Op 19-jarige leeftijd trouwde Yvette Haelewyn in Woesten, deelgemeente van Vleteren, met de 24-jarige Maurice Ollevier. Dat was op 17 april 1948. Vandaag viert het koppel z’n 75ste huwelijksverjaardag.
Yvette Haelewyn werd geboren op 10 februari 1929 in Bray-sur-Somme (Frankrijk). Toen Yvette zes jaar oud was, verhuisden haar ouders Hector Haelewyn en Madeleine Carton naar België. “Yvette heeft één zus Georgette Haelewyn. Er was ook een broertje Roger, hij overleed helaas al op twee jarige leeftijd nog vóór Yvette geboren was. Zij heeft hem dus nooit gekend”, vertelt Rik Verkruysse (69), schoonzoon van Yvette en Maurice. Hij is gehuwd met Suzette Ollevier, de jongste dochter.
Maurice Ollevier werd op 20 april 1924 geboren in Woesten. Dat betekent dubbel feest ten huize Haelewyn-Ollevier, want Maurice viert deze week zijn 99ste verjaardag. Zijn ouders zijn René Ollevier en Estella Duflou. Hij groeide op in een gezin met broers Jozef, Michel en Firmin, en zus Maria.
Dubbel huwelijk
“Yvette en Maurice leerden elkaar kennen tijdens de Tweede Wereldoorlog op de Sinkenkermis in Woesten. Yvette was toen pas 15 jaar, maar het klikte meteen tussen hen en zo is de relatie begonnen. Na vier jaar huwden ze op 17 april 1948 in Woesten.”
Het was meteen een dubbel feest, want ook de vijf jaar oudere zus Georgette huwde die dag met haar echtgenoot Valère Dubois. “Het feest ging door in De Wildeman, de locatie waar ze destijds elkaar leerden kennen. Sinds hun huwelijk wonen ze al altijd in Woesten. Eerst woonde het jonge echtpaar zes maanden bij Maria, de zus van Maurice. Nadien kochten ze hun eigen stekje in de Zuiddreef en enkele jaren later verhuisden ze definitief naar hun huidige woning in de Vlasbloemstraat. Een huis dat Maurice als ervaren metser eigenhandig heeft gezet”, zegt Rik.
“We leven verder, dag per dag, en zien wat de toekomst ons brengt”
“Maurice begon zijn loopbaan, net als zoveel andere jonge mensen in die tijd, als fabrieksarbeider in Frankrijk. Nadien was hij bij de firma Govaert tewerkgesteld in de wegenbouw, maar bijna heel zijn carrière was hij metser. Een job die hij beoefende tot zijn 54ste. Toen moest hij noodgedwongen stoppen wegens zware rugklachten. Yvette werkte vanaf haar 14de in de Far West bij de familie Govaert, als fruitplukster. Later volgde zij via de RVA een naaiopleiding en ging daarna nog lange tijd aan de slag als naaister.”
Eigen huis
Het koppel kreeg drie kinderen: Mauricette (73), Rosette (72) en Suzette (69) jaar. Er zijn drie kleinkinderen: Xavier, Kassandra en Liesbet. Er zijn ook negen achterkleinkinderen: Achille, Adolfine, Maxim, Daphne, Silke, Tristan, Calvin, Sharon en Vince. Ondertussen is er al een achterachterkleinkindje, Elijah.
(Lees verder onder de foto.)
Een huwelijk van 75 jaar. Dat kunnen weinig koppels zeggen. “Liefde is een werkwoord”, zegt Yvette. “Maar het allerbelangrijkste is om gezond te blijven. We zijn heel gelukkig dat we nog steeds samen zijn in ons eigen huis en Maurice draagt met veel liefde de zorgen voor mij. We hebben ook enkele heel goede buren waar we in geval van nood steeds mogen aankloppen en die altijd voor ons klaar staan.”
“Als het mooi weer is, gaan we naar de zee, dan duwt Maurice mij in de rolwagen langs de dijk”
Koffie en een wafel
“Enkele mooie herinneringen uit onze jaren samen? Allereerst natuurlijk dat al onze nakomelingen ook nog steeds gezond mogen zijn, want gezondheid is het allerbelangrijkste in het leven. We hebben al heel lang kunnen genieten van ons pensioen en gingen vroeger heel veel fietsen en dansen bij de Okra, de bejaardenbond”, klinkt het bij Maurice en Yvette.
“We gaan elke week naar alle drie de dochters en hebben het geluk dat Maurice nog steeds met de auto kan rijden. Als het mooi weer is, hebben we geen schrik om nog naar de zee te gaan. Deze momenten zijn echt om van te genieten. Maurice duwt mij dan in de rolwagen langs de dijk. We stoppen dan om een koffie te drinken en een wafel te eten”, zegt Yvette. Wat brengt hun tachtigste huwelijksverjaardag voor de jubilarissen? “Toen we 70 jaar gehuwd waren, hadden we nooit gedacht om dit vijf jaar later nog eens te kunnen vieren. We leven verder, dag per dag, en zien wat de toekomst ons brengt.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
