Op zaterdag 22 juli mochten Lucrèse Deblaere en Frans Vande Capelle samen met hun familie langs komen op het gemeentehuis voor een officiële ontvangst naar aanleiding van hun vijftigste huwelijksverjaardag. Een voorliefde voor cijfers en getallen kenmerkte voor beiden een succesvolle loopbaan.
Op vrijdag 31 augustus 1973 gaven Lucrèse (74) en Frans (78) elkaar in Zwevezele voor burgemeester Roger Behaegel het jawoord, om dit de dag nadien voor de kerk nog eens te bevestigen. Na enkele jaren in de Hoogstraat in Tielt gewoond te hebben, verhuisde het koppel in 1978 naar hun huidige woning in de Egemsebinnenweg. Frans werd op 10 maart 1945 geboren in Egem en doorliep zijn kleuter- en lagere school in Pittem. Zijn middelbare studies startte hij bij de Broeders Maristen in Pittem en hij ging daarna naar het college in Tielt, waar hij de richting economie doorliep. Hij volgde ook nog een opleiding boekhouden en ontpopte zich via heel wat zelfstudie tot een echte wiskundekrak. Lucrèse slaakt haar eerste kreetjes in Torhout op 9 september 1949. Haar kleuter- en lagere schooltijd brengt Lucrèse door in Zwevezele, om daarna haar middelbare studies tot typiste in Roeselare af te werken. Hogere studies behoorden zeker tot de mogelijkheden, maar de zin hiervoor was wat verdwenen. Ook zij besloot over te schakelen op zelfstudie. In 1978 werd hun enige zoon Kurt geboren, die hen samen met zijn vrouw Sabine twee kleinzonen Ruben en Matthias schonk.
Cijfers, getallen en wiskundige nauwkeurigheid hebben bij beiden in hun beroepsloopbaan een belangrijke rol gespeeld. Nadat hij afstudeerde ging Frans aan de slag bij metaalbouw Devoldere als technisch tekenaar, waarbij hij zich vooral ontfermde over de sterkteberekening van metaalconstructies. Frans bleef zijn werkgever Roger tot zijn pensioen na 41 jaar trouw, iets wat in deze tijden een bijna uniek gegeven is. Lucrèse ging na haar schooltijd aan de slag bij de Middenstand, het huidige Unizo, waar ze tot 1978 de afdeling boekhouding-fiscaliteit en BTW mee bemande. Vanaf de geboorte van hun zoon werd Lucrèse een ware flexi-jobber: enerzijds was ze huismoeder, anderzijds spaarbankagente thuis, als ‘gesloten kantoor’. Tot 1984 deed ze dit als assistente bij het bijberoep van Frans, om het daarna tot 2003 op zelfstandige basis te doen. Het was de perfecte oplossing voor het gezinsleven, want zowel overdag als ‘s avonds was er telkens iemand in huis voor hun zoon. “We leerden elkaar eigenlijk kennen via mijn baas”, vertelt Frans. “Al moet ik zeggen dat de vonk pas echt overgeslagen is in de Kakadou in Torhout.”
De aarde rond
Tijdens haar jeugd spendeerde Lucrèse haar vrije tijd vooral met spel en plezier bij de Kroonwacht in Zwevezele. Frans was dan weer meer sportief actief. Hij vertoonde in zijn jeugd vooral interesse in het voetbal, waarbij hij als linksback haast niet voorbij te steken was. Later verlegde de sportieve nadruk zich naar het fietsen. Van Pittem naar Antwerpen, doorheen de voetgangerstunnel en dan terug, een tocht van om en bij de 200 km waar Frans zijn hand niet voor omdraaide. Intussen zijn we drie koersfietsen en 40.000 km verder, een afstand die gelijk is aan de omtrek van de Aarde. Zijn zoon Kurt en nu zijn kleinzoon Ruben zijn hem gevolgd in zijn liefde voor de fiets. “Intussen mag het allemaal wat rustiger en willen we vooral genieten van een leuke babbel, eens lekker eten en relaxen in ons appartement in Blankenberge”, vertellen ze ons nog. (JG)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
