Na een leven in het teken van de politiek en zijn partij is bij de Ieperse ere-gedeputeerde Gunter Pertry (Vooruit) pancreaskanker vastgesteld. “Ik probeer mijn leven nog zo lang mogelijk te rekken, maar op een menswaardige manier.”
“Het begon vorig jaar met stekende pijn links onder mijn ribben. Het voelde niet zo erg aan en het was heel onregelmatig: eens een dag lang, dan een week niks… tot het weer opkwam”, vertelt Gunter. “Ik relateerde dat aan darmproblemen van een reis met mijn vrouw Viviane in Egypte. Na veel doktersbezoeken waren die darmontstekingen nochtans opgelost in de loop van de zomer. De pijnsteken volgden kort daarop, dus ik besloot me verder te laten onderzoeken. Na echo- en radiografie leek alles normaal. Ik voelde al een paar weken niks meer en was er eigenlijk honderd procent gerust op, toen ik nog eens onder de scanner ging bij een specialist. Het is allemaal in orde, zei hij, behalve je pancreas.”
Agressieve kanker
“Daar zat een tumor van 3,5 centimeter, wat al een serieuze grootte was”, aldus Gunter. “De dag erop moest ik opnieuw naar het ziekenhuis om na te gaan of er uitzaaiingen waren en dat was het geval in mijn longen. Een palliatieve chemotherapie bleek de enige optie. Genezen kan niet meer: ik probeer mijn leven nog zo lang mogelijk te rekken, maar op een menswaardige manier. Hierin moet ik een evenwicht vinden. Dit is een zeer agressieve kanker en de levensverwachtingen zijn niet zo hoog. Een vriend met een gelijkaardige diagnose leefde nog een kleine drie jaar, voor zanger Arno duurde het nog 2,5 jaar.”
Turbulente weken
Gunter kreeg zijn diagnose op 20 november, na enkele turbulente weken in de Ieperse politiek waarin een stadslijst werd gevormd zonder Vooruit. Sinds 2000 is Gunter voorzitter van de socialistische partij in zijn stad. “Heel mijn leven stond in het teken van de politiek”, aldus de man die zelfs geboren werd in een socialistisch partijlokaal. “Het lokaal in deelgemeente Vlamertinge dat mijn grootouders en ouders openhielden. Mijn overgrootvader was 100 jaar geleden een van de pioniers van het socialisme in de streek en lag mee aan de basis van de partij in Ieper. Het was mijn droom om beroepspoliticus te worden en dat is me gelukt in 2000 toen ik gedeputeerde werd voor twee bestuursperiodes.”
Liefde
Gunter verkoos wel de liefde boven de politiek. Hij zetelde met zijn partner Viviane Deconinck in de Ieperse gemeenteraad, maar gaf daar in 2007 zijn zitje op om met haar te kunnen huwen. “We hebben samen prachtige kinderen en kleinkinderen, en konden reizen over de hele wereld. Dat is het enige (slikt) waarvan ik wel spijt heb: dat ik nooit met Viviane oud kan worden. We zijn net verhuisd naar een nieuw appartement en dachten hier goed te zitten voor vijftien jaar.”
Geluk
“Het voornaamste (slikt opnieuw) en het is al lang dat ik dat weet: je mag geweest zijn wie je was – en ik was toch iemand als gedeputeerde en voorzitter – finaal is het je eigen kleine kring die telt. Ik krijg wel veel steunbetuigingen en de vraag kunnen we iets doen? Maar de mensen kunnen niets doen. Men klapt daar een paar dagen van en het leven gaat voort, dat begrijp ik. Op wie je moet steunen zijn je vrouw, kinderen, kleinkinderen en andere dichte familie. Ik heb het geluk dat ik op hen kan terugvallen.”
Gunter zou normaal voorzitter blijven tot na de gemeenteraadsverkiezingen in oktober. “Mijn ziekte beslist er nu anders over. Ik ben nog titelvoerend voorzitter, maar mijn ondervoorzitter neemt de taken over. Geen evidente opdracht in een druk verkiezingsjaar, maar het dagelijks bestuur staat hem goed bij. Ik krijg alle verslagen en volg het vanop afstand. Ik zie dat ze goed bezig zijn en hoef me daar geen zorgen over te maken. Ik hoop dat we goed scoren bij de verkiezingen zodat de toekomst van Vooruit verzekerd is en het werk van mij en vele anderen niet verloren gaat.”
Experimentele behandeling
“Of ik nog hoop heb dat mijn partij opnieuw kan besturen in Ieper? Ik ga antwoorden vanuit mijn persoonlijke situatie: zolang er leven is, is er hoop. Ik moet realistisch zijn want simpel wordt het niet, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. We gaan er voor vechten. Ik leef nu van dag tot dag en ben zo weinig mogelijk bezig met mijn ziekte, anders word ik zot.”
Behalve de klassieke chemo krijgt Gunter de kans om een experimentele behandeling te volgen. “Via een studie uit Amerika, die specifiek gericht is op behandeling van pancreaskankers. Over heel de wereld worden slechts 232 patiënten toegelaten. De specialist in Ieper zei dat ik geen zo’n tweede kans zou krijgen en dat ik ze moest grijpen met mijn twee handen.”
Oproep: laat je screenen
“Wat je me nog mag wensen? Goed nieuws op 8 februari. Dan weet ik of de behandeling aanslaat en de ziekte stabiel blijft. Ik wil nog van kleine dingen kunnen genieten. Zoals deze week. Ik voelde me goed toen ik opstond, Viviane ging beginnen aan het eten tot ik zei: steek het allemaal weg, we gaan naar de Grote Markt iets eten. We waren eens buiten en in een andere omgeving. Ik ben 65 en dacht nooit dat ik in deze situatie zou terechtkomen. Vandaar een oproep aan mijn medemens: laat je tijdig en regelmatig onderzoeken en screenen op kankers. Niemand denkt ziek te worden, ik ook niet. Tot de dag daar is.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
