Willy Wostyn (78) woont in het centrum van Roeselare en voelt er zich perfect thuis. Ook zijn activiteiten als ondernemer en binnenhuisarchitect begonnen altijd vanuit de Manestraat. Als erevoorzitter van Paris-Montmartre houdt hij nog de vinger aan de pols.
Hoe zou je je band met Roeselare omschrijven?
“Dat is mijn geboortegrond, mijn geboortehuis staat hier. Ik ben met hart en ziel verbonden met Roeselare, op ieder gebied. Ik ben van jongs af meegegroeid met een rustig inkoopstadje naar een grote, drukke stad. Maar ik jeun me hier nog altijd.”
Wat is je mooiste jeugdherinnering aan Roeselare?
“Dat is het kinderlijke, het volkse van vroeger toen ik klein was. Ik ging naar de Sint-Aloysiusschool en de Westlaan was nog een aardewegel. We stopten iedere keer aan de Collievijverbeek om kleine visjes te pakken. Ik heb ook goede herinneringen aan de Heilig Hartprocessie en de Rodenbachstoet waarin ik als jongen meeliep.”
Wat is je favoriete plek?
“Dat is de oude begraafplaats langs de Blekerijstraat ofwel de Parkbegraafplaats. De naam zegt het zelf: het is een mooie groenzone, het is er zeer rustig en ik ga er graag mediteren. Ik vind het bovendien zalig om er te wandelen. De bomen zorgen voor beschutting tegen de wind en voor ons is het niet zo ver wandelen.”
“Als ik iets zie dat me aanstaat, dan koop ik het”
“Ook in het Bergmolenbos gaan we graag wandelen. Alleen jammer dat er geen cafetaria en toilet is. Als ik moet plassen, moet ik het tegen een boom doen en dat mag niet meer, hé (lacht).”
Welke lokale horecazaken kun je aanraden en wat eet je er?
“Wij gaan veel naar Bellis bij Patricia en eten dolgraag de zelfgemaakte garnaalkroketten. In de Koornbloem in de Ooststraat stoppen we soms voor een snack zoals een croque monsieur en in Bar Giraf drink ik meestal een Aperol Spritz. Liefst in de prachtige tuin, maar als het mooi weer is dan moet je je haasten om een plekje buiten te hebben.”
Ga je vaak shoppen in Roeselare?
“Ja natuurlijk, en ik ben ook kordaat als het op shoppen aan komt. Als ik iets zie dat me aanstaat, koop ik het. Kledij koop ik graag bij Adonis in de Noordstraat, ik vind het daar een uitstekende verhouding prijs/kwaliteit. Mijn schoenen koop ik ook in Roeselare en dan meestal bij Schoenen Etienne.” (Lees verder onder het kaderstuk)
Kunst van hier tot in Parijs
Willy Wostyn is altijd kunstzinnig geweest. “Ik ben al kunstschilder van in mijn studententijd in Gent. Ik heb zelfs nog een expositie gehouden in de gebouwen van de VAN in Roeselare. Mijn eerste tentoonstellingen dateren trouwens van eind jaren 60.”
“In 1993 zag Paris-Montmartre het levenslicht. Als secretaris van de Centrumstraten wilde ik een beetje meer ambiance brengen in het centrum en men volgde mij daarin. We brachten kunstenaars en hun werken samen op de Grote Markt van Roeselare. Ik ben 25 jaar voorzitter geweest van Paris-Montmartre en ben al vijf jaar erevoorzitter.”
“Verleden jaar mochten we 6.500 bezoekers noteren op de Grote Markt en we zijn overtuigd dat het nu ook een zeer goede editie was.” (PS)
Wat is er hier meest veranderd sinds je jeugd?
“Alles wat met technologie te maken heeft, speelt een overheersende rol, zowel in het privéleven van de mensen als in de dienstverlening van de stad. Zowel in de bank als in het stadhuis zet men al lang in op digitale dienstverlening. Wie geen computerkennis of smartphone heeft, is nu een grote sukkelaar in onze maatschappij.”
Wat zou je graag anders zien?
“Ik zou graag zien dat er meer volk in de winkels is. Iedere Roeselarenaar zou lokaal moeten kopen. Mijn vrouw en ik kopen lokaal maar staan vaak alleen in de winkel. Jonge mensen kopen wellicht meestal online.”
Als je zelf een ding zou mogen realiseren, wat zou dat zijn?
“Ik zou opteren om zo snel mogelijk werk te maken van een ondergrondse parking aan het oude zwembad en ik zou nog meer begeleiding en subsidies voorzien voor starters van een zaak in Roeselare. Als vroegere commerçant zou ik kiezen om onze winkeliers 100 % te steunen.”
Welke persoon of vereniging verdient meer erkenning?
“Dan schuif ik ons handjevol vrijwilligers van Paris-Montmartre naar voor. We zijn met niet veel maar slagen er ieder jaar in om voor beleving te zorgen in het centrum.”
“Maar ook iedereen die zich inzet voor onze gezondheidszorg verdient het om meer in de bloemetjes te worden gezet. Het is geen toeval dat daar ook heel vrijwilligers bij zijn.”
Wil je de rest van je leven in Roeselare blijven?
“Vroeger hebben mijn echtgenote en ik nog overwogen om iets te kopen aan zee of in Tenerife, waar we graag op vakantie gaan. Maar de kinderen wilden niet mee in dat verhaal (lacht) en toen had ik ook nog een commerce in Roeselare wat het niet eenvoudiger zou maken.”
“Bovendien ben ik verkocht aan Roeselare en ben ik zeer tevreden dat we hier nog steeds wonen.”
