Anne Dequidt (Veurne °1953) en Marc Vermeesch (Veurne °1951) leerden elkaar kennen op een familiefeest. Wat begon met een vriendschappelijke babbel eindigde in een huwelijk op 2 september 1975.
Alhoewel ze allebei rasechte Veurnaars zijn, werkte Anne eerst als monitor in ‘La Petite Merveille’ in Durbuy. Ze had niet alleen een voorliefde voor kinderen maar ook voor dieren, vooral paarden konden haar bekoren. Daarom aarzelde ze ook geen ogenblik om te kiezen voor een leven op de boerderij, samen met Marc, zelfs al was ze ondertussen afgestudeerd als kinesiste.
Het gezin werd uitgebreid met vijf kinderen, twee zonen en drie dochters. Ondertussen zijn er reeds twaalf kleinkinderen bijgekomen, die door Anne en Marc op de handen worden gedragen.
Politieke loopbaan
Anne werd in 1994 verkozen als gemeenteraadslid in Veurne voor de toenmalige CVP. Ze droeg de schepensjerp van 1998 tot begin 2025. Maar toch hebben Anne en Marc, niettegenstaande hun drukke beroepsleven, nog heel wat momenten om samen te genieten. Zo houdt Marc van reizen, maar dan wel met wat actie, want luieren in de zon is niet aan hem besteed. Als je hem thuis niet tussen zijn dieren vind, zit hij te snuisteren naar koopjes op tweedehandssites.
Anne is het boter maken nog niet verleerd maar ook af en toe een computerspelletje spelen met de kleinkinderen of een fietstochtje maken staat nu op haar programma. Begin dit jaar zegde Anne het politieke leven vaarwel en ze kreeg de titel van ereschepen van stad Veurne. Heel wat werken die ze als schepen samen met het stadsbestuur opstartte, naderen nu hun voltooiing of zijn voltooid. Als schepen van landbouw en openbare werken had ze heel wat dossiers in handen die veel tijd en studiewerk vergden. Aanvankelijk was het wat zoeken naar een andere manier om de vrijgekomen tijd op te vullen. “Zo ben ik beginnen pottenbakken en boter maken doe ik nog elke week op de boerderij. En als de kleinkinderen over de vloer komen, maak ik wat meer tijd vrij voor hen”, zegt Anne.
Burgemeester Peter Roose bedacht Anne en Marc met een mooi bloemstuk en enkele geschenken. Vervolgens werd ook een schrijven met felicitaties van het Koninklijk Hof aan de jubilarissen overgemaakt, waarna de familie plaatsnam op de pui van het stadhuis voor de traditionele familiefoto.
Ook een glaasje om de ontvangst in de trouwzaal af te sluiten, mocht op deze viering uiteraard niet ontbreken. (JTV)
