Hooglede: “Mijn agenda wordt erg goed gebruikt”

Eddy Baert werd verkozen tot de Krak van de gemeente Hooglede. Het is een mooie erkenning voor zijn vele vrijwilligerswerk als chauffeur voor De Waaiberg en de Mindermobielencentrale. Daarnaast is hij, samen met echtgenote Lutje, ook in de Vrije Basisschool een graaggeziene helpende hand.

Van Zwevezele via Lichtervelde kwam Eddy door zijn huwelijk met Lutje in Gits terecht. Lutje zelf had wat minder afstand af te leggen: haar ouderlijk huis in de Torhoutstraat ligt op een steenworp van hun huidige woning in de Theresia Vancanneytstraat. Het is echter geen sinecure om Eddy daar te vinden, want door zijn vrijwilligerswerk is hij vaak onderweg. Om hem het goede nieuws te vertellen, zoeken we hem letterlijk ‘tussen de soep en de patatten’ op. “Heb ik gewonnen? Amai, wie had dat nu durven denken?”, hij krijgt er zowaar een kleur van. “De andere kandidaten vond ik nochtans ook echte kraks. Het is natuurlijk wel een mooie erkenning.”

“21 jaar geleden kwam ik via een zoekertje in de krant bij de Mindermobielencentrale terecht. Ik werkte toen nog in de Sadef en reed ‘s avonds en in het weekend. De centrale is er, zoals de naam het zegt, voor het vervoer van wie minder mobiel is. Als vrijwilliger rijd je met je eigen wagen. Voorwaarde is wel dat de mensen zelfstandig kunnen instappen, want mijn auto is niet aangepast voor wie dat niet meer kan.”

“Als we samen iets willen doen, zorgt Lutje ervoor dat ze in de agenda staat”

“Toen ik met pensioen ging, breidden mijn ritten zich ook in de week uit. Intussen had ook De Waaiberg via Ann Decorte al van mijn vrijwilligerswerk gehoord. Na mijn pensioen, intussen alweer 14 jaar geleden, ben ik ook voor hen gaan rijden. Daar gebruik ik een busje dat aangepast is aan het vervoer van mensen met een beperking. Zo rij ik maar liefst een gemiddelde van 18.000 km per jaar. Ik doe ook wel meer dan rijden alleen. Bij feesten, activiteiten en wandelingen springen Lutje en ik met plezier bij. Op de jaarlijkse kaarsenverkoop van de Waaiberg bakken Lutje en dochter Vanessa een weekend lang wafels. Ook de Vrije Basisschool, waar Vanessa leerkracht is, kan altijd op ons rekenen om een handje te helpen.”

“Mijn grootste motivatie is dat ik op deze manier de mensen iets kan ‘jeunen’. Dankzij ons werk als chauffeur kunnen ze bijvoorbeeld eens op familiebezoek of op uitstap. Ik ga graag om met mensen en ervaar ook veel dankbaarheid van hen. Daarnaast ben ik ook graag onderweg. De hele dag thuis zitten, zou niks voor mij zijn. Nu kom ik thuis en heb ik ook nog iets te vertellen. En als we samen iets willen doen, dan zorgt Lutje dat ze in mijn ‘boekske’ staat, mijn agenda wordt hier goed gebruikt !” besluit Eddy.

“De dagen nemen zoals ze komen”

Wat maakt je gelukkig?

“In eerste instantie is een goede gezondheid voor mij het grootste geluk. Dat ik alles kan blijven doen, meer heb ik eigenlijk niet nodig. Daarnaast ben ik altijd blij als ik iemand kan helpen en als mijn familie het goed heeft, dat is het voornaamste.”

Waar kan je je aan ergeren?

“Mensen die het allemaal goed kunnen uitleggen, maar waar er eigenlijk niet al te veel uitkomt. Als er iets moet gedaan worden, zie je ze niet. Ik mag wel zeggen dat ik me daar het meest kan aan ergeren.”

Waar heb je het meest schrik voor?

“Als er iets is waar ik bang voor ben, dan is het ouder worden en plots niet meer weten wat je doet. Dement worden lijkt me toch wel erg verwarrend en moeilijk, ik zou het niet graag willen meemaken.”

Wat zou je ooit nog willen doen?

“Eigenlijk ben ik heel content met wat ik heb en doe. Ik heb niks tekort, integendeel, op mijn leeftijd zijn alle wensen maar heel klein geworden. Het enige dat ik nog wil doen, is het leven nemen zoals het komt, dat is mijn enige ambitie.”

Wat houdt je jong?

“Bezig en dienstbaar zijn voor anderen. Het is ook nooit saai: elke rit is anders. Vooreerst zijn de bestemmingen heel divers: een familiebezoek, een uitstapje naar zee of gaan winkelen, het kan allemaal. Ook de afstanden variëren, van Roeselare over Brussel tot zelfs vroeger in de vakantie naar Nederland. Sommige mensen praten de hele rit, soms is het stil, voor mij is dat om het even, zolang we maar veilig op onze bestemming raken.”

Bio Eddy Baert

Privé

Eddy Baert werd geboren op 19 oktober 1948 in Zwevezele. Zijn jeugd bracht hij door in Lichtervelde. Eddy trouwde met Lut Demunster en trok daarna naar haar geboortedorp Gits. Samen hebben ze een dochter Vanessa.

Loopbaan

Eddy werkte eerst bij het textielbedrijf Jonckvansteen in Passendale, daarna bij de firma Sadef tot aan zijn pensionering in 2003.

Vrije tijd

Eddy volgde avondlessen houtbewerking en timmert sindsdien unieke meubelstukken in elkaar. Hij verricht vrijwilligerswerk voor De Waaiberg en de Mindermobielencentrale. Hij is vooral graag samen met de familie.