Cyriel Taveirne en Beatrice Dassonneville werden op het stadhuis uitgenodigd door Stephanie Demeyer voor hun platina huwelijksjubileum: ze zijn maar liefst 70 jaar getrouwd. Stephanie overhandigde hen bloemen een set katoenen tafellinnen van Verilin.
Een 70-jarig huwelijksjubileum is een bijzondere mijlpaal die heel wat decennia toewijding en liefde viert. Cyriel Taveirne is de zoon van Henri Taveirne en lrma Verhulst. Cyriel heeft één broer en drie zussen. Beatrice is de dochter van Andreas Dassonneville en Yvonne Decap, ze waren thuis met vier jongens en vijf meisjes. Ze trouwden op 25 november 1955 in Woesten. Samen kregen Cyriel en Beatrice zes kinderen: eerst twee jongens, dan twee meisjes en dan opnieuw twee jongens. Er kwamen in totaal ook 16 kleinkinderen, 16 achterkleinkinderen en een achterachterkleinkind.
Kleermaker
“Vader was kleermaker en samen hadden ze een winkel in Woesten, waar menig zelfgemaakte kostuumpjes de revue passeerden”, vertelt dochter Chantal. ln 1961 verhuisden ze naar Wevelgem en iets later naar Bissegem, waar de laatste zoon geboren werd. “Papa werkte later als chef in de coupe, een snij-afdeling, bij Deltex in Heule. De laatste twee jaar voor zijn brugpensioen verhuisde Deltex naar Deerlijk. Plots moest hij zijn boterhammen met kaas meenemen: de jaren daarvoor zorgde mama ervoor dat de warme maaltijd klaarstond om 12.05 uur, zodat hij direct kon eten en ten laatste om 12.25 uur weer kon vertrekken. Mama deed het huishouden, de wasjes en de plasjes en zorgde ervoor dat het huis netjes onderhouden werd. Ze zorgde er ook voor dat er dagelijks een warme maaltijd voor ons achten op tafel kwam.”
Samen uit, samen thuis
Later wou Beatrice ook buitenshuis werken, in naaiatelier Nuytens in Kortrijk. Daar stikte ze veel jeansbroeken. Volgens Nathalie viel het op dat ze altijd samen waren. “Op donderdagavond werd er gepoetst, papa hielp altijd mee. Toen hij met brugpensioen ging, konden ze het wat rustiger aandoen en wilden ze gaan genieten van het leven. Nog steeds is het zo: als je de een ziet, zie je de andere. Samen uit, samen thuis.” (PVH)
