Houten garnaalvisser N.116 Nostalgie voorlopig beschermd als varend erfgoed

Het oudste nog varende houten visserschip N.116 Nostalgie kreeg een voorlopige bescherming. © Wilfried Soreyn
Roel Jacobus
Roel Jacobus journalist/muzikant

De houten garnalenvisser N.116 Nostalgie kreeg van Vlaams minister van onroerend erfgoed Matthias Diependaele een voorlopige bescherming als varend erfgoed. De N.116 Nostalgie is een van de laatste houten vissersvaartuigen in ons land. In 2020 werd het vaartuig uit Nieuwpoort verkocht aan rederij Long Ships uit Zeebrugge.

“In 2019 beslisten we om onze Z.90 Francine te vervangen door een nieuwe Z.91 Franson, die in he najaar van 2021 geleverd werd. Omdat het nieuwe schip meer capaciteit en motorkracht had, kochten we de N.116 Nostalgie in de eerste plaats voor de vangstquota en pk’s die eraan verbonden waren. Het oude schip zelf kregen we er bij wijze van spreken gratis bij”, vertelt Chris Cocquyt, die met zijn vrouw Shirley Cattoor en schoonvader Eddie Cattoor de Rederij Long Ship bestuurt.

Van meester op leerling

De N.116 Nostalgie werd gebouwd op de werf Leon Degraeve in Zeebrugge in 1961. Het is het oudste nog varende houten visserschip van eigen makelij. De N.116 Nostalgie wordt beschermd omwille van de historische, sociaal-culturele en industrieel-archeologische waarde. “Het schip illustreert een eindpunt in duizenden jaren houtscheepsbouw. De schepen van dit type tonen de evolutie van het houten kustvissersschip als een rondspant kielschip met zeilen, naar een gemotoriseerd houten schip voor de plankenvisserij. Bij techniek van vissen houden twee planken de mond van het net open. De specifieke bouwwijze werd van meester op leerling doorgegeven. Ze werd proefondervindelijk geperfectioneerd tot het ideale schip voor de Vlaamse kust”, laat minister Diependaele weten.

Van de honderden vissersschepen die op deze manier gebouwd werden, blijven alleen nog de N.116 Nostalgie en de eerder beschermde Crangon over.

Authentiek hersteld

“Al meer dan twee jaar zijn we aan dit schip bezig”, zegt Chris Cocquyt. “Wij brachten het helemaal weer up-to-date: de schroef werkt perfect, de buitenkant werd professioneel herschilderd en de binnenkant werd helemaal opgeschuurd en authentiek gevernist. Omdat het onderhoud van een schip dat niet meer economisch vaart een grote financiële kost betekent, vroegen we de bescherming als varend erfgoed aan.”

De familie Cattoor kijkt uit naar een publieke bestemming. “Bijvoorbeeld een project om de garnalen als het ‘zwarte goud’ van de Noordzee bij de gastronomische chefs te promoten. Maar even graag zouden we de N.116 Nostalgie wetenschappelijke doeleinden ter beschikking stellen. Alle ideeën zijn welkom. Voorlopig gaan we er met onze schipper Wilfried Soreyn zelf af en toe mee vissen.”

Negen maanden

Binnen de negen maanden na de voorlopige bescherming kan de minister, als er geen bezwaren opduiken, het schip definitief beschermen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier