Op 30 januari 1954 gaven Willy Vandamme en Crexentia Verscheure elkaar hun jawoord in Ingelmunster. Maar liefst 70 jaar later vierden ze weer feest, maar deze keer op de afdeling Lavendel van het wzc Maria Rustoord waar ze sinds 23 augustus 2022 verblijven. Ze keerden terug naar hun roots, nadat ze tijdens hun huwelijk vele jaren in Izegem woonden. Willy en Crexentia vieren geen valentijn. “Daar doen we niet aan mee”, glimlacht Crexentia.
Willy Vandamme (92) en Crexentia Verscheure (94) zijn allebei afkomstig uit Ingelmunster. Willy woonde in de Duikerstraat op de Onze-Lieve-Vrouwparochie, Crexentia in de Bilkstraat op de Heilig Hartparochie. Waar ze elkaar leerden kennen, weten ze niet meer. “Dat is al te lang geleden”, knipoogt Crexentia. Ze trouwden voor de wet én de kerk in Ingelmunster. Het was heel koud die dag. De vaart lag er bevroren bij, zodat mensen erop konden schaatsten. “We vierden feest in ‘t Sterreke. Op mijn trouwfeest had ik veel geluk. Een collega van mij was ook op onze bruiloft. Hij deed mee in een rondedans. Ik kreeg een duw van hem, waardoor ik met mijn arm in een ruit terechtkwam. Gelukkig had ik geen schrammetje. Niet enkel toen, maar in heel mijn leven heb ik geluk gehad. De dokter moest niet vaak langskomen.”
“Ik speel nog altijd iedere week met de Lotto en Euromillions” – Crexentia Verscheure
Het jonge paar woonde bij Willy’s ouders in de Duikerstraat, gingen even later naast hen wonen en bouwden daarna een woning in de Henri Dunantstraat op de Sint-Rafaëlsparochie in Izegem. Daar bleven ze wonen tot ze besloten om samen in het wzc Maria Rustoord te verblijven.
Twee keer naar Lourdes
Willy was onder meer metser bij de firma Vens in de Lendeledestraat in Ingelmunster. Hij werkte ook in de steenbakkerij in Lendelede, waar hij met pensioen ging. “Ik begon al heel vroeg te werken op de boerderij en in het landelijke café van mijn ouders”, vertelt Crexentia. “Ik was eveneens werkzaam in de schoenenbedrijven in Izegem en Emelgem. Daarna werkte ik nog enkele jaren in het zetelbedrijf Deforche in de Lendeledestraat. Na het faillissement bleef ik thuis.”
Willy was vele jaren duivenliefhebber. Het begon in Ingelmunster. Daarna bouwde hij een duivenhok bij de woning in Izegem. Hij werd ooit duivenkampioen. Crexentia hield van kantklossen en van sociaal contact. “Ik ging graag weg en mijn man vond dat oké. Ik ging vaak mee op daguitstap. We gingen samen naar de duivenfeesten en meerdere keren op reis. Ik trok eveneens twee keer naar Lourdes. Wat ik nog graag doe? Ik speel iedere week met de Lotto en Euromillions. Waarom? Niet voor het geld, maar gewoon om mij bezig te houden en om dan in spanning te hopen dat ik iets win. Ik won natuurlijk al eens een klein bedrag. Mocht ik nu een grote prijs winnen, dan zou ik die verdelen.”
In goede en slechte dagen
Willy en Crexentia delen al 70 jaar lief en leed. “Willy durft nu al eens wat te vergeten, ik spring dan bij. We zijn al zo lang samen. We zijn het gewoon om elkaar te helpen. We zorgen voor elkaar in goede, maar ook in slechte dagen”, stipt Crexentia aan. Willy’s goede of slechte eigenschappen? “Dat ik te weinig drink”, lacht hij. Na zoveel jaren huwelijksgeluk kennen ze elkaar door en door. “Maar net zoals in ieder gezin hadden ook wij wel eens slechte dagen”, bekent Crexentia. Het echtpaar heeft geen kinderen.
“We doen niet aan valentijn. Ik mocht toch alles kopen wat ik wilde”
Valentijn is in aantocht. Koopt Willy bloemen voor zijn teerbeminde? “Daar doen we niet aan mee. Sinds ons huwelijk tot vandaag mag ik alles kopen wat ik maar wil. Wilde ik ergens naartoe gaan, dan was dat altijd goed. Dat is wel het mooiste cadeau wat ik altijd kreeg, zonder dat het daarom valentijn moest zijn: vrijheid! Willy deed wat hij graag deed, maar ik ook. We waren vaak samen, maar lieten elkaar eveneens vrij. Al 70 jaar zijn we samen gelukkig. Op zondag en woensdag komen zijn broer Noël en schoonzus Lia af. Dan trekken we wel eens naar de cafetaria. Willy gaat niet altijd mee. Hij dronk al pinten genoeg”, lacht Crexentia. “Ik drink graag een Duvel of iets anders, als het maar nat is.”
Precies op de dag van hun 70ste verjaardag was er feest in het woonzorgcentrum, samen met de bewoners van de afdeling Lavendel. Op zaterdagnamiddag kwam de naaste familie langs, samen met het gemeentebestuur.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
