Filip De Cooman (38) is één van de 6.600 reservisten bij defensie die ons land momenteel telt. Minister Theo Francken (N-VA) wil dat aantal optrekken naar 20.000. Maar wat is een reservist nu precies en waaruit bestaat zijn takenpakket?
Filip De Cooman studeerde dringende geneeskundige hulpverlening en ziekenhuisverpleegkunde in Brugge en is freelance verpleegkundige anesthesie en kritieke diensten. Hij is ook docent bij een Vlaams opleidingscentrum voor brandbestrijding en dringende hulpverlening, ambulancier-verpleegkundige en vrijwillig brandweerman bij brandweer Westhoek post Lo-Reninge.
“Mijn eerste contacten met defensie dateren al van 2004”, zegt Filip De Cooman. “Sinds 2018 ben ik actief bij de reserve als eerste sergeant-majoor in het medische component van het Belgische leger. Een reservist is iemand die niet fulltime bezig is met defensie en meestal een job of expertise uitoefent buiten het leger. Ze zoeken steeds zeer uiteenlopende profielen, van medisch personeel, architecten, IT’ers tot juristen en programmeurs. Die expertise stellen de reservisten dan ter beschikking van defensie. Los van de gepresteerde uren is er weinig verschil met beroepsmilitairen. Wij zijn allemaal militair getraind en opgeleid. Sommige ex-beroepsmilitairen vinden ook hun weg terug naar defensie via de reserve. Heel veel van mijn collega’s zijn ooit begonnen als beroeps, verlieten het leger, maar komen nu met hernieuwde moed terug als reserve.”
Opleiding
Een reservist word je niet zomaar. “Eerst onderga je selectieprocedures, zowel medisch, fysiek en psychisch in Neder-Over-Heembeek, net zoals het beroepskader”, zegt Filip.
“Dan krijg je als rekruut een opleiding van een aantal weken. Voor de Vlamingen in Leopoldsburg, voor de Walen in Marche-en-Famenne. De eerste weken basisopleiding heten de MIF (militaire initiatiefase). Daar leer je schieten, marcheren, kaartlezen en overleven in de natuur. Kortom: militair worden. Daarna volgen de GMO (gespecialiseerde militaire opleiding, red.) en de GPO (gespecialiseerde professionele opleiding, red.) en wordt er nog meer kennis aangereikt. De GPO is vooral gericht naar de tak of functie waar je naartoe gaat, dus specifieke eenheidsgebonden materie. Nu ben ik actief in het 23ste medische bataljon. Dat zit verspreid over het hele land en heeft in veel kazernes antennes. Mijn kazerne is Leopoldsburg. Het 23ste is actief op elk front in binnen- en buitenland en ondersteunt het hele jaar door zendingen. Vooral de landmacht die her en der wordt ingezet in onstabiel Europa kan op onze steun rekenen.”
“Ik neem het als persoonlijke verantwoordelijkheid om mijn land en dierbaren te helpen en te beschermen”
“Een reservist geeft zelf aan waar en wanneer hij of zij beschikbaar is”, zegt Filip. “Er is wel een minimum aantal dagen per jaar dat een reservist moet presteren, maar daar zit ik altijd zwaar over. Soms gaat het over opdrachten van een dag, maar je kan ook weken tot maanden aan een stuk weg zijn. Bij defensie kreeg ik al enorm veel kansen. Ik behaalde er mijn parachutebrevet, slaagde in talrijke cursussen en leerde werken met wapens en bijzonder materiaal dat in het burgerleven niet bestaat. Ik zat ook al in bijna elk vliegtuig, voertuig en helikopter van onze Belgische defensie en ik mocht al samenwerken met Duitse, Franse, Nederlandse, Amerikaanse, Noorse en Roemeense collega’s. We komen ook in contact met de special forces en eenheden van het special operations regiment, zowel tijdens trainingen als opdrachten. Bij defensie krijg je echt de kans jezelf uit te dagen en je capaciteiten ten volle te ontwikkelen”, gaat Filip verder.
Zonsondergang
“Je leert er samenwerken met enorm veel mensen, vanuit elke uithoek van de samenleving en met elke mogelijke sociaal-culturele achtergrond”, gaat Filip verder. “Waarden zoals eerlijkheid, inzet, respect, discipline en menselijkheid worden hoog in het vaandel gedragen. Eigenschappen waar ik zelf ook altijd naar streef. Je maakt er vrienden voor het leven. Een getrainde operationele reservist zijn, is echt een verrijking voor wie sportief is, van uitdaging en variatie houdt en niet bang is om de handen uit de mouwen te steken. Als je tijdens een bijna slapeloze 72-uuroefening om 2 uur ’s nachts in de gietende regen met nachtkijker, zwaar bewapend en geladen, een zeer realistische fake schotwonde verbindt en een evacuatie probeert te forceren in een bos waar een zwaar vuurgevecht woedt, dan slaat je hart inderdaad net iets sneller. Of wat denk je van het aanschouwen van de zonsondergang vanuit een vliegende helikopter met de deur open?”
“Ik ben ervan overtuigd dat de nationale reserve en legertop goed bij de pinken zijn. Ze genieten in hun beslissingen mijn volste vertrouwen”, besluit Filip. “Ze doen het veel beter dan wat de media soms doet uitschijnen. Ik neem het als persoonlijke verantwoordelijkheid mijn land en dierbaren te helpen en te beschermen. Die drang is ook in mijn andere jobs een rode draad. Al mijn engagementen probeer ik zo plichtsgetrouw mogelijk te volbrengen. Ik heb wel een heel goede agenda en een flexibele ingesteldheid nodig om alles rond te krijgen. Soms ontbreekt het me wat aan slaap, maar het lukt me zeker.”
