De 129 leden van de scheepvaartpolitie in West-Vlaanderen hebben een nieuwe kapitein gekregen. Bruggeling Henk Soulliaert (47) nam begin deze maand het roer over van Kenneth Coigné (45). Of hij zeebenen heeft, weet hij nog niet maar de goesting is er wel. “Werken bij de Scheepvaartpolitie is veel meer dan wat op een boot zitten”, klinkt het.
Met een verleden bij de Rijkswacht, de federale politie en vijftien jaar op de teller bij de lokale politie van Blankenberge-Zuienkerke krijgt de Scheepvaartpolitie Kust alvast een korpschef met voldoende veldervaring. Maar een veld is niet hetzelfde als de zee.
U bent de nieuwe ‘kapitein’ van de Scheepvaartpolitie. Wat hebt u met de kust?
“Mijn overgrootouders zijn afkomstig van Blankenberge. Ik ben geboren en getogen in Brugge, dus als jonge gast trok ik met mijn vrienden altijd naar het strand van Zeebrugge. Met mijn fietske. Het is niet zo dat ik uit een zeemansfamilie kom. Maar ik heb altijd wel iets met de kust gehad, het ís ook een fascinerende omgeving. In het voorbereidingsjaar voor het ingangsexamen bij de Militaire School heb ik alle facetten van Defensie bezocht, dus ook de Zeemacht. Ik heb dus al eens op een mijnenjager gezeten en een rondvaart gemaakt. Maar behalve kajakken op de Lesse en eens een bootje huren op vakantie in Frankrijk, heb ik niet veel ervaring met boten. Ik weet zelfs niet of ik goeie zeebenen heb. Maar ze gaan me hier deze zomer wel eens meenemen op zee, vermoed ik.”
Vanwaar dan de keuze voor de Scheepvaartpolitie?
“Heel eenvoudig: omdat het kon. De opportuniteit bood zich aan. Het werd tijd om na vijftien jaar bij de lokale politie eens mijn horizon te verruimen en mijn carrière een andere wending te geven. Ik kende de Scheepvaartpolitie al omdat ik er in Blankenberge vaak mee samengewerkt had. Ik wou sowieso in West-Vlaanderen blijven. Korpschef worden aan de andere kant van het land zou ook een mogelijkheid geweest zijn, maar dan had ik mijn vrouw niet mee gekregen.” (lacht)
De Scheepvaartpolitie is bij het grote publiek niet zo bekend, wat doen jullie eigenlijk?
“De Scheepvaartpolitie houdt zich specifiek bezig met grenscontrole, havengebonden politiezorg en watergebonden politiezorg op zee en de binnenwateren. Maar elke eenheid is anders. In Antwerpen focussen ze onder andere op verkeersmaterie, want de haven is daar zeer druk met heel veel verkeer. In Gent en in het zuiden van het land ligt de nadruk eerder op de binnenwateren, bij ons heb je de pleziervaart in Nieuwpoort, de visserij in Oostende en het havengebied in Zeebrugge. Daarbovenop komt nog eens de problematiek van de transmigranten. Heel concreet patrouilleren wij dus dagelijks, zowel aan land, in het havengebied als op zee. Er is bijna permanent een boot van ons op water. Die doen controle van de visserij en de pleziervaart, die begeleiden tankers of patrouilleren rond het windmolenpark op zee omdat daar een zekere veiligheidsafstand gerespecteerd moet worden. Het takenpakket is heel divers.”
Toen u nog in Brussel werkte, coördineerde u mee de grote internationale drugsdossiers. Is de haven van Zeebrugge, als tweede grootste van België, gevoelig voor drugssmokkel?
“Bij de Rijkswacht en later de federale politie hield ik mee toezicht op de coördinatie van de grotere drugsdossiers: aanmaak van XTC-pillen, cocaïnesmokkel, cannabisplantages. Ik heb daar wel een specialisatie in opgebouwd en schreef onder andere een handboek voor de politionele aanpak van wietplantages. Hoe pak je dat aan op gerechtelijk vlak, hoe ontmantel je zo’n plantage? Wij leverden steun op het terrein toen cannabisplantages hier nog vrij nieuw waren. Wat de haven van Zeebrugge betreft: ik zou mijn hand niet in het vuur steken dat er hier geen drugs gesmokkeld worden. De flow van drugs is dezelfde als die van water: als je ergens druk steekt, zoekt het een andere weg. Er zijn hier in het verleden al drugs aangespoeld op het strand. Er worden ook drugs in het buitenland in beslag genomen die Zeebrugge als bestemming hadden. Dat is een problematiek die we samen met andere partners, zoals de douane en de federale gerechtelijke politie, moeten aanpakken.”
Begin deze maand werden twee vermoedelijke mensensmokkelaars aangehouden aan de westkust, met een opblaasbaar bootje in de auto. Een fenomeen dat jullie in de gaten houden?
“Het is een deel van ons takenpakket om die smokkelaars te stoppen. Het is één van de aandachtspunten van onze patrouilles, maar dat geldt eigenlijk ook voor alle andere politiediensten in West-Vlaanderen. De haven, dat is de eindbestemming van al die mensen. Daar willen ze de sprong naar het Verenigd Koninkrijk maken. Als ze de haven niet binnen raken om op een schip te klimmen, is het niet ondenkbeeldig dat ze het via kleine bootjes gaan proberen. Ik denk dat dit meer en meer zal gebeuren. Voorlopig beperkt zich dat nog tot de streek van Nieuwpoort en De Panne maar zulke fenomenen kunnen snel verschuiven.”
U hebt binnen de politie alle graden behaald en hebt zowel bij de lokale als de federale politie gewerkt. Zou u de Scheepvaartpolitie aanraden aan jonge inspecteurs?
“Bij aspirant-inspecteurs zijn er veel misverstanden over het werk van de Scheepvaartpolitie. Het is veel meer dan op een boot zitten. Alle problematieken die je bij een lokale politiezone behandelt, heb je hier ook. Er is verkeer, er is openbare orde, er is milieu, er zijn interventies. Misschien moeten we wat meer reclame voor onszelf maken in de politieschool, want het is echt een interessante wereld om in te werken. Hoe meer ik me erin verdiep, hoe interessanter het wordt. Iedereen kan hier zijn ding vinden. We zijn met 129, maar nieuwe mensen zijn altijd welkom!”
