Henri (52) en Marleen (57) Delaere uit Blankenberge maakten hun thuisstad in een miniatuurversie na. Hun mini-Blankenberge valt te bewonderen in hun raam vanop het De Langheplein. “Ik ben er trots”, verklaart Marleen.
“Het idee was al enkele jaren aan het rijpen. Onze vrienden uit Knokke zeiden ons dat we dat zeker moesten doen. Tegen de paasvakantie besliste ik het toch eens te proberen”, kijkt Marleen terug.
“Ik ben begonnen met de pier te maken uit isomo en te beschilderen en ik vond het resultaat heel mooi. Dan besliste ik door te doen en maakte ik de Paravang. Het allermoeilijkste was het staketsel. Dat is volledig uit ijslolly’s gemaakt. Maar ik vind dat het resultaat echt gezien mag worden. Ik ben vervolgens begonnen met de zee en dan met het strand. Daarna heb ik een plannetje gemaakt van Blankenberge.”
Thuis aan de pier
“Veel mensen zetten enkel lichtjes, maar wij willen er persoonlijke dingen insteken”, licht het koppel de weergave van hún stad toe. “Zelfs de oefenschool in de Van Maerlantstraat hier vlakbij staat er bij. Ook het Sint-Amanduskerkje staat erop, net als het stadhuis, het treinstation en de leeuwentrap in de Kerkstraat”, geven ze een tour door hun miniatuurstad.
We zien zelfs een miniatuurversie van Henri, aan het werk als vuilnisman, vanuit het raampje van de vuilniswagen. “Hij mocht zeker niet ontbreken. Ik was de typische vuilbakjes aan het maken. Hij vroeg me waarom ik hem er niet in zette”, licht Marleen toe.
En voor wie dat alles, of daarenboven onder meer de typische strandcabinetjes of de Blankenbergse reuzen, niet genoeg zou zijn om de badstad te herkennen is er nog het logo van Blankenberge, inclusief de slogan thuis aan de pier.
“We werken allebei aan Stad Blankenberge. Het is ook een beetje geïnspireerd op ons werk. En het moest te zien te zijn dat het Blankenberge is, of de mensen nu wel of niet van hier zijn.”
Meer dan 50.000 lampjes
Bovenop de vele details zijn de vele lichtjes in de miniatuur en aan de gevel van de woning indrukwekkend. Zelfs Henri kan niet zeggen hoeveel lampjes er precies zijn: “Het zijn er zeker meer dan 50.000, maar ik tel ze niet want kijk maar eens hoeveel er in de boom alleen al hangen. Ik heb ze dus niet geteld.”
“We doen die led-lampjes vanaf 17 uur ’s avonds aan en dan komt er om de minuut wel iemand kijken. We doen ook wel eens een praatje met hen. Maar als er overdag eens mensen komen kijken, dan doen we ze graag voor hen aan. We kunnen de lampjes bedienen met een knop in de zetel.”
“Er zijn soms kinderen die drie, vier of vijf keer langskomen met hun ouders. Wanneer ze hier passeren, vragen ze de mama om nog eens te kijken”, merken man en vrouw Delaere het jeugdige enthousiasme.
“Nu heb ik gisteren mijn ramen gewassen, maar anders staat dat hier vol met afdrukken van de vingertjes van de kinderen. Ik poets dus bijna elke dag het raam, maar zo zie je wel dat er naartoe gekeken wordt. We doen het ook een beetje voor de kinderen dus die appreciatie is leuk”, vertelt Marleen vol enthousiasme.
Negen jaar miniatuur
Het koppel is overigens niet aan hun proefstuk toe: “Het is het negende jaar dat we een miniatuur voor kerst maken. We hebben de Noordpool, Parijs, de kermis, een skiresort en twee keer de Efteling gedaan, maar dit is toch speciaal.”
“We zijn in 2016 op onze vensterbank begonnen. Toen zijn we tijdens kerstmis op reis gegaan en onze kinderen vertelden ons dat we een prijs hadden gewonnen voor onze kerstversiering. Daarna zijn we in het groot begonnen. Het blijft ook nu nog verrassen.”
Het wordt alvast spannend afwachten welk onderwerp ze voor hun volgende miniatuur zullen kiezen. “De mensen verwachten dat nu van ons en vragen al op voorhand welk thema het zal zijn. Ik zeg dan dat ik het nog niet weet of dat ik het niet mag zeggen omdat het anders geen verrassing is. Zo doen we elk jaar iets anders. Het is wel een uitdaging om een thema te kiezen. Voor volgend jaar weten we het nog niet”, houdt Marleen die spanning er in.
