“Als het leven je citroenen geeft, maak dan limonade”, zegt Iben Libert (16). Het leven gaf hem echter een berg, maar de jongeman staat nu sterk en met een missie: anderen inspireren! “Mijn strijd tegen leukemie begon op vierjarige leeftijd. Nu wil ik iets terugdoen voor de vzw Warriors Against Cancer. Zij hebben mij enorm gesteund”, aldus Iben, die samen met de leerlingenraad een heerlijk dessertbuffet opzette ten voordele van de vzw.
Iben zijn jong leventje werd een achtbaan van medische behandelingen, inclusief talloze chemokuren, een beenmergtransplantatie, en als klap op de vuurpijl een tumor op zijn elfde. Dit laatste leidde tot een amputatie, maar zelfs dat ontnam hem zijn vechtlust niet. “Het was zwaar”, zegt hij. “Maar zonder die ervaring was ik niet wie ik vandaag ben. Het heeft me gevormd tot iemand die niet opgeeft, hoe moeilijk het ook wordt.”
Kankerbestrijdend leger
De immuuntherapie met eigen witte bloedcellen, CAR-T-Cell Therapy, slaat tot op de dag van vandaag aan bij Iben. “Mijn immuunsysteem veranderde dankzij baanbrekende celtherapie in een kanker bestrijdend leger dat kankercellen herkent en vernietigt via een specifieke receptor”, licht de charmante Roeselarenaar – of ook wel sulferdopper of ‘vechter’ genoemd – toe. “Deze behandeling is niet zonder uitdagingen, en de vermoeidheid die het met zich meebrengt, is zwaar.” Toch blijft hij doorzetten. “Ik voel me soms uitgeput, maar ik weet waarvoor ik het doe”, zegt hij met vastberadenheid.
Zijn school, de Vrije Middelbare School in Roeselare, heeft hem veel flexibiliteit geboden, waardoor hij zijn studie kan blijven volgen ondanks zijn medische behandeling. “Diploma? Daar ga ik gewoon voor”, zegt hij vastberaden. Het is duidelijk dat Iben niet alleen strijdt voor zijn leven, maar ook voor zijn toekomst.
Een leger aan Warriors
Een van de belangrijkste pijlers in Ibens herstel is de steun die hij ontvangt van Warriors Against Cancer, een vzw die verder gaat dan alleen medische hulp en psychologische ondersteuning. De organisatie biedt een breed scala aan activiteiten die de veerkracht van patiënten versterkt. “Je kan er bij allerlei activiteiten aansluiten zoals mindfulness, yoga, en fotoshoots die het zelfvertrouwen een boost geven. De eerste keer dat ik een fotoshoot deed, dacht ik: dit ben ik. Sterk. Niet alleen een patiënt. Het voelde als een overwinning, iets wat ik nooit had gedacht te bereiken”, vertelt Iben met een glimlach.
Keerpunt
Voor Iben was deze ervaring een keerpunt, een moment waarop hij weer in zichzelf begon te geloven. Maar Warriors Against Cancer biedt meer dan alleen individuele activiteiten. Bij de vzw ontmoet Iben lotgenoten die zijn ervaringen begrijpen, en samen delen ze verhalen, leren ze opnieuw genieten van de kleine dingen in het leven. “Het is als een familie”, legt hij uit. “Je voelt je begrepen, en dat is onbetaalbaar. Ze geven je de kracht om door te gaan, zelfs wanneer het leven op zijn zwaarst lijkt.”
Dankbaarheid via dessertbuffet
Achter het dessertbuffet schuilt bakken voor het goede doel. Dankbaarheid zit bij Iben in de vingers. Letterlijk. Drie jaar geleden begon hij, samen met de leerlingenraad waar hij deel van uitmaakt, met een dessertbuffet voor Warriors Against Cancer. “De opbrengst gaat volledig naar de vzw. Het evenement is inmiddels uitgegroeid tot een jaarlijkse traditie, die telkens een succes is. “Iedereen die wil, bakt iets of maakt iets klaar: leerlingen en leerkrachten. Tot de laatste kruimel is alles altijd uitverkocht”, vertelt Iben trots.
Maar het buffet is veel meer dan een verzameling van lekkernijen, suikerbommetjes en slagroom. Het is een plek waar mensen samenkomen om hun verhalen te delen en elkaar te steunen. Het is alleen genieten van de heerlijke taarten en gebakjes, maar ook horen hoe Warriors Against Cancer levens verandert. “Het is een fundraiser, maar het is ook een moment van verbinding. Het gaat niet alleen om geld inzamelen, maar ook om bewustwording en steun voor iedereen die door een moeilijke periode gaat. We zijn allemaal warriors. We hebben allemaal te maken met uitdagingen in het leven, maar wat ons echt definieert, is hoe we daarmee omgaan.”
Hij wil blijven inspireren, anderen helpen, en laten zien dat zelfs de zwaarste bergen te beklimmen zijn, mits je niet opgeeft. “Het gaat niet om hoe vaak je valt, maar om hoe vaak je weer opstaat”, besluit hij met een veelbetekenende glimlach.
