“Iedereen vindt het spijtig dat ik stop”: Sofie (89) organiseert haar allerlaatste miniatuurfestival in Nieuwpoort

In de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Nieuwpoort heeft voor de laatste keer het internationaal miniaturenfestival plaatsgevonden. Organisatrice Sofie Gonnissen is bijna negentig jaar en houdt het voor bekeken. “Iedereen vindt het spijtig dat ik stop.” Maar niemand staat klaar om over te nemen.

Van piepkleine vaasjes tot gedetailleerde replica’s van historische gebouwen zoals het oorspronkelijke tramhuis in Westende en zelfs de majestueuze Taj Mahal: alles was er te zien, in miniatuurvorm. Dit jaar presenteerden 41 exposanten hun bouwwerkjes. De leeftijd van de deelnemers varieerde van 14 tot 88 jaar. Ze kwamen vanuit alle hoeken van België en zelfs enkelen uit Nederland, Engeland en Frankrijk.

Tijd voor verandering

Voor Sofie Gonnissen, de drijvende kracht achter dit evenement, was deze editie een bijzonder moment. “Ik doe dit al dertig jaar”, zegt ze met een glimlach. “Vroeger was het om de twee jaar. Sinds de corona elk jaar. Dus tel maar, hè. Ik geloof dat het de zestiende of zeventiende keer is.” Maar nu, op haar negentigste, voelt ze dat de tijd rijp is voor verandering. “Ik persoonlijk hou ermee op, ja. Misschien doet iemand het verder, maar daar komt zoveel bij kijken. De mensen durven dat moeilijk aan.”

Waarom Sofie stopt? “Ouderdom”, is het eenvoudige antwoord. “Ik begin aan een vierde leven. Ja, maar dan weet ik nog niet wat er gaat komen. Als het nieuw is, weet je dat niet. Ik wacht af. Ik heb vertrouwen.”

Voor velen in Nieuwpoort is Sofies naam synoniem geworden met haar winkel op het Marktplein, gevuld met haar prachtige miniaturen. Maar zelfs deze iconische locatie zal binnenkort verdwijnen. “Ja, die winkel is gesloten”, zegt Sofie met een vleugje weemoed. “Ik huur dat pand nog vijftien dagen. De eigenaar moet de gevel houden, maar de rest wordt afgebroken.”

Terugkerend naar de expo in de kerk, benadrukte Sofie de groei van het festival door de jaren heen. “Eenenveertig exposanten dit jaar. Dat is meer dan verleden jaar. Er zijn vier nieuwe bij. Iedereen vindt het spijtig dat ik stop.”

Kasteel van Namen

Naar welk kunstwerk kijkt ze met de meeste trots? “Ik heb meerdere kastelen gemaakt, maar het Kasteel van Namen steekt er echt bovenuit. Ik heb er twee jaar aan gewerkt, en het was een waar kunstwerk. Het had maar liefst acht badkamers en talloze kamers, inclusief een salon en een tuin. Ik heb elk detail nagebootst. Het is nu afgeleverd en te bewonderen in Namen.”