30 jaar geleden, op vrijdag 30 april 1993, stapten de zussen Pia (25), Karla (23) en Marleen (21) Dewulf op dezelfde dag in het wettelijke huwelijksbootje met hun respectievelijke partners. “Dat idee was eigenlijk stilaan gegroeid, we wilden allemaal trouwen. Dus waarom niet samen. We waren ook elkaars getuige op dat huwelijk dat in Menen door de recent overleden Gilbert Bossuyt, toen burgemeester in Menen, werd voltrokken. We vieren ieder jaar nog samen onze huwelijksverjaardag, meestal met een etentje. Maar met een ronde verjaardag trekken we er op uit. Recent waren we in Avignon en als zussen en onze mannen kunnen we het nog altijd schitterend met elkaar vinden.”
Het gezin van Frans Dewulf en Marie-José Deprez telde vier dochters. Oudste dochter Ann (nu 56) trouwde als eerste en was al het huis uit toen de andere drie zussen hun trouwplannen ontvouwden. “We waren toen al onafscheidelijk, op een bepaald moment waren we alle vier leidster bij de Chiro en ook het jeugdhuis ‘t Schipke maakten we vaak onveilig.” Pia (55), als oudste van de drie nog thuis wonende dochters, kwam het eerst met het idee om te trouwen op de proppen. “En als snel volgden Karla (53) en ikzelf”, zegt Marleen (51), die met haar man Tom Decock (53, afkomstig uit Izegem) nu in Sint-Eloois-Winkel woont.
“Onze huwelijksnacht brachten we door bij… onze zus”
De wettelijke trouwpartij werd ingepland op vrijdag 30 april. “Er waren die dag voor ons nog huwelijken, wij sloten die avond af. Het was bij momenten een wat verwarrende bedoening, omdat we niet enkel zelf trouwden, maar ook getuige waren van elkaars huwelijk. In die tijd was het niet gebruikelijk, maar we kregen toch een receptie aangeboden door de stad Menen. Wellicht omdat het toch vrij uniek was.”
“De zoete inval bij ons thuis”
Het waren toen ook nog andere tijden. “Hoewel we officieel getrouwd waren, gingen we allemaal nog mee met onze ouders naar huis in de Schonekeerstraat in Lauwe om te slapen. Zonder onze kersverse man, dat moest wachten tot het kerkelijk huwelijk. We hebben die nacht bij onze zus geslapen in plaats van bij onze vent.” De kerkelijke huwelijken volgden in volgorde van leeftijd – van oud naar jong – in juli, augustus en oktober van datzelfde jaar. “De Chiroproost zegende onze huwelijken in.” Pia trouwde met Krist Vandendriessche (58, uit Marke). Zij wonen nu ook nog in Marke. Karla met Stefaan Leman (57, uit Wevelgem), zij huizen vlakbij de ouderlijke woning in Lauwe. Vader Frans, die twee jaar geleden overleed, verdient volgens de schoonzoons een standbeeld wegens een huishouden met vier dochters. “Bij ons was het thuis ook vaak de zoete inval. Niet enkel onze vrijers kwamen er vaak over de vloer, ook heel wat vrienden van ons. In enkele maanden tijd waren we met zijn allen de deur uit en daar bleef ons moeder achter met het ‘legenestsyndroom’. Je kent dat, we hadden nog geen kinderen en fladderden maar rond van hot naar her. Tot we er toch eens attent op gemaakt werden door de plaatselijke beenhouwer dat ons ma haar beklag had gedaan, dat ze haar kroost nog nauwelijks zag”, vertelt Karla. Haar man Krist vatte dan maar de koe bij de hoorns. “Sindsdien ga ik iedere zaterdagmiddag daar een aperitiefje drinken”, lacht hij.
1993 was een boerenjaar
Ook financieel was het een zware dobber voor het gezin. “Ons moeder vatte dat filosofisch op. Als ze nu alle drie in een jaar tijd of in drie jaar tijd trouwen, het moest toch gebeuren. En ik geloof dat ze voor de trouw van Pia en Karla, allebei in de zomer, voor dezelfde outfit had gekozen. Maar we hadden ook veel vrienden die naar alle drie de huwelijksfeesten zijn gekomen, het was een druk jaar 1993. Onze oudste zus beviel dat jaar, onze grootouders waren 50 jaar getrouwd, de peter van Karla was 25 jaar getrouwd en ook ons jongste nichtje werd toen geboren. Allemaal in dat boerenjaar dus.”
Centrale plaats van de familie bleef de ouderlijke woning bij oma Ma-Jo. “Onze pa verjaarde op 15 augustus, dat was telkens de gelegenheid voor mosselen-friet met de hele familie. Dat doen we nog steeds en we komen ook op andere momenten samen. Heel wat communies werden ook samen gevierd.” Pia en Krist zijn de ouders van Sander (26) en Hanna (25), Karla en Stefaan van Aäron (27), Birgit (25) en Noa (20) en Marleen en Tom van Jochen (28), Jelle (27) en Ellen (22). Marleen en Tom hebben ondertussen ook al drie kleinkinderen en er is er nog eentje op komst. “De jongste is altijd de rapste geweest”, lachen Pia en Karla.
Ook Samen in het ‘moederhuis’
Pia en Marleen bevielen met enkele dagen verschil van Aäron en Jelle. “We hadden toen onze eigen verdieping in het moederhuis in Menen”, herinner ze zich. “Het verdiep Dewulf. En familie en vrienden liepen de ene kamer in en de andere uit. Onze kinderen hebben ook veel gehad aan elkaar, op elk familiefeestje waren ze samen. Op de ronde huwelijksverjaardagen trokken we er samen op uit, bij tien jaar naar een boerderij in Esen bij Diksmuide, bij 20 jaar naar Durbuy, na een kwarteeuw naar Rotterdam en nu recent naar Avignon. Inderdaad, telkens wat verder, maar op onze jongste trips zijn de kinderen niet meer mee geweest.”
Ook dus niet naar Avignon. “Onze oudste zus Ann en haar man waren wel mee. We hebben vooral veel genoten, ja ook van de terrasjes.” De zusjes Dewulf zijn acht handen op een buik, maar ook de mannen kunnen het goed met elkaar vinden. “Dat kan ook niet anders, we zitten allemaal in hetzelfde schuitje”, lachen ze bij een streekbiertje. Krist heeft er zelfs net een trip van 950 kilometer uit Duitsland op zitten om toch maar de fotosessie te kunnen bijwonen. “Als we 50 jaar getrouwd zijn, mag je terugkomen voor een nieuw artikel”, klinkt het tot slot.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
