Ignace Vanhoorne is een veelvraat, figuurlijk dan. De 38-jarige Roeselarenaar heeft amper uren genoeg in een dag om al zijn interessevelden in te vullen. Maar voor één zaak is er altijd ruimte: culinair genieten met familie en vrienden staat met stip op nummer één.
Ignace Vanhoorne: “In het tweede jaar van mijn studies toegepaste taalkunde kregen we een verplichte literatuurlijst met Engelstalige en Franstalige boeken. Toen ik klein was, las ik heel graag, maar dat verdween geleidelijk een beetje op de achtergrond. Tijdens mijn hogere studies heb ik mijn passie voor lezen herontdekt. En ik ben blijven lezen. Indien mogelijk lees ik de boeken in hun originele taal.”
Waarom ga je dan niet voor de Nederlandstalige vertaling?
“Omdat er in vertalingen vaak nuances verloren gaan. Ik spreek nu een beetje tegen mijn eigen winkel als vertaler, maar het is zo (lacht). Ik lees wel graag Nederlandstalige boeken, maar ik merk dat ik toch vaker naar Engelstalige of Franstalige boeken teruggrijp.”
Jij kijkt veel films en televisieseries voor je job?
“Ik moet dat niet doen, maar het is soms handig. Voor televisie-agentschap Guenter in Gent ben ik vertaler/redacteur van televisiekaterns die in kranten, magazines of online komen. Ik bekommer me voornamelijk om Franstalige televisiezenders. Ik ben inderdaad een ongelooflijke cinefiel en de Spaanse regisseur Almodovar is mijn absolute favoriete regisseur. Als je mijn lievelingsfilms vraagt, dan zet ik zeker het Braziliaanse Cidade de Deus en La Grande Vadrouille in mijn lijstje. Ik ben een ongelooflijke de Funès-fan. Op het vlak van series hou ik van The Wire, Fargo en The West Wing.”
Je bent eveneens een grote voetballiefhebber: je probeert alle spelers van de topploegen in het buitenland te volgen?
“Dat is inderdaad een andere hobby van mij. Vooral Barcelona volg ik op de voet en ik ben blij dat ze momenteel in een goede flow zitten. Maar ik volg inderdaad alle competities. En dat komt me vaak goed uit, want voetbalcorrespondenten schrijven spelersnamen soms wel eens verkeerd. Club Brugge is mijn andere grote voetballiefde, maar dat team kent momenteel een dipje. Mijn vader was een grote Club Brugge-fan en volgde vaak de thuiswedstrijden op De Klokke. Ik heb zelf ook gevoetbald bij de jeugd van Club Roeselare, maar ik ben gestopt toen Club met KSV fusioneerde. Ik was 15 jaar en wist al een tijdje dat ik geen international zou worden (lacht). Mijn laatste trainer heeft dat trouwens schitterend verwoord. Hij zei me dat ik ongelooflijk goed het spel kon lezen, maar het minder goed kon uitvoeren. Prachtig toch?”
Gelukkig was er nog de muziek!
“Ik ben bij de Zilvervosjes gestart toen ik zes was en op 13-jarige leeftijd maakte ik de overstap naar Vox Musica en tien jaar geleden naar Vox Plus. Ik zing supergraag. Door te zingen verdwijnen alle spanningen en na een repetitie ben ik een vat vol energie. Alleen jammer dat de repetities ’s avonds zijn (lacht).”
“Vox is voor mij een groot deel van mijn leven: ik heb met Vox twee prachtige koorreizen naar Barcelona kunnen maken, bijna al mijn vrienden heb ik leren kennen in Vox, ik heb mogen optreden met sterren als Johnny Logan, Sandra Kim en laatst in december met Helmut Lotti. Helmut Lotti is trouwens een heel sympathieke man: hij had ook aandacht voor ons als koor, feliciteerde ons en betrok ons echt bij zijn optreden.”
“Maar toch zijn de leukste kooroptredens de eigen opvoeringen. Je werkt maanden naar de optredens toe en wanneer de zaal dan helemaal losbarst bij de opvoeringen, komt er een ongelofelijke ontlading. Vergelijk het met een spits die een zuivere hattrick scoort in de Champions League-finale.”
Ook met toneelvereniging Podi is er een uitstekende band?
“In 2008 mocht ik voor het eerst meedoen als figurant in ‘In de Miroir’ en een jaar later kreeg ik mijn eerste ‘echte’ rol in ‘Gevangene ontsnapt’. Ik mocht vijf zinnen zeggen en werd dan neergeslagen met een koekenpan. Mijn eerste grote rol kreeg ik in 2017 en dat was superleuk. Ik ben ook de auteur van het boek ‘50 jaar Podi’ dat net is verschenen.”
Maar bovenal ben je een familieman?
“Ja, ik hecht enorm veel belang aan vrienden en familie. Voor hen zou ik alles laten vallen en alles doen. En dat brengt ons naadloos naar een andere hobby van mij: lekker uit eten met mensen die ik graag heb. Ik kan daar ongelooflijk van genieten. En of dat nu een lekker stoofpotje in het Theaterkaffee is of zee-egels in een restaurant aan de Côte d’Azur, dat maakt niet zo veel uit. Behalve voor de rekening dan (lacht).”
“Mijn favoriete restaurants? In Roeselare eet ik heel graag in CRKL, maar mijn absolute toprestaurant is het terrasrestaurant van hotel Belles Rives in het Franse Juan-les-Pins. Je eet er ongelooflijk lekker, je hebt een weergaloos uitzicht op de Middellandse Zee en je bent in de vroegere villa van de schrijver Scott Fitzgerald, de auteur van The Great Gatsby die in zijn villa formidabele feesten gaf voor de rich and famous van zijn tijd. Als ik daar ben, is dat voor mij ongelooflijk genieten.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
