Op Kerstmis vierden Robert Hoorelbeke en Irma Vlaminck samen met de familie hun diamanten huwelijksjubileum. Die 60ste huwelijksverjaardag vond eigenlijk twee jaar geleden al plaats, maar door corona moest het feest uitgesteld worden.
Robert Hoorelbeke werd op 5 april 1938 geboren in Langemark, Irma op 29 november 1939 in Oostende. Maar ook zij bracht haar jeugd door in Langemark. “Na school trok ik steeds mee met mijn vader Cyriel op krantenronde”, vertelt Robert. “In 1959 verongelukte mijn vader met zijn motor tijdens zijn dag- en weekbladenronde. Ik was 21 jaar toen ik er samen met moeder en zus alleen voor stond. Maar we deden moedig verder. Ik speelde ook en tijdje basketbal bij Rapid Langemark en werd later bestuurslid van de club. In 1968 werd ik ook secretaris-penningmeester van De Vrijbosvink en tijdens de recentste kampioenenviering werd ik als bestuurslid uitgewuifd, maar ik blijf vinkenzetter.”
Robert heeft in Langemark ook een opvallende bijnaam: Fausto. “Fausto Coppi was in die tijd de grote wielerkampioen”, legt Robert zijn lapnaam uit. “Ik kon ook goed uit de voeten met de fiets en zo kreeg ik ‘Fausto’ als bijnaam. Zelfs vandaag word ik nog vaak zo genoemd.”
Robert en Irma leerden elkaar kennen dankzij de jeugdbeweging. “Ik was leidster van de VKAJ en Robert was lid van de KAJ”, legt Irma uit. “Het was toen nog de mode dat jongens en meisjes afzonderlijk groepsbijeenkomsten organiseerden. Robert was ook trommelaar bij de Langemarkse fanfare Sint-Cecilia en er was een muzikale groepsreis waar vader, moeder en ikzelf ook mee optrokken. Onze blikken kruisten elkaar en zo sloeg de vonk over.”
Op 27 december 1960 stapten ze in het huwelijksbootje. “We trouwden burgerlijk met burgemeester Sylvère Gheeraert. Hij was ons huwelijk vergeten en men moest hem thuis gaan verwittigen dat wij op hem zaten te wachten. Hij trok holderdebolder, in werkkledij, naar het gemeentehuis om ons huwelijk te bezegelen. Kerkelijk stonden wij voor het altaar van pastoor Corneillie. We trouwden op een dinsdag, omdat de priorpronostieken op zaterdag bij ons arriveerden en we dan onmogelijk konden sluiten. Een verlofperiode kenden we toen ook niet, er was immers altijd een krant of magazine te bestellen. Het feest vond plaats in de bovenzaal van café-beenhouwerij Sint-Paulus in de Klerkenstraat. ’s Anderendaags, de woensdag, moesten we al om vier uur uit bed voor de dagelijkse krantenronde. Een huwelijksreis, dat bestond toen niet. De krant verdelen, dat was onze huwelijksreis! (lacht) We baatten nog acht jaar, tot in 1968, samen met oma Adrienne de krantenhandel uit. Dan betrokken we onze nieuwe woning op het huidige adres en we runden op zelfstandige basis de zaak.”
Okra
Het koppel kreeg twee kinderen: Rik is gehuwd met Patricia D’Heygere, Patrick met Leen Dequeker. Ook zijn er zeven kleinkinderen en twee achterkleinkinderen. Beiden zijn lid van Okra. “Kaarten en rummikub zijn onze bijzonderste ontspanning en Robert staat daarnaast ook nog altijd met zijn vinken in de rij. We hopen nog een tijdje gezond en gelukkig samen te mogen blijven”, besluit Irma. (RB)
