“Ik heb nog geen dag gewerkt, ik speel”: organist Tom Hoornaert (51) over zijn liefde voor muziek

Hij is het vaste gezicht achter het orgel in de Sint-Pieterskerk, maar duikt ook op bij heel wat Tieltse verenigingen. Tom Hoornaert ademt muziek, een passie die de Tieltenaar met veel liefde doorgeeft aan zijn leerlingen en koorleden. “Alles wat muziek is, is interessant.”

Toen Tom Hoornaert zo’n 25 jaar geleden in Tielt belandde, was het koor van Sint-Pieters bijna uitgestorven. Intussen is het een bloeiende vereniging, zagen onder andere Chamade en Mathea het levenslicht, heeft de Sint-Pieterskerk een van de mooiste orgels ter wereld en kreeg ook de beiaard een prachtige update.

Hoe ben je vanuit Ardooie in Tielt beland?

“De liefde gevolgd. Ik woonde op dat moment in Avelgem en ze zochten iemand om in de operette in Tielt te zingen. Zo heb ik Annick leren kennen, zij deed er de rekwisieten. Naarmate de uitvoeringen vorderden, stond ik meer achter het podium dan op het podium. Uiteindelijk kwam er een plaats vrij als organist in Tielt en ik ben er gebleven. Op dat moment belde wijlen Bart Snauwaert, directeur van de muziekschool, me op met de vraag om samen een orgelklas op te richten. Een mooie extra reden om definitief naar Tielt te komen.”

Mag ik stellen dat je je vrijwel meteen in het Tieltse verenigingsleven hebt gestort?

“Eigenlijk wel. Het liturgisch koor van Sint-Pieter was op sterven na dood, terwijl we nu toch 55 leden tellen. Daarna is Quodlibet met Stefaan Vandenbroucke ontstaan. Ook orgelkring Chamade bestond nog niet. Dat heb ik opgericht met het idee om concerten te geven om zo aan te tonen dat ons orgel in hele slechte staat was. (lacht) Uiteindelijk zijn ook Mathea en Ultreya opgericht, is er een beiaardklas gekomen… Ja, ik heb toch een beetje de missionaris gespeeld om op vlak van orgel, beiaard en koor de dingen in Tielt wat op te waarderen. Daarnaast heb ik altijd het geluk gehad om de juiste mensen rondom mij te hebben, die geloofden in mijn ideeën.”

Met musicalgezelschap Mathea zijn jullie weer volop bezig aan een nieuwe productie.

“De audities zitten er inderdaad net op. Het was indertijd de bedoeling om één keer een musical te maken. Als klassieke muzikant wou ik eens weten hoe het was om een orkest én acteurs te dirigeren. Maar de reacties waren zo enthousiast dat we er niet na één keer mee gestopt zijn en intussen dus al aan onze vijfde productie, Assepoester, werken. Het blijft ongelooflijk plezant om te doen. Maar alles wat muziek is, is interessant. Ik heb letterlijk nog nooit in mijn leven gewerkt. Ik speel.”

“Zelfs vanuit het buitenland komen ze nu naar onze orgel in Tielt kijken”

Waaraan hou je de beste herinneringen over?

“Ongetwijfeld de realisatie van het nieuwe orgel in de Sint-Pieterskerk. Daar ben ik het meeste trots op. Ze komen zelfs vanuit het buitenland naar ons orgel kijken. Onlangs hadden we nog mensen van de nationale Amerikaanse radio te gast. Maar er zijn veel dingen waar ik goede herinneringen aan over hou. Er is heel wat energie in gestoken, soms té veel, maar als ik erop terugblik ben ik sowieso trots op alles wat ik al realiseerde.”

Je richtte het koor Ultreya op, maar onlangs heb je dat weer achter je gelaten. Waarom?

“Ik wilde zelf weer wat meer gaan spelen, terugkeren naar wat ik 25 jaar geleden deed. Ik begon dat echt te missen. Zo heb ik vorig jaar in Spanje mogen spelen, in de kathedraal van León. Dit jaar kan ik misschien naar Mexico. Het geeft me letterlijk en figuurlijk de vrijheid om weer wat meer dingen in handen te gaan nemen.”

Veel van je tijd spendeer je ook aan lesgeven. Wat vind je daar zo fijn aan?

“Mijn podiumervaring doorgeven aan jonge mensen. Onlangs kreeg ik nog een compliment van een vader van een leerling: “Je bent geen leraar die muziek maakt, maar een muzikant die lesgeeft”. Door les te geven kan ik mijn passie doorgeven op mijn eigen manier.”

Ook de beiaard in de Halletoren van Tielt kreeg een upgrade.

“Klopt, met dank aan schepen van Cultuur Grietje Goossens staat er na 40 jaar eindelijk een nieuw systeem op onze beiaard. Ik ben nu heel wat nieuwe partituren aan het maken, met herkenbare liedjes, die ik dan op de beiaard zet. Zo worden de alom bekende oude volksliedjes langzaamaan vervangen door hedendaagse muziek. Ja, zelfs Ed Sheeran. Daarnaast wil ik de beiaard graag wat meer integreren in het stadsbeeld, zonder opdringerig te zijn. Het moet op een leuke manier.”

Hebben orgel en beiaard hun imago niet wat tegen?

“Ze worden gezien als oude instrumenten, al getuigen de Chamade-concerten van combinaties die bijzonder zijn en werken. Denk maar aan orgel met hoorn of klarinet. Onbekend is onbemind, mensen moeten gewoon eens komen luisteren. De instrumenten worden vaak ook automatisch gelinkt aan de kerk, maar hebben heel wat meer mogelijkheden. Ik denk dat we er in Tielt toch in slagen om het imago bij te schaven. We proberen hier ook echt mee te gaan met onze tijd en modernere muziek te spelen. Mensen appreciëren dat meestal wel.”