ingenieur en CEO van het bedrijf Stereyo Robbie Thielemans, deelde ze bovengenoemde zorgen. Deus ex machina-gewijs kwam Robbie snel met een oplossing op de proppen: een kleurenscanner in de vorm van een heel klein device dat je overal mee naartoe kan nemen. Het tot BiColoRo gedoopte toestel zou Viviane haar leven veel makkelijker gaan maken. Haar naam zit er zelfs in verwerkt. “Mijn naam in het Latijn is ‘Bibiaene’. Daar komt de ‘Bi’ dus vandaan. Neem daar nog eens ‘colour’ en ‘Ro’, de eerste twee letters van Robbies naam, bij en je snapt het wel.” Het mag gelden als een eerbetoon aan de ondertussen dertig jaar oude band tussen het tweetal.
Viviane en Robbie tonen ons de werking tijdens het interview even voor. De BiColoRo kan alle kleurschakeringen moeiteloos aangeven, en dat ondertussen zowel in het Nederlands, Frans, Engels, Spaans, Italiaans als het Duits. Momenteel is er slechts één prototype van gemaakt, die nu al een jaar lang door Viviane gebruikt wordt. “Het heeft mijn zelfstandigheid echt gigantisch doen toenemen. De BiColoRo kan voor veel kleurenblinden een wereld van verschil maken”, is Blauwblomme hoopvol.
Toekomstplannen
En dat lijkt dan ook de volgende broodnodige stap te zijn. Robbie en Viviane willen lotgenoten met dezelfde verzuchtingen vooruithelpen en de BiColoRo op de markt brengen. Robbie nam er ondertussen al een patent op. Wat bleek? Er was nog nooit iets soortgelijks gemaakt. “Ik zoek nu een betrouwbare B2B-partner die de distributie op zich kan nemen en het product toegankelijk kan maken voor het grote publiek”, besluit Robbie.
Ken jij of ben jij een distributeur die wil helpen om BiColoRo beschikbaar te maken voor het grote publiek? Neem dan contact op via de website www.bicoloro.com.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
