Robert Cornet en Christine Vermeylen werden in het stadhuis ontvangen naar aanleiding van hun gouden huwelijksjubileum. Het paar heeft 42 jaar hotel-restaurant Old Tom op de Markt in Ieper uitgebaat. “Stilzitten is er niet bij. Samen met ons dochter Sylvie baten we vishandel Kok ou Vins in de Diksmuidestraat uit.”
Robert (70) werd geboren in Diksmuide op 16 mei 1952 en volgde een opleiding als kok. Christine (70) werd geboren in Veurne op 27 november 1952 en was medewerkster in een apotheek. Ze wonen nu in de Stampkotstraat in Zuidschote. “We zijn getrouwd op 2 maart 1970 en namen in 1974 hotel-restaurant Old Tom over. We hebben er gedurende 42 jaar met hart en ziel gewerkt”, vertelt Robert. “Ik genoot van het sociaal contact en van de dankbaarheid van de hotelgasten. Als je gedurende 42 jaar zeven dagen per week werkt, voelt dit echt wel raar aan als je daarmee stopt. Al moet ik eerlijk toegeven dat in 2016 de tijd rijp was. Ik heb het typische huiselijke gezinsleven wel een beetje gemist.”
Altijd actief blijven
Toen Robert en Christine de deur van Old Tom achter zich dichttrokken, dachten ze er zeker niet aan om stil te zitten. “Samen met ons dochter hebben we vishandel Kok ou Vins opgericht”, vervolgt Robert. “Toen we nog in Old Tom werkten, ging ik al helpen in de keuken. Koken is mijn passie. Nu ik daar wat meer tijd voor heb, steek ik er met plezier een handje toe. Nadat we een punt gezet hadden achter onze jaren in Old Tom, heb ik nog één maand met de nieuwe uitbaters meegewerkt. Maar nieuwe uitbaters staan gelijk aan nieuwe visies. Na die maand was de tijd echt rijp om dat hoofdstuk af te sluiten. De eerste weken viel ik in een zwart gat. Onze eerste zondagen thuis voelde ik me zelfs schuldig omdat ik niet aan het werk was. Alles is echter goed gekomen. In de voormiddag werk ik in de zaak en in de namiddagen werk ik thuis of zit in de zetel. Ik mag enkel nog koken in de zaak van onze dochter, thuis is de keuken verboden terrein. Ik mag er enkel aan tafel zitten en eten.” Christine is nog meer gepassioneerd door haar tuin. “Ik kan genieten van onze tuin of iets lekkers klaarmaken. Vroeger had ik er geen tijd voor. Ik kweek ook kruiden in de tuin die mijn dochter dan gebruikt in haar vishandel. En ik experimenteer wel eens met mijn zelfgekweekte groenten en de kruiden.”
Tweemaal de alarmbel
Christine en Robert hebben veel gewerkt en dit eiste zijn tol. “Het ligt niet in mijn aard om stil te zitten, al doe ik het veel kalmer aan”, vervolgt Robert. “Vroeger was ik lid van tal van verenigingen en had ik een haastig leven. Dat heeft zijn tol geëist. In 2013 werd ik getroffen door lymfeklierkanker. Na een behandeling van twee jaar kreeg ik enkele maanden later, tijdens de Rally van Ieper, een hartstilstand. Het feit dat er toevallig een medisch team voor mijn deur stond opgesteld, was mijn redding. Mijn lichaam heeft al een paar keer aan de alarmbel getrokken. Toch blijf ik erg ambitieus. Ik heb altijd zin om te ondernemen en uit te breiden. De horeca is immers ons leven. Mijn vrouw en mijn dochter moeten me er vaak op wijzen dat het leven meer is dan werken alleen.” (EG)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
